Yellowstone

Donderdagmiddag haal ik mijn lover op uit het ziekenhuis. Hij voelt zich wat slapjes maar het gaat eigenlijk best met hem. Nou ken ik hem een beetje….hij wil al weer sneller dan hij kan! ? We gaan terug naar de campground Ponderosa en daar begint het mopperen al; ‘nou, ik kan niet eens bukken dan doet het al zeer.’ Ik zucht maar en vrees dit gaat een lange avond worden. Maar het valt mee, ik heb een brave patiënt en hij doet goed wat deze zuster zegt. Het weer is slechter geworden, het regent de komende dagen veel dus we kijken wat series en films en tussen de buien door maken we een wandeling. Op zondag is het prima weer en we besluiten om morgen te vertrekken, via Yellowstone naar Jackson Hole, we gaan alvast wat dingen regelen. Campground moet betaald worden, propaan bijvullen, banden spanning nakijken en diesel tanken….werk aan de winkel! De eigenaars van de campground Ponderosa zijn alle dagen zo vriendelijk voor ons geweest, steeds vragen of ze ergens mee konden helpen en zo. Nu geven ze ook nog twee dagen korting….super! ?
Dan op pad voor de rest en dat kost Roel toch wel kracht….en ja, ik moet eerlijk bekennen….ik ben daar niet zo goed in….dat geklooi met die bandenspanning. ?
Maandag is het dan zover, na tien dagen Cody, gaan we afscheid nemen van the city van Buffalo Bill. Roel voelt zich gelukkig weer wat beter en hij tikt er vandaag ook een jaartje bij en dat merken we…..!   We hebben allebei onze telefoons vannacht maar zacht gezet want bliep, bliep, bleven de berichten komen. Nu hoorden we alleen nog maar de “trilfunctie” gaan. ? Maar top natuurlijk al die felicitaties en toen mijn jarige lover ’s ochtends zijn belletjes, mailtjes en appjes had afgehandeld gingen we op pad. Voor de laatste keer langs de drive-in koffiebar voor een heerlijk bakkie en on the road!

Onze route naar Yellowstone gaat via de scenic route 296 en de 212. En ik train tijdens het sturen gelijk mijn armspieren op de haarspeldbochten van de Dead Indian pass van iets meer dan 2700 meter hoog!

Hoe hoger we komen hoe slechter het weer wordt, kou en sneeuw. De cowboys zijn druk in de weer om het vee naar beneden te drijven.

Het is super mooi om te zien maar het is wel ineens winter! We komen door een paar kleine plaatsjes met grappige namen, Cooke city en Silver Gate, en bereiken de noordoost ingang (1 van de 5 ingangen) van Yellowstone.

Na een wandeling bij Pebble Creek rijden we door naar Tower fall waar we op de campground overnachten. De aardige campgroundhost voorspelt sneeuw in de nacht en we geloven hem direct want het is echt koud. De laatste keer dat we internet hadden hebben we het weer ook gecheckt en inderdaad….snow is coming! ?

De volgende ochtend worden we wakker in een witte wereld en sneeuw dwarrelt volop. De campground ligt op een helling en we zijn blij dat we thuis toch voor de winterbanden hebben gekozen. Het is voor zo’n lange periode keuzes maken, we kunnen niet alles meeslepen, zomer-en winterbanden. We hebben ook sneeuwkettingen bij ons….alleen waar we die hebben opgeborgen….?  ? Het weggetje van de campground naar beneden is nog goed begaanbaar maar we besluiten toch maar niet lang te treuzelen vanmorgen. En gelukkig want op de doorgaande weg wacht ons een onaangename verrassing: de weg die wij willen nemen richting Jackson Hole is afgesloten.

Er zijn nog meer afsluitingen maar het is ons niet helemaal duidelijk waar .

Bij een parkwachter vragen we het na :  door de hevige sneeuwval zijn de hogere wegen onbegaanbaar. Dat wordt flink omrijden….nou goed, wij hebben geen haast maar een hoop mensen zullen hiervan balen. Voordeel van de sneeuw is dat de dieren nu naar beneden komen en we zien echt veel onderweg.

Met als mooist toch wel de berin met haar ondeugende jong, wat speels in de boom aan het klauteren is. Ze waren wel ver weg maar goed te zien.

In Mammoth Hot Springs bekijken we de kalkterrassen maar wat is het koud, de temperatuur is niet eens zo laag maar de snijdende wind is de boosdoener.

Naar Elk’s hoeven we trouwens niet te zoeken. Ze “logeren” gewoon in het dorpje.

Door naar de campground bij Mammoth, kacheltje aan en wijntje erbij, geen internet in dit gedeelte van het park, dus een rustig avondje. Het begint weer te sneeuwen en een groep Elk’s (2 mannetjes, een aantal vrouwtjes en 2 jonkies) komen op de campground aan de struiken grazen. In de nacht horen we de mannetjes ‘burlen’. De volgende ochtend doen we het rolgordijn in de camper open en zien dit vrouwtje met haar jong zo voor ons raam staan, onze morgen begint goed! ?

Roel heeft de “sneeuwfoto’s” die hij in gedachten had wel enigszins kunnen maken en we besluiten het park uit te gaan bij Gardiner, daar gaan mijn ouders volgende week een paar dagen zitten. Het is een leuk plaatsje en ik ontdek alvast een prima koffiebarretje dus dat is al binnen. Vandaar gaan we naar Livingston want we hebben nog een paar dagen en moeten toch naar Jackson Hole. Onderweg horen we soms een raar fluitend geluid onder de camper….We stoppen langs de kant, Roel kruipt onder de camper en ik hoor wat kreten….Wat nu weer?! ? De isolatieplaat van de vuilwatertank is losgelaten. Waarschijnlijk hebben we iets geraakt en een gedeelte is al verloren, de rest hangt half los en schraapt over de grond. Dat is weer lekker….Bassie en Adriaan hebben weer wat! We zijn gelukkig in Livingston dus op naar de garage. Daar wordt het met een noodreparatie gefixt en de vriendelijke monteur gaat proberen om een nieuwe plaat te bestellen. Hopelijk is dat ding met een week hier te krijgen.
We kunnen gewoon douchen en afwassen dus niets aan de hand maar het moet niet heel hard gaan vriezen. Na dit avontuur duiken we maar een campground in Livingston op, hebben een heel verhaal met de eigenaresse over Trump, die gisteren op tv een toespraak heeft gehouden, waar zij zich vreselijk voor schaamt…”de clown” noemt zij hem. En tot nu hebben we eigenlijk nog maar 2 of 3 mensen ontmoet die Trump geweldig vinden…. Het nieuws volgen we via internet en ik bemerk bij mezelf dat ik steeds minder Nederlands nieuws volg. We zijn inmiddels drie maanden onderweg en we hebben het er samen vaak over: missen we Nederland? Beiden zijn we daar heel snel uit, tot nu toe niet, wel de familie en vrienden.
Donderdag bezoeken we het stadje Bozeman en vandaar gaan we terug naar Yellowstone en pakken dit keer de west ingang. Onderweg passeren we deze wegwijzer…..

toch ineens een beetje “thuismomentje”. De regen en de winkelmiddag in Bozeman maakt dat we het toeristische West Yellowstone achter ons laten

 

en gas op de plank het park in, we geloven het wel en laten de restaurants en barretjes achter ons. De eerste campground die komt is Madison en daar gaan we staan. De volgende ochtend is de hele wereld nog witter dan wit….er is weer sneeuw bij gevallen!

Dat moet dan vroeg in de morgen zijn gebeurd want rond een uur of vier was ik wakker van geluiden om de camper en toen régende het nog zachtjes. De campgroundhost had al verteld dat er beren zaten en ik was nieuwsgierig ….rolgordijn omhoog en gluren maar! Meer dan andere mensen die ook aan t kijken waren met zaklantaarns heb ik niet gezien….En nog gehoord :..een slaperige handsome naast me die vroeg wat ik nou allemaal aan t spoken was….. ?
We zijn benieuwd welke wegen er open zijn en gaan op pad, het is wel behelpen zo de afgelopen dagen. We gaan richting Norris, dat ligt hoger dan Madison. Onderweg begint het zo heftig te sneeuwen dat zelfs Roel het niet meer verantwoord vindt om door te rijden en we keren.

We zien wel vreselijke mooie beelden, veel bizons in de sneeuw en af en toe komt het zonnetje heel voorzichtig te voorschijn. Op een bepaald ogenblik komt er totaal uit het niets een kudde van minstens 150 bisons, in galop, uit de velden, dwars over de weg . Ze rennen in paniek…..het geeft een chaos op de weg en we zien verder niets wat deze paniek veroorzaakt kan hebben. ?

We gaan de kant van Old Faithful op om de geyser nog eens te bewonderen. In flinke delen van Yellowstone is er dus geen telefoon en internetbereik, op plaatsen waar er een visitorcentre is heb je meestal kans op beiden. Roel had al een los kastje met 4g van provider AT&T en in Livingston heeft ie er nog één bij gekocht van provider Verizon. Andere techniek en dus dubbel kans. ? Bij Old Faithful hebben we dat geluk en zodra we de parkeerplaats op rijden gaat bij ons beiden de phone, bliep, bliep, van allerlei berichten komen binnen. En één daarvan is van vrienden van ons, Piet en Wilma, die ook in de States rondrijden met een huurcamper. Wij wisten thuis al van elkaars plannen en hadden gekscherend afgesproken: met borrelnootjes en een wijntje in Yellowstone. Wij hebben nu internet maar nu komen zij niet in de lucht.  ? Het bericht wat we van hun hebben is dat ze in West Yellowstone staan. Piet is een oud collega van mij dus ik probeer me in te denken wat hij zou doen en welke richting hij zou kiezen….En ineens…bliep, bliep, daar is Piet weer; ‘we komen jullie kant op, duurt ongeveer een 50 minuten.’ En daar zijn ze!

We bekijken met zijn vieren (en een heleboel anderen….waaronder de happy Japanner ) de geyser en keren daarna terug naar West Yellowstone.

Zetten de camper op de campground Pony express bij Piet en Wilma. Gelukkig ligt de campground in het centrum want wat is het koud! We zoeken een leuk steakhouse uit en hebben een prima avond.

De volgende dag trekken we het park in en het is goed weer. Dat is te merken want het is gelijk erg druk. We rijden echt een super mooie route, bekijken modderpoeltjes, geyser en warmwaterbronnen. De mannen fotograferen heel wat af en Piet is blij met de tips en trucs van Roel.

Eind van de middag komen we bij de zuid uitgang en de weg om in Jackson Hole te komen.

 

Nog even een Ansel Adams imitatie……

Van Yellowstone schiet je daar direct het volgende natuurpark in : de Grand Teton.

 

Het is al best laat en we besluiten met zijn vieren dat de eerste campground die komt voor ons is. Het is Headwaters Lodge, we rijden het terrein op en zien een restaurant….dat is al goed! Even vragen of er op de campground plaats is….dat is er.

Maar van de prijzen schrikken we wel. Een plaats in een National Park voor 64,00 dollar….(full hook up) ‘Wat is de prijs als we geen voorzieningen nemen?’; vragen we aan het duo achter de balie. ‘Dan is het 32,00.’ Dus dat wil zeggen dat wij voor 32,00 dollar per camper aan stroom gaan krijgen….WTF….dat gaan we niet doen. ? We worden er met zijn vieren wat lacherig om en het duo blijft met een strak gezicht naar ons kijken. Ok, we nemen twee plaatsen zonder voorzieningen en we vragen of er nog beren gesignaleerd zijn. ‘Ja, een grizzly’; zegt de één met veel overtuiging. Ik denk bij mezelf, yeah right, mooi verhaal! Het duo is aan het puzzelen om ons twee plaatsen naast elkaar te geven en als alles is geregeld gaan we op pad….de twee plaatsen….tsja, we konden elkaar zien staan….maar waar het duo nou al die moeite voor deed! ? Op naar het restaurant en we hadden een gezellige avond met een goed glas wijn en een bar die veel te vroeg dicht ging….
De volgende ochtend namen we afscheid van elkaar en gingen we voor de laatste 55 kilometer naar Jackson Hole.

Daar staan we nu op de KOA campground, laatste plekje, alles vol! We waren net binnen toen er een heel campergebeuren met Duitsers aan kwam, net zoiets als wij het programma “We zijn er bijna” hebben. Van die mensen met de caravan/camper onder begeleiding op pad.
Net even de vluchtgegevens gecheckt en mijn ouders zijn geland in Salt Lake city, overnachten daar en morgenochtend vliegen ze door naar Jackson Hole. En ik weet zeker die gaan genieten tijdens het landen want de bergen zijn besneeuwd en vanaf boven moet dit er waanzinnig uit zien! ?