Met de vol bepakte huurauto rijden we naar Stellenbosch. Hier hebben we 2 overnachtingen gereserveerd in Lovane Boutique Wine Estate. Het is altijd afwachten wat je via booking.com boekt maar al direct als we de oprijlaan indraaien zijn we aangenaam verrast. 
Wat een mooie ligging! Na een maand in de prima maar niet al te ruime cabin op de Sinfonia voelt de geboekte kamer hier aan als een balzaal. 🤣 De weersvoorspelling voor vandaag is niet best, namelijk regen. Nu is het nog droog en we rijden naar het centrum van Stellenbosch voor een lunch. Een vriendelijke serveerster neemt onze bestelling op en waarschuwt gelijk dat de stroom zo uit kan vallen. 😳 In verband met de verdeling van de stroom over de verschillende wijken is hier een blackout tussen 12.00 uur en 14.00 uur. En inderdaad iets na 12.00 uur zitten we in het donker! 
Dit restaurant heeft gelukkig een generator dus even later floept het licht weer aan. We zullen dit fenomeen de komende dagen nog meer mee gaan maken. Winkels hebben soms zo’n herriemaker voor de deur staan. 
Het is inmiddels gaan regenen dus we besluiten Stellenbosch maar even te laten voor wat het is. 
Eind van de middag rijden we naar het grootste winkelcentrum op het zuidelijke halfrond (Canal Walk) waar we wat shoppen, 
mijn husband naar de kapper gaat 
en we gelijk iets eten in een prima restaurant van Spurs Steak Ranches. De volgende dag rijden we een gedeelte van de wijnroute waar de streek hier bekend om staat. We maken een korte stop bij Boschendal. De ligging van deze wijnboerderij is prachtig maar het restaurant is erg groot. Ze doen ook bruiloften, feesten en partijen. We rijden door naar Simonsig. 
Hier waren mijn vent en ik een paar jaar geleden maar helaas heeft deze wijnboerderij besloten zijn restaurant te sluiten toen de covid kwam. We zijn dus een beetje teleurgesteld maar een dame bij de receptie van Simonsig verwijst ons naar Delheim. Wine Estate. Wow, daar aangekomen is de teleurstelling snel weg want eigenlijk is dit ook nog eens veel mooier en beter! 😍 
Zelf gebakken brood. 
Fish and chips.
Het toetje was Pinot Grigio ijs. 
‘s Avonds terug op ons logeeradres spelen we nog een spelletje rummikub, we moeten het tenslotte niet verleren! 🤣 Dan is het alweer zondag en vandaag staat Franschhoek op het programma. 
Dit plaatsje is kleiner dan Stellenbosch maar zeker ook leuk! Er is een markt en bij een dame die servetringen van kraaltjes maakt kan ik het niet laten en koop er een paar. 
Het stellen verschillende dieren voor en ik zie ze al op mijn tafel liggen bij een BBQ….😊 Na Franschhoek rijden we de prachtige route door de bergen af 
en komen in Somerset west uit. Daar bezoeken we de lokale shoppingmall en uiteraard kopen we weer het één en ander, ik een paar schoenen die ik volgens mij never aan ga doen, teveel bling bling, maar je weet het nooit! Vervolgens rijden we terug naar Lovane waar we al hebben uitgecheckt (helaas had ik hier maar 2 nachten geboekt) en de koffers ophalen. Op naar Kaapstad of eigenlijk: weer terug naar Kaapstad! Ook bij deze geboekte accommodatie haal ik opgelucht adem, het is top. 
Eerder zaten mijn vent en ik in Camps Bay maar voor een week, en na de al schitterende cruise, vinden we dit te duur. Mijn keuze is dus Atlantic Breeze in Milnerton geworden. Met de auto zijn we in hooguit 20 minuten in Kaapstad en het ligt 100 meter van het strand met uitzicht op de Tafelberg en Robbeneiland. 
Het is een B&B waar de Engelse Thelma en de Zuid Afrikaanse Ronnie de scepter zwaaien. Het is er meer dan leuk, zij zijn super gastvrij, hun personeel maakt de lekkerste ontbijtjes en doggie Elly is so cute! 😍 
Vorig jaar hebben ze dit overgenomen en eerlijk, ik zou het zo van ze kopen! 😊 De finale van het WK zien we bij Fancy Frank’s Sunset Beach terwijl we gelijk een hapje eten. De keuze op de kaart is beperkt want ook hier is de stroombeperking en vandaag is tussen 18.00 uur en 20.00 uur de stroom eraf. 
De generator wordt ingezet voor de televisieschermen! 😊 De komende dagen merken we dat dit steeds verschillend is, het kan zowel overdag, ‘s avonds als ‘s nachts gebeuren. Meestal is het maar twee uur.
De dagen in Kaapstad vullen we met: Kaap de Goede Hoop, 
de koddige pinguïns in Simon’s Town, 
(Vreemd trouwens, ze discrimineren als de neten, wij moeten vier keer zoveel betalen als een ‘Afrikaner’.)
de gekleurde huisjes bij Muizenberg
en rijden de waanzinnig mooie route langs de kust van Kaap de Goede Hoop terug naar Kaapstad. Daar struinen we door het centrum,
over de Green Market, Camps Bay, 
de Tafelberg en the Waterfront,
Signal Hill 
en Lions Head.
Voor ons is het bekend terrein maar moeders is doodop na een paar dagen en roept; ‘Ik trek dit niet meer!’ 😫 Na een etentje in Camps Bay parkeren we haar op een muurtje en gaan de auto halen. 
Vooruit voor deze éne keer komen we haar oppikken en hoeft ze niet meer te lopen! 😉 Laten we ook restaurant Dixie’s niet vergeten. Ons aanbevolen door Thelma. Het ligt op de weg richting Simon’s Town en is in handen van een familie Nederlanders. De oude eigenaar is inmiddels overleden maar zijn kinderen zetten de traditie voort. Zo vinden wij op het menu: kroketten, Hollandse biefstuk met brood, erwtensoep en bitterballen. 😊 
De kerstmutsen worden op verschillende locaties gefotografeerd want alles voor de leukste kerstkaart! 😉
en nog een vent spartelend in zee. 
‘Zagen jullie dat? Daar is iets aan de hand, keeeeerrrreeenn!!’ roep ik en waar het kan draait mijn vent de auto. Nu is er een verschil in het hoofd van mijn vent met ‘waar het kan’ of ‘waar hij vind dat het kan’ dus een scherpe bocht van 180 graden en we rijden ineens op de andere rijbaan en duiken zo, bonk, bonk, het pad naar het strand op. Resultaat van het jarenlang rijden als persfotograaf zullen we maar zeggen! 🤣 Het zijn 2 vissers en de 1 heeft iets heel groots aan de haak. 
De ander worstelt in de golven om het op het droge te krijgen. We lopen dichterbij en Wow, het is een super grote stingray! 😳 ‘Can you help us?’ vraagt de vent met de hengel terwijl ie het ding aan mijn lover geeft en direct naar de zee gaat om zijn maat te helpen. 
Vervolgens komt hij even later weer proestend terug rennen om zijn telefoon en portemonnee te geven voordat die zeiknat worden. Terwijl de beide mannen in zee spartelen hanteert mijn lover de hengel, viert de lijn en haalt weer in. Wat een klus! 
Het is absoluut niet gemakkelijk want de stingray is gevaarlijk door het gif in zijn staart. Maar dan eindelijk lukt het! Mijn lover heeft zijn handen nog (de vislijn was super scherp) en de andere twee zijn totaal doorweekt maar het dier ligt op het droge. 
Moeders en ik zijn bang voor wat er komen gaat: gaan ze de vis nu doden?! 😪 Maar ze stellen ons gerust, ze gaan hem opmeten en dan gaat ie retour het water in, de vrijheid tegemoet. Oh ja, het geschatte gewicht….zo’n 180 kg! 😊
Wat een heerlijk verhaal wij hebben net gebruncht met de kids zitten nu samen uit te buiken met een gezelligverhaal en foto’s we genieten er weer van enne Roel wat zit jij charmant bij de kapper maar een lekker koppie heb je wel veel liefs fijne dagen 😘
wat een uitgebreid verslag, leuk en ik heb genoten van de mooie foto’s. En die stingray is idd gevaarlijk , goed dat hij weer terug de zee in ging, zo hoort het ook!
Geweldig