Weer pech!

Het is vandaag 1 november, oktober is voorbij en thuis in Nederland wordt het kouder en kouder. Hier bij ons in Californië is het nog heerlijk weer. We besluiten om vandaag San Diego te verlaten maar niet voordat we het Gaslamp Quarter (centrum) en de Mexicaanse wijk Old Town hebben bezocht. In het centrum zijn we snel klaar: een echt “winkelhart” kunnen we niet ontdekken, het zijn overwegend restaurants en barretjes. ’s Avonds zal het hier vast heel gezellig zijn maar nu op de dag maakt het een wat troosteloze indruk. Sommige restaurants zijn nog dicht en er lopen veel zwervers rond. We rijden met de camper door een paar straten en vinden beiden hier het uitstappen niet waard. In de Mexicaanse wijk is het anders. Wat een drukte, veel mensen en er is moeilijk een parkeerplaats te vinden. Als we de camper eindelijk geparkeerd hebben en door de straatjes wandelen beginnen we het te snappen: het is feest! En wat vieren ze: Allerheiligen (1/11) en Allerzielen (2/11). ?

Het eren van de doden wordt hier groots aangepakt, de terrassen zitten vol met verklede en geschminkte mensen. Er zijn optredens met muziek en de sfeer is ontspannen. Midden op het plein ligt een groot terras en daar laten we ons naar een vrij tafeltje brengen voor de lunch.

Maar hoe gezellig het ook is, we willen vandaag nog een paar kilometer maken en een plek voor de nacht vinden. We rijden vanaf La Jolla langs de kust (Highway 1)en als we eind van de middag Carlsbad naderen zijn we er snel uit….de camping waar we al eerder stonden gaat het worden. We zetten de camper neer en genieten aan zee nog net van de zonsondergang (want ook hier is het rond zes uur al donker). De hele kust van San Diego naar Los Angeles is een aanéénsluiting van kleine leuke plaatsen aan de zee. Ons plan is dus ook om zo richting Los Angeles te rijden. Als we de volgende dag door Oceanside komen zien we een markt die een stop waard is. Slenteren er overheen en kopen een echt Hollands stukje oude brokkelkaas.

In de verte zien we de pier liggen, zo’n hele mooie oude houten (1888).

Op de pier zit een winkeltje waarvan alles verkocht wordt. Op en naast de winkel zitten pelikanen ontspannen in het zonnetje. Als de eigenaar ze gaat voeren snappen we waarom de dieren zo lekker blijven zitten….?

Het is inmiddels weer aangenaam warm en omdat niets moet en alles mag gaan we ’s middags naar het strand bij de haven van Oceanside.

Eerder hebben we al gezien dat camperaars hier mogen overnachten. We snappen echter niets van de parkeertarieven: overdag (04.00 tot 20.00 uur) is het 10 dollar en voor de nacht (20.00 tot 04.00 uur) is het 20 dollar.
Het dagtarief begint dus al vroeg en als we blijven dan moet één van ons twee om 04.00 uur op om weer geld in de automaat te gaan gooien. ? Ook de plaatsen om te parkeren zijn vreemd ingedeeld en er zijn nog een aantal regels: je mag niet uitsteken, geen twee vakken in beslag nemen. We raken het spoor bijster en als we dan ook nog een Frans stel spreken die een bekeuring hebben gehad voor fout parkeren (ze staken een halve meter in het vak achter hun) zijn we er snel klaar mee. We betalen voor de dag, brengen de middag op het strand door, en vanavond zoeken we wel een camping. Die vinden we verderop langs de kust, op San Clemente State Beach. Ook hier is de zonsondergang weer prachtig (later besluiten we dat we hier de mooiste zonsondergang ever hebben gezien). ?

Als we de volgende ochtend steeds dichterbij Los Angeles komen beginnen de files weer. We zeiden het al eerder: het is ongelofelijk hoeveel auto’s er in en om deze stad in beweging zijn. De eerste camping Dockweiler beach (in het verlengde van het vliegveld) zit vol. Het is vrijdagavond en met een zonnig weekend voor de boeg gaat iedereen erop uit. Dan maar door naar Malibu. En ook hier langs de kust is het file rijden. Maar de rit wordt beloond! Een pracht camperpark, bescheiden prijs en we krijgen een superplek met hoog uitzicht over zee….nee, we zeggen niets over de zonsondergang met een hapje en een drankje. ?

We zijn met mijn ouders ook al langs deze kust gereden en de reden dat we terug zijn is: Universal studio! Ik heb er niets mee, net als met pretparken zoals de Efteling, Disney en noem maar op. Waarom niet? Ik heb geen idee, ik ben er nooit geweest maar het trekt me totaal niet! Maar mijn lover wel….en dat blijft een strijd en discussie dus….ik laat me overhalen om het te proberen. De weersvoorspelling voor zondag is minder en we besluiten om zaterdag naar Malibu te fietsen (20 minuten) en morgen dan naar het pretpark….Op de fiets naar Malibu, tsjonge wat een huizen staan hier!

We wandelen over de pier en het strand en fantaseren of we hier zouden willen wonen. Het antwoord is: nee. Een huisje in Camps Bay (Kaapstad) blijft toch mijn favoriet. ?We hebben nog wat boodschappen nodig en schieten de supermarkt in….en weer uit! Dit is Malibu en dat zien we aan de prijzen. Gelukkig zien we verderop nog een Ralphs supermarkt die iets beter geprijsd is….
Zondagmorgen vertrekken we vroeg naar de Universal studio’s. Vannacht is hier ook de wintertijd ingegaan en we lopen nu weer negen uur achter met Nederland. Het is een klein uurtje rijden en dan zijn we er. Alles is strak georganiseerd en we zijn, ondanks de drukte, eigenlijk vrij snel in de parkeergarage. Het complex is heel groot en op weg naar de ingang, op de Universal Walk, kijk ik mijn ogen al uit. Winkels en restaurants….er is keuze genoeg! En we zijn nog niet eens bij de entree.

Bij de ingang bestellen we on-line tickets want dat is goedkoper dan bij de cassière en gaan het pretpark in….let’s start the party! Het is even puzzelen en zoeken waar we eerst heen gaan. Er zijn attracties die op een bepaalde tijd zijn, bijvoorbeeld de Animal actors, Special Effects show, de Studio Tour en Waterworld.

We lopen door het gedeelte van Harry Potter (ik ben waarschijnlijk de enige die deze films niet heeft gezien ) en ben onder de indruk van de decors. Het is prachtig en groots en ik voel een prikkeltje in mijn hoofd die zegt ‘je gaat dit leuk vinden!’ ?

En inderdaad na de Studio Tour rit ( je komt langs allerlei scenes en woonwijken die in films gebruikt zijn zoals Back  to the future, Jaws, Westerns, Desperate housewives, King Kong en vele anderen rampenfilms) ben ik om….dit is echt top!

En doordat ik het zo leuk vind verlies ik het overzicht en volg trouw mijn lover. Binnen de kortste keren zit ik dan ook in een waterattractie bij Jurassic park waar ik totaal niet in durf en wordt kletsnat….grrrr! ?

Dat is niets voor deze Cheryl maar ook hier betrap ik mezelf dat ik het eigenlijk best spannend vind. De attractie van Harry Potter is minder, ik zit bijna de hele rit met mijn ogen dicht. Je zit met zijn vieren naast elkaar en wanneer er een medewerker komt die ons met een veiligheidsbeugel, die niet zou misstaan in een raket, vastklikt voel ik me al niet goed….een andere medewerker controleert alles nog eens en ik denk; ‘wtf, dit is niets voor mij!’ Van Roel zie ik alleen zijn benen en hij roept; ‘het zal vast niet eng zijn hoor!’ ? De stoeltjes zetten zich in beweging en wat volgt is een duizelingwekkende rit, door de 3D krijgt het beeld iets vreselijks levensecht en we suizen langs afgronden en bergen terwijl draken en andere monsters ons proberen te pakken. Waarschijnlijk is het super leuk maar ik dacht alleen maar aan mijn croissantjes die zich een weg naar buiten wilden banen….deed mijn ogen dicht en toen ik mijn lover hoorde roepen; ‘gaaaaaf is dit!’ Riep ik terug; ‘zekers, super!’ terwijl ik hoopte dat ik geen lange neus van het liegen zou krijgen. ? De wandeling door het kasteel was wel heel leuk trouwens.

De attractie Waterworld is ook zo’n dingetje: een hele grote waterbak waarin allerlei stunts uitgehaald worden. De bad guys tegen de good guys, waterscooters, een boot en een vliegtuigje….een heel spektakel! De voorste rijen staan garant voor een kletsnatte outfit, wij waren dus lekker bovenin gaan zitten.

De hele dag hebben we ons vermaakt in het park en ik moet eerlijk bekennen: het was een belevenis en ik kijk nu heel anders naar films.

We aten bij Bubba Gump (Forrest Gump film) garnalen en een visje.

Ze hebben hier hele handige bordjes om de bediening te roepen: bordje omdraaien met ‘stop Forrester stop’.

En reden terug naar het camperpark in Malibu. Maandagochtend verbazen we ons dat er alweer één week voorbij is, hoe snel gaat dit! Afgelopen weekend is het reisbureau voor ons bezig geweest om uit te zoeken van waar en met welke maatschappij we in december terug naar Nederland kunnen. Zoals al eerder vermeld, we hebben een visum voor 10 jaar maar mogen toch maar een half jaar aanééngesloten in de VS verblijven. In december gaan we naar huis voor kerst, familie en vrienden. Het reisbureau mailt dat Los Angeles – Amsterdam met de blauwe vogel (KLM) op dit moment het goedkoopst is. Dan gaat ie het worden en we vliegen elf december naar huis, mooi dat is geregeld. Nu we weten wanneer we terugvliegen kunnen we onze route ook beter uitstippelen. We willen naar Joshua Tree National Park en in ieder geval ook terug naar Las Vegas. ? Maar er staan nog wat “klusjes” in de agenda zoals: de afstandsbediening van de Drone na laten kijken, het alarmsysteem van de camper werkt niet in de VS, even buurten bij een collega fotograaf en bij Han de kapper een pakketje reserveonderdelen ophalen dat vanuit Nederland naar ons is gestuurd. Dit is allemaal rond en om Los Angeles, even een logische volgorde en aan de slag. Oh ja, we zouden Venice Beach ook nog doen en vanaf Malibu is dat onze eerste stop. Wat te zeggen over deze wereldberoemde boulevard en strand? Het is het decor geweest van heel veel films en tv series, er wonen diverse beroemde acteurs en actrices. Maakt dat het leuk en bijzonder? Nee, ik denk dat de verschillende mensen die er “wonen” op het strand het bijzonder maken.

Er heerst een hippie-achtige sfeer, vrijheid blijheid. De toeristen vergapen zich aan de zogenaamde hippies die door middel van allerlei standjes met koopwaar een paar dollar proberen te verdienen. De geur van “pretsigaretten” is continue aanwezig en er lopen zoveel verdwaasden rond dat het op mij een iets trieste indruk heeft gemaakt. De grote skatebaan met jongens en meisjes die daar hun kunsten vertoonden mag je zeker niet overslaan!

Grappig dat we later op ons blog een bericht krijgen van een Belgisch stel die onze camper op Venice Beach had zien staan….het blijft toch bekijks trekken zo’n Nederlands kenteken. We hebben contact met Han, het pakketje is binnen dus door naar hem om het op te halen. Op weg daarnaar toe gestopt voor de Drone en wat een service! ?Binnen een kwartier gewoon gratis een nieuwe afstandsbediening. Op de weg was het een gekkenhuis, we reden stapvoets Los Angeles uit en het was inmiddels al later en later aan het worden. We stuurden Han een bericht dat we totaal vaststonden en gingen eraf op zoek naar een camping. Morgen een nieuwe poging en zoals zo vaak de hele planning ging op de schop…. Dinsdagmorgen hadden we eerst een afspraak voor het alarmsysteem in de camper. Het bedrijf ging aan de slag maar kon ons uiteindelijk niet verder helpen want er moesten onderdelen besteld worden. Dan door naar de collega fotograaf in San Clemente. Die was zo enthousiast dat we bij aanvang al dachten….dit gaat langer duren dan gepland.

Han maar weer een bericht dat we het niet gingen halen. En maar goed, we werden uitgenodigd voor een late lunch en rond half vier namen we eindelijk afscheid en zetten weer koers naar de beste zonsondergang ever op San Clemente State Beach. Waaiden nog even uit op het strand terwijl we genoten van de grappige drieteenstrandlopers en steltlopers die voor de golven uitrenden.

Woensdagmorgen gaan we dan eindelijk naar Han en met de koffie zijn we bij hem. Hij is in de “lappenmand” en kan zich moeilijk bewegen, al zijn spieren doen zeer. Roel zet nog wat tv series en films voor hem over op een USB stick en we besluiten om de nacht hier door te brengen. Gaan terug naar Temecula voor wat boodschappen om voor Han te koken. Op de parkeerplaats zien we een plas onder de motorkap van onze camper en drup, drup, er valt ook steeds nog iets naar beneden…het ruikt naar diesel. Wat nu weer? ? We rijden voorzichtig terug naar Han en morgenochtend dan maar naar de garage waar we eerder voor de remmen ook zijn geweest. Daar blijkt dat de dieselpomp kapot is, we kunnen er nog wel mee rijden maar geen grote afstanden meer. De onderdelen moeten besteld worden in Nederland. Gelukkig heeft Roel met de garage in Honselersdijk afgesproken, dat indien we onderdelen nodig hebben, zij dit direct per DHL opsturen. Door het tijdsverschil is het wat lastig bestellen maar alles lukt en gaat opgestuurd worden maar voorlopig zitten we wel even “vast” bij Han. Die is nog niet hersteld dus we kunnen gelijk hem wat verzorgen door te koken en wat er nog meer moet gebeuren. De dagen bij Han zijn easy, hij woont heerlijk rustig en we doen eigenlijk niet veel. Roel gaat aan het werk, zijn mail uitzoeken, ook even zijn drone uitlaten en ik ruim de camper weer eens op, draai een was en hang voor het eerst in tig jaar dit op aan een lijn….wat een gedoe is dat, geef mij maar een droger. ? Ik loop langs het kippenhok en besluit dat die beesten er best uit kunnen. Doe de deur open en dan gebeurd het….ik word aangevallen door een man! Een gevederde man wel te verstaan: de haan rent uit zijn hok en voor ik er erg in heb hangt hij in mijn benen. Au, dat doet gemeen zeer die scherpe nagels. Ik schop hem weg maar moet het dan op een rennen zetten want hij is nog niet klaar met me. Gierend van de lach schiet ik bij Han naar binnen, deur dicht, ik ben veilig voor dat rot beest. Hij heeft me best te grazen genomen en ik bloed ervan. ’s Middags gaat Han naar de dokter en ik pas op de hondjes en ja hoor, de haan ziet me en springt weer tegen me aan….uiteindelijk heeft Roel het beest in zijn hok gezet…. ? Zaterdag hou ik Han gezelschap in de ziekenboeg want ik heb migraine, zucht, lang geleden dat ik me zo beroerd voelde. Voordeel: het is wel goed voor de lijn. ?
Op zondag voel ik me weer goed genoeg om (eindelijk) ons blog af te maken.
En hoewel het pas november is zijn hier in Amerika de kerstversieringen al in volle gang dus we gaan ook maar aan de slag om Han zijn verzameling kerstbomen (ik geloof zeven) uit de container te halen. ??

En daar gaan Yari en Cheryl in de pick-up over het terrein naar de container. Laden de bak vol en dit blijkt nog niet eens de helft….’nee meid, dit is pas het begin’; zegt Han. ‘Je wilde toch helpen, nou dan!’  ? Ik krijg foto’s te zien van hoe het binnen moet gaan worden: een kerstboom in de serre, de keuken, de woonkamer, de eetkamer en zelfs in de slaapkamers en badkamers komen kleine kerstboompjes: I love it! Roel gaat ’s avonds met de BBQ aan de slag en we proosten op de kerstversieringen. ???