Vanwege het vele nieuws vandaag een extra lange uitzending

Op vrijdag 19 april, houden we het voor gezien in Javea. We zijn nu precies 35 nachten onderweg. Onze volgende stop weten we niet echt. In ieder geval naar het zuiden richting Gibraltar. Een soort per ongeluk komen we in Calpe terecht. Gewoon even een quick scan en we nemen de afslag. Over een mooie boulevard rijden we richting het strand. ‘Toch maar even stoppen stel ik voor.’ oppert mijn lover. Via de app campercontact zien we een parkeerplaats voor de hut en gaan staan. Het is gratis, ook overnachten is toegestaan maar er zijn geen voorzieningen.Onze korte indruk is dat het vrij uitgestrekt is dus we gaan lekker op de fiets verkennen. Zie een foto van Calpe en je ziet deze rots. Het is de Pēnon de Ifach, de 332 meter hoge beschermer van deze stad. We laten de fietsen achter en klimmen er een klein stukje op.Aan beide kanten van de rots is een boulevard met strand. Al gelijk bij het zien van de oude haven zijn we weg van Calpe! Het is leuk! Een lange brede boulevard met winkels, restaurants, bars en terrassen, een mooi pittoresk oud centrum met smalle straatjes en een opvallend moderne kerk. Veel is omhoog en omlaag, goed voor de beenspieren. 🤣 Onze bedoeling om verder te rijden laten we los nadat we weer ergens op een terras in de happy hour zijn beland. Komt ook bij dat hier morgen een vrij grote markt schijnt te zijn. Zo fietsen we zaterdagmorgen in een stralend zonnetje naar de markt. Oh ja, nog even over die zon, ik kreeg wat reacties over het weer van mensen die hier ook rondreizen. ‘Het is helemaal niet zo slecht met het weer als jij schrijft!!’ 😳 Nee, dat klopt ook! Het weer is inderdaad prima, alleen vinden mijn lover en ik de temperatuur van 20 graden tegenvallen. Onze verwachtingen (25 graden) zijn gewoon te hoog geweest en het is tenslotte nog maar april. 😊 Terug naar de markt in Calpe!Natuurlijk zie ik weer een paar schoenen die ik echt niet kan laten staan. 😊 ‘Je kan ze kopen maar dan gooi je een ander paar weg!’ roept mijn vent. Serieus, die man is niet goed! 🤣 Hoe grappig dat twee Nederlandse dames zich ermee gaan bemoeien, ze denken dat mijn vent het meent. ‘Jullie geloven het niet maar ze heeft een inloopschoenenkast in de camper!’ roept ie quasi wanhopig uit. 🤣 Na de markt gaan we naar het strand, eens proberen of het warm genoeg is want er staat een flinke wind. Het gaat eentonig worden maar we belanden vervolgens weer ergens op een terras in de happy hour, waar we in gesprek raken met een Nederlands stel en tsja, we blijven dus nog een nacht in Calpe! En dat is zo fijn om met de camper te reizen: alles mag en niets moet! 😊  ‘Voorlopig laat ik de drank maar eens staan.’ verzucht ik de volgende morgen. ‘Tuurlijk, moet je doen!’ zegt mijn lover bemoedigend. Hij kent me! 😉 Trouwens we zien ook hier weer bijzondere mensen zoals deze kerel met tepelpiercings die hij graag laat zien. 🤣Het is zondag, we doen rustig aan, tanken de hut weer even voor onmogelijk lage prijzen vol en rijden dan naar Albir waar we veel nieuwbouw appartementjes zien met leuke architectuur. Er wordt heel veel gebouwd.We waren hier  zo’n zeven jaar geleden bij mijn ouders die aan het overwinteren waren. Vriendin Coby, een vriendin van mijn moeder waar we ook een aantal keren mee op cruise waren, is nu in L’Alfàs del Pi (ligt tegen Albir) aan het oppassen op het huis en hondje Toby van een vriendin van haar. Er zijn verschillende opties hier: camperplaatsen en campings. Wij proberen als eerste camperpark Orange Grove (14 euro per nacht inclusief zwembad) en hebben geluk. Er zijn 35 plekken en plekje 18 is nog vrij. Het geheel ziet er prima uit midden tussen de sinaasappel en citroenboomgaarden. Heel landelijk en slechts een paar kilometer van het centrum en strand van Albir. We maken een rondje door het centrum maar helaas begint het te spetteren. De Chinese winkel heeft binnen no time een grote bak paraplu’s bij de ingang staan, normaal 5 euro en nu 7 euro ! 🤨 Handige handelaren die gasten. De camping in Javea was bijzonder maar hier….laat ik het netjes houden en zeggen dat het hier bijzonder met een hoofdletter B is en er vele burgemeesters zijn. 😉 De bui is van korte duur en voordat we naar Coby gaan draai ik een was. Als de tijd bijna om is loop ik terug naar de machine en wacht daar. Ik kijk nog even bij het zwembad, loop langs het sanitair en dan is de was klaar. Hup, terug naar de hut met een geleend wasrek van de camping. Een waslijn spannen mag niet dus prima oplossing die wasrekken. Tegenover ons staat een camper met Duits kenteken en de kerel kijkt me heel vuil aan. ‘Zeker met het verkeerde been uit bed gestapt.’ denk ik. Wat blijkt later: ik heb over zijn plaatsje gelopen! We fietsen terug naar Albir, wel goed oppassen bij sommige tunnels, waar we in een gezellig zaakje op de boulevard hebben afgesproken met Coby. Eind van de middag zijn we terug bij de hut. Terwijl ik aan de slag ga met de droge was zegt mijn vent: ‘Even een foto maken van de pool voordat we het vergeten!’ Hier hebben ze eind van de middag ook een soort happy hour bij het zwembad. Alleen neemt iedereen zijn/ haar eigen drankje en hapje mee.Mijn lover beent weg en ineens hoor ik een geschreeuw! 😳 De Duitse (ze staat precies naast het pad naar het zwembad) is vanuit haar camperdeur aan het briesen tegen hem dat ie weg moet wezen, hij mag niet op haar plaatsje staan om een foto van onze hut te nemen. ‘Je vrouw was er vanmorgen al en nu jij! Anders kom ik zo ook bij jou staan!!!’ klinkt het luid. Mijn vent haalt zijn schouders op, loopt weg en roept: ‘Welkom, we zien je wel.’ 😊 Maar het is nog niet klaar want samen met haar man stapt ze uit de camper, serieus! Die van mij zit inmiddels in onze hut en ik sta buiten nog de was te vouwen. De stem van de ouwe tang schalt over de camperplaats. Ik spreek en versta Duits maar waarom zou ik? Rustig zeg ik: ‘Mevrouw, ik heb hier geen zin in, wanneer u Nederlands zou spreken ook niet dus ga naar binnen en hou je mond.’ 😡 Okay, alsof ik een vlieg wegsla wuif ik ook met mijn  hand naar haar maar het is effectief. ‘Wat zijn dat voor dwazen!’ gieren we het samen uit. Binnen in de hut hoor, dat wel! 🤣 De gezellige vragen van de buren over de kinderen , klein- en achterkleinkinderen sla ik maar over in dit blog maar die waren weer volop aanwezig! 🤨 De volgende morgen ben ik vroeg wakker en ga naar het sanitair om mijn haren te wassen. Er is net een dame klaar met douchen die het allemaal nog even droog maakt met een soort mop. Goed onthouden want moet ik ook doen! Dan stap ik binnen,  ieuuuuuuww, wat een klein hok, als ik de douchecabine sluit pas ik er net in. Wel heel schoon allemaal, warm water en een harde straal dus niet zeuren maar wassen. 😊 Doordat het klein is past het allemaal net en onhandig stoot ik met afdrogen een paar keer tegen het scherm. Oh ja, er hangt een briefje dat je na het douchen dat scherm af moet spoelen dus weer terug in de bak om die wand af te sproeien. Voor het beeld: als een soort Tokkie (zegt mijn vent) draag ik een badjas naar de douche. In de jas met aan mijn voeten glitterslippers, de plastic doucheslippers in de ene hand en de tas met handdoek etc in de andere wurm ik me uiteindelijk uit dat hok. Ik zie niet veel want om mijn hoofd zit zo’n lekkere makkelijke haarhanddoek, die je ook bij de Chinese winkels kan kopen, maar het fluoriserende groene ding is half afgezakt door al het gehannes. Nu alles neerzetten, doek goed op mijn hoofd doen en de mop zoeken. Echt, het eerste wat ik zie als mijn ogen vrij zijn is een heel groot vrouwmens, Wow, die is groot! Dan schrik ik want is dat nu die Duitse van gisteren?!  😳  Ze kijkt alsof mijn laatste uur geslagen is en zegt dan op boze toon: ‘You do have to dry the floor!!!’ 🤨 Gelukkig dit is niet de Duitse maar haar valse Engelse dikke zus. Voordat ik iets kan uitleggen gaat ze door met praten en wijst naar de mop in de hoek. Ze zal me wel eens even laten zien hoe ik dit allemaal moet doen. En daar komt bij, ik moet een handdoekje meenemen om mijn schoenen op te zetten! 😳 Eigenlijk snap ik sowieso niet hoe zij in dat douchehokje is gekomen maar goed. Als ze ademhaalt kijkt ze me met vurige ogen aan, echt als ze aan mijn oor had gedraaid had ik het niet gek gevonden, wat een bitch. ‘Het spijt me, ik spreek geen Engels, ik weet niet wat u zegt.’ zeg ik in het Nederlands. Want echt, waarom moet ik me steeds aanpassen?! 🤔 Dat had ik beter niet kunnen doen want alsof ze het tegen een doofstomme heeft gaat ze met handen en voeten alles nog een keer uitleggen. Om het mens te pesten zeg ik vervolgens met een onnozel gezicht dat ik het nog niet snap waarop ze boos wegloopt. Bye bye bitchie! glimlach ik naar de spiegel! 😊 ‘Hoe was de douche?’ vraagt mijn vent terwijl ie een koffietje voor me neerzet. ‘Top, je moet de groeten hebben van de Engelse burgemeester!’ zeg ik en vertel de story. 😊 ‘Doe nou net als ik, gewoon hier in de camper douchen, lekker makkelijk!’ is zijn advies. Misschien gaan we toch wel op de overwinteraars lijken want worden we niet blij van een Aldi of Lidl, wel van deze twee supermarkten in Albir: Jumbo en de Buren met hun Nederlandse producten. 🤣 (en dat voor die prijs…..Jumbo….) maar dat nemen we op de koop toe!  🤣 Het pand waar de Jumbo zit is trouwens ooit door de tuinman van RTL, Rob van der Linden, gestart als AH. En zo zit mijn lover de volgende morgen te genieten van een boterhammetje met filet American. 🤣 Wat we hier verder doen? Met de metro/tram naar het nabij gelegen Villajoyosa. De stad die oa. bekend staat om de hangende huizen en de vissershuisjes die in allerlei gekleurde pasteltinten prachtig om te zien zijn. Zowel de rit met de metro/tram (45 min.) als Villajoyosa: wij vinden het de moeite waard! 😊 Ondanks de vele burgemeesters op de camperplaats staan we hier prima en het is een goeie uitvalbasis dus we boeken nog bij.Het fietsen is overigens wel een dingetje. Er zijn fietspaden, maar ze beginnen spontaan ergens, stoppen tegen een stoeprand, je wordt van de ene kant van de weg dwars over de straat naar de andere kant gedwongen en soms liggen fietspaden gewoon in het midden van de weg. Desondanks zijn automobilisten heel voorzichtig als ze bij fietsers langskomen. Verwarrend blijft het! 🤨 Benidorm is zo’n 20 min. trappen en we wagen het erop. Voor een dag is het geweldig vermaak: al die verschillende types, het strand ziet er top uit, de restaurants, bars en terrassen op de zeker 4 km lange boulevard willen je allemaal graag binnenhalen, het oude centrum met de tapasbarretjes is super leuk, heel veel hoge wolkenkrabbers (5 miljoen bezoekers per jaar) en het Canfali uitkijkpunt wat de scheiding is tussen de stranden Levante en Poniente. Een mooi weetje: Benidorm bezit na Parijs het grootste aantal hotelbedden van Europa! Althans dat stelt Google. Wat wij vaststellen is dat hier met stip de grootste populatie rolstoelen en scootmobielen is. Ze zijn er in vele en verschillende uitvoeringen. Op de dag dat wij er zijn is er ook markt, natuurlijk kan ik het niet laten en scoor weer een paar schoenen. Nee, niet deze Crocs! 🤣 Huur ik bijna een scootmobiel 😉 maar mijn vent wil er niet in. ‘Kijk nou Dijks, wat is er handiger dan zo lekker op mij te kunnen wachten?’ wijs ik hem op de wachtende heren terwijl hun dames over de markt hobbelen. Het is ook maar of je de humor ziet want terwijl we lunchen op de boulevard en de vele scootmobielen met bejaarden aan ons voorbij trekken schalt de stem van Mouse T luid uit de boxen, ‘All night long, I’m horny, horny, horny. 🤭 Achter ons zit een Nederlandse bejaarde heer, ‘Zo’n leuk deuntje is dit!’  zegt ie tegen zijn vrouw terwijl hij het refrein steeds meezingt. Ach, laten we hopen dat ie weet waar het over gaat! 🤣 Ik heb er een filmpje van maar dat is lastig uploaden via deze site dus probeer je een voorstelling te maken….of juist niet! 😉 Kunnen we verder iets over Benidorm zeggen? Bekijk de foto’s en oordeel zelf maar! Ik ben er al zo vaak geweest en blijf het een leuke beleving vinden maar niet zo leuk als de eerste keer dat ik hier als 18 jarige kwam. 😉Waarschuwing bij de oversteek speciaal voor de Engelsen! Verder ook vrijgezellenfeestjes en heel veel vlees zullen we maar zeggen….😉

Dan is het alweer donderdag. We moeten maar weer eens verder. Van de buurtjes krijgen we een mooie tip over een vrije camperplaats, genaamd Parking Urbanova, aan het strand bij Alicante. Het klinkt allemaal goed en we besluiten daar te beslissen wat we doen. De plek ziet er goed uit, een soort parkeerplaats, geen voorzieningen, en direct aan het strand. Verderop ligt een leuke boulevard met een paar restaurantjes en een kleine supermarkt. We blijven dus en brengen de middag door op het strand en achter de camper voor de wind.Eind van de dag stroomt de plek vol en naast ons schuift een camper met Nederlands kenteken. Als we net klaar zijn met eten en ik de afwas doe, kijk ik door het keukenraampje naar buiten en zie een kerel uit die camper komen. Buiten staat ie aan zijn broekriem te sjorren. 😳 Volgens mijn lover ben ik nieuwsgierig maar dit is toch gewoon bijzonder….🤔 ‘Wat staat hij nou te doen?’ vraag ik aan mijn vent. Die kijkt verstrooid op van zijn tijdschrift en mompelt ‘Denk dat ie gaat pissen!’ 🤣 Geloof het of niet, de vent gaat inderdaad tegen zijn band aan pissen! Ik had al een zakje met afval staan voor het vuilnis en razend snel pak ik het, schuif in de slippers en sprint naar buiten. Terwijl ik voorbij loop roep ik: ‘Zo is uw WC kapot?’ 😡 De kerel zegt heel nors ‘ Ja.’ en gaat dan weer naar binnen. ‘Wat een viezerik is dat zeg, ga gewoon op je wc!’ mopper ik om te vervolgen ‘En weet je wat ik verderop ook zag op weg naar het vuil, deze fles met pis! 😳Gadver de gadver, wat slecht! 🤮 Het is toch smerig dat mensen dit soort dingen doen op een gratis plaats zonder voorzieningen. Doe even gewoon dan blijft het netjes!’ 😡 Lachend zegt mijn vent: ‘We make you famous in the Netherlands!’ en laat de foto met die vent erop zien. 🤣 Het is een rustige nacht op de parkeerplaats en de volgende morgen lopen we over de boulevard. Tellen de vliegtuigen die vanuit Alicante recht over komen. Wij vinden het absoluut niet storend maar dat komt wellicht omdat we zelf onder de aanvliegroute van Rotterdam wonen. Terug bij de camper gaan we op het strand zitten maar als de lucht betrekt besluiten we toch om verder te trekken.😊  En dat bedoel ik dus: we hebben geen rust in de kont! 🤔 We zijn nu in de buurt waar mijn ouders na de pensionering van mijn vader hebben gewoond. Mijn vader was roeier bij de KRVE en mocht al met 57 1/2 jaar met pensioen. Samen met een aantal andere collega’s hebben zij vele jaren plezier in Spanje gehad. En ik uiteraard ook als ik ze ging opzoeken! 😍 Het gaat dus een soort sweet memories worden. Wel even puzzelen hoe en wat want de verschillende plaatsen die ik wil bezoeken liggen allemaal niet echt ver uit elkaar en we gaan het zoveel mogelijk op de fiets doen dus dat maakt het net even lastiger. Te beginnen met restaurant Charlot in Benejuzar. Een typisch Spaans restaurant met super lekkere gerechten. Hun paella is geweldig! Ik vind op campercontact in de buurt een camperplaats met de klinkende naam Parking Poolvilla Solar in Daya Nueva. Nou, hoe we ook proberen, we vinden het niet! Ongelofelijk maar het is waar. De weg er naar toe is midden tussen sinaasappelgaarden maar loopt steeds tot niets. Na vier pogingen door het kleine dorp geven we het op en zoeken naar een andere in de buurt van het restaurant. Zo komen we uiteindelijk bij La Fabrica Dolores in Dolores terecht. Het is een beetje een ‘hippie camping’ net buiten het centrum. Het dorp telt maar zo’n 1750 inwoners. Wij treffen het want 1 daarvan is jarig en viert dat met een hoop luide muziek, geschreeuw en vuurwerk! Niet onbelangrijk: het huis waar dit plaats vind ligt naast de camperplaats. 🤨 Meer zeg ik niet maar om 03.00 uur liggen we nog te stuiteren in ons bed. De zaterdag, de dag dat de Koning jarig is, begint dus goed voor ons! 🤣 We zijn wel klaar met deze camperplaats want ook onze Spaanse buren waren nog laat luidruchtig.  ‘We gaan niet met de fiets maar gewoon met de camper naar het restaurant en zien wel.’ oppert mijn lover. Goed plan en we vinden daar tegenover de plaatselijke supermarkt een ruime en veilige parkeerplek. 😊 Ik weet uit het verleden dat het heel druk is bij Charlot en dat je er op tijd moet zijn. 13.00 Uur gaan ze open, nou zorg maar dat je er bent of je hebt pech. Natuurlijk wel Google gecheckt of ze er nog zitten enz. maar niet gezien dat je tegenwoordig kan reserveren. Zo lopen we al bijtijds door het dorpje, zien een bruiloft en een muziek optocht. ‘Laten we vast even bij het restaurant kijken.’ zegt mijn lover. Het is net rond 12.00 uur en de deur staat open. Een vriendelijke serveerster vertelt dat ze vanmiddag helemaal vol zitten, allemaal reserveringen. Voor vanavond heeft ze nog wel plaats. Wat jammer nou! 😞 ‘Zeg het maar, wil je vanavond terug?’ vraagt mijn vent. Ik kan niet beslissen want weet het nog niet, ‘Misschien, laten we maar eerst naar Benijofar gaan waar mijn ouders hebben gewoond.’ stel ik voor. Na een korte rit van zo’n 10 kilometer rijden we daar binnen. Mijn ouders zijn in 2009 terug naar Nederland gekomen. Dat is ook het laatste jaar geweest dat ik er was. Nu al die jaren later herken ik het bijna niet! Een grote rotonde voordat we ‘het dorp’ binnen rijden. En overal waar ik kijk nieuwbouw. ‘Waar woonden je ouders dan?’ vraagt mijn vent. Uit de rijdende camper kijk ik om me heen maar was het nou dit gebouw, of toch dat? De grote, toen rustige hoofdstraat waar zij woonden is veranderd in een drukke weg met zelfs een Mac Donald. 😳 ‘Ik geef het op, gaat veel te snel, we gaan straks wandelen en dan zoeken.’ zeg ik dus maar. In de verte zie ik, richting Rojales (waar collega’s van mijn vader woonden), het kleine winkelcentrum met ‘de Wok Chinees’ en restaurant Los Dos. ‘Daar, daar, moet je heen!’ roep ik opgetogen omdat ik iets herken. Dichterbij gekomen zien we een grote oranje menigte. Het kleine winkelcentrum is er nog maar flink uitgebreid en nu op Koningsdag het episch centrum van de Nederlandse bevolking die hier in de buurt verblijft/woont. 😳 Echt, het is zo druk, niet normaal meer! We vinden een parkeerplek waar de camper veilig staat, ‘Als we willen dan kunnen we hier zelfs overnachten!’ stelt mijn lover voor. Maar dat is voor later. Eerst lopen we in een optocht naar het Oranje feest.Bij de plaatselijke Chinees (ja, daar is ie weer) scoren we iets van Oranje. 😊 In een grote tent wisselen een DJ, zanger en zangeres elkaar in rap tempo af, wat een sfeer en gezelligheid! De plaatselijke Nederlandse bakker heeft oliebollen en appelflappen gebakken, de horeca draait op volle toeren razendsnel, hamburgers en saté ruiken volop en de dansvloer is een grote deinende zingende menigte. 😍 Heerlijk, zo’n feestje! We raken in gesprek met andere Nederlanders, ‘Kom bij ons zitten, gezellig!’ roepen ze. Stoelen erbij, de kring wordt groter gemaakt en vele verhalen van deze net gepensioneerden die nog maar een klein jaar hier wonen. Eind van de middag zijn we er even klaar mee, kleine pauze! 😊 We wandelen door Benijofar en ik vind het appartement waar mijn ouders woonden. Helaas komt er niemand naar buiten dus ziet Roel alleen de buitenkant en niet het mooie zwembad in het midden van het gebouw. 😊 De muziek lokt ons terug naar het feest. Daar is net een kleine vechtpartij geweest en een kerel zit met een bloedend hoofd. Politie en ambulance zijn al ter plaatse. Ach, hoort er op zo’n dag ook bij zullen we maar zeggen. 🤨 ‘We gaan eten bij de Chinees daar, die is goed, daar gingen we altijd!’ zeg ik en wijs naar de overkant. Natuurlijk is het er druk dus even zoeken naar een lege tafel. ‘Kom hier zitten, schuif maar aan!’roept een vrouw uit de hoek. Ze zit in een grote groep die veel lawaai maakt, ‘Waar is dat feestje?’ Hier is dat feestje!’ klinkt het vrij continue. 😳 Daar komt ze, een oranje glitterwolk op kittige hakken, en hangt aan de arm van mijn lover. Gelukkig wijst de Chinees net een tafeltje  aan voor ons dus ik trek mijn vent de andere kant op. ‘Jammer, was toch gezellig geweest!’ zegt mijn lover. 🤣 Ik vind het wel even best, eerst snavelen! Het eten is weer lekker en de menu’s hebben nog steeds prima prijzen. Dat is gelukkig niet veranderd! Na afloop moeten we langs de nog steeds luidruchtige groep. De arme Chinees loopt daar zijn beentjes uit het lijf. Je begrijpt wij komen er dit keer niet vanaf of deden we ons best niet?!  😉 Hoe dan ook, het bleef nog lang onrustig in Benijofar/Rojales. Terug op de inmiddels bijna lege parkeerplaats staat onze hut. We blijven  hier heel verstandig maar overnachten. 😊Wat een mooie dag was het: de vele herinneringen en het onverwachte Oranjefeest met de gezelligheid. Deze Koningsdag gaat voor nu als beste in de boeken!!  😍