Van Las Vegas naar de Grand Canyon

Vrijdagmiddag rond twaalf uur komen we aan bij het RV park van hotel Circus Circus, dit ligt goed centraal tussen Fremont street (oude Vegas) en het nieuwe gedeelte op the Strip. Het is even een moment van verbazing want het park is compleet vol, aldus de nukkige receptioniste.

Wij kennen inmiddels de planning van de Amerikanen en laten ons niet afschepen. Vanuit de camper belt mijn lover met de centrale receptie in het hotel en er is gewoon plaats. ?

De volgende dag zoeken we de manager op om ons verhaal te doen want door iedereen weg te sturen verdienen ze niets. Het blijkt dat de receptioniste vroeg naar huis wilde en er geen zin meer in had. Ter compensatie krijgen we een gratis etentje in het buffetrestaurant. ?
Las Vegas again: even twijfel ik wat er deze vierde keer nog te vermelden is over deze stad die zoveel haat-liefde verhoudingen kent: you love it or you hate it. ?
De weddingchapels, de casino’s, de mega hotels, de toeristen, de zwervers en dit alles onder de brandende zon midden in de woestijn van Nevada.
Zie voor ultieme Vegas gekheid ook https://www.siaenroelopreis.nl/voorzichtig-op-weg-naar-het-noorden/.
Ik gooi er deze keer dus gewoon wat fragmenten in, laat je verbeelding spreken, vergelijk het eens met de sfeer in ons kikkerlandje en de foto’s van mijn topfotograaf doen de rest. ?
We boeken drie nachten Vegas op het RV park maar blijven uiteindelijk zeven nachten want ook dit keer is er weer van alles te doen; Gay Pride in Fremont street met een bonte mengeling van allerlei types, soms dronken of stoned maar alles in een heel relaxed sfeer.

De zwervers, strippers en dansers waarmee je voor een paar dollar op de foto kan.

 

Voor een enkeling is dit soms net allemaal even te veel….?

Zoals altijd de flinke wachttijden (ruim één uur) bij onze favoriete restaurants Tony Roma (Fremont street) en Mon Ami Gabi bij Hotel Paris,

die we doorbrengen in het bijbehorende casino waar je reserveringsnummer gewoon afgeroepen wordt.
De ongedwongen sfeer in de stad: na een etentje op het terras bij Paris

lopen we binnendoor in het hotel nog wat door de wonderlijk nagemaakte lichtstad. Bij de pianobar spelen twee pianisten met elkaar en de stemming zit er goed in. Terwijl we staan te kijken zwaait een vrouw vanuit een geopend raam naar me. ‘Hey lovely, how are you?’ Ik begin een praatje met de Amerikaanse die met een groep advocaten hier is voor een conferentie. ‘Can I buy you a drink, join us!’ Ik denk dat het de volgende dag een rustige bijeenkomst met de collega’s is geweest. ? Net als voor ons want brachten we de vorige keren dag en nacht in the city door,  nu doen we dat alleen de avonden en hangen overdag bij het zwembad.

Twee dagen laten we ons verleiden om toch op pad te gaan: zaterdag is het heel helder weer, gaan we de Stratosphere op en genieten van het mooie uitzicht en de duizelingwekkende attracties.

Als we aan de bar een drankje doen vertelt de barkeeper dat de toegangskaarten de gehele dag geldig zijn, ‘You can come back tonight and join me for the happy hour!’ zegt ie met een glimlach. Dus na een bezoek aan de winkel van Victoria’s secret ? in Caesars Palace en een kopje echte Franse uiensoep op het terras van Paris met uitzicht op de fontein van Bellagio

haasten we ons en zijn net voor de zonsondergang terug bij de barkeeper en een verlicht Vegas. ?

De andere dag, dinsdag, gaan we naar Valley of Fire. Dit National Park ligt ongeveer een uurtje rijden van Vegas en is zeker de moeite waard. Het is er onwijs warm en af en toe wagen we ons uit de camper om te genieten van de omgeving. In de hitte bonkt mijn hoofd en ik voel me ongelukkig: de casino’s en het late uitgaan eisen hun tol. ?


Op de terugweg stoppen we bij een Walmart en mijn lover stelt voor om vanavond gewoon een keer thuis te blijven en in de camper te eten. Eigenwijs wil ik er eerst niets van weten maar net voor we de winkel uit lopen bedenk ik me. ‘Laten we vanavond dan maar niets doen en voor de camper hangen!’ piep ik vermoeid. We nemen een gegrilde kip en sla mee en hebben een heerlijke rustige avond.

Rond 22.00 uur oppert ie om nog even naar het casino hier in Circus Circus te lopen maar ik heb er geen puf voor en lig kort daarna in bed. ?
Natuurlijk zijn er weer de casino’s! Zodra ik zo’n zaal binnenstap gebeurd er iets magisch met me, ik had croupier moeten worden. ? Het getingel van de machines, het roepen van de croupiers aan de roulette en Black Jack tafels: I love it! ❤️ Soms speel ik niet eens maar doe aan de bar een computerspelletje,

drink iets en babbel met de barman of andere gasten. Een terugkerend twistpunt tussen mijn lover en mij is: winst of verlies. ‘Jij rekent jezelf rijk maar het casino wint altijd!’ zegt ie. Natuurlijk is dat zo maar ik bekijk het van de positieve kant: het glas is half vol of half leeg. Reken maar mee: ik zet zestig dollar in aan tafel, drink vier drankjes à 12,50 dollar en ga met twintig dollar van tafel. Mijn lover stelt, ‘Je hebt veertig dollar verlies!’ Nu mijn stelling; ‘Ik heb tien dollar winst….want ik tel mijn gratis drankjes ook als winst! ? ‘Je bent een goeie om bij een bank te werken!’ roept ie wanhopig uit als we het casino verlaten en verder slenteren door een altijd bruisend Vegas wat geen dag en nacht kent. Ik zit met een kerel aan tafel en vroeg hem; ‘Do you like Vegas?’ Zijn antwoord was helder en herkenbaar; ‘Now I do but don’t ask me that in the morning.’ ?

We hebben een leuke ontmoeting met Suus en Neomi, twee stoere knappe meiden die met hun lieverd Puck op reis zijn. Ze hebben een bus gekocht, die super handig en creatief ingericht inclusief potkachel, verscheept naar Canada en rijden nu rond met het plan om naar Zuid Amerika te gaan. We brengen een avond met elkaar door en hebben goeie gesprekken over het keerpunt waarop we een beslissing durfden en konden nemen om op reis te gaan, wat dat met ons doet en bovenal wat een rijkdom het is om dit te kunnen doen!

Op vrijdag, na een vermoeiende week Vegas, nemen we afscheid van dit geweldige inspirerende stel en zetten koers richting de Grand Canyon. Zij ook en wie weet zien we elkaar nog! ❤️ De plannen zijn weer gewijzigd, we hebben nog drie weken voordat we naar huis gaan en na een week zwembad liggen in Vegas willen we weer iets ondernemen. De Grand Canyon, North en South Rim, hebben we vorig jaar met mijn ouders bezocht maar Hermits Road (wat alleen toegankelijk is voor pendelbussen, fietsers en voetgangers) hebben we nog niet gezien. De Canyon heeft afgelopen dagen sneeuw gehad maar de verwachtingen zijn nu weer goed: overdag rond de 25 graden, in de nacht wel kans op lichte vorst. Na een overnachting in het toeristische Williams

gaan we na koffie/thee op pad voor het laatste stuk naar Tusayan waar we het Nationale Park in gaan en op Mather campground twee overnachtingen boeken. Deze is groot (320 plekken) maar toch cosy en ligt midden in het bos.

Er is geen internetbereik maar de herten lopen zo langs onze camper, hoe leuk! ? Op zaterdag fietsen we de route,

we lopen een klein stukje van een pad dat naar de bodem loopt,

genieten van de mooie zonsondergang

en worden verrast door de snel invallende duisternis waardoor we in het aardedonker de weg terug naar de camping moeten vinden. ? De volgende dag zetten we de fietsen bij de bushalte bij de Village en springen op de rode lijn van de pendelbus waar we halverwege uitstappen en de rest langs de Canyon wandelen.

Zondagavond zitten we uitgeput in de camper met een wijntje, het was een sportief weekend: veertig kilometer gefietst en tien kilometer gewandeld!
De kachel staat aan want nadat het zonnetje is verdwenen wordt het gelijk koud, mijn lover staat in onze mini keuken een maaltijd te maken en ik stoei met de filmpjes die ik opgenomen heb. Mijn gedachten dwalen terug naar afgelopen week: de ontmoeting met Suus en Naomi waarin we zoveel herkenbare situaties hadden en naar de andere bijzondere mensen die we inmiddels ontmoet hebben op onze reis!
Rest mij alleen nog maar één dingetje ….?

Nou, bijna alles dan….

 

(En voor de liefhebbers een klein experimentje: een kort filmpje van de afgelopen dagen: Klik hieronder)

 

muziek: bens ound,com

18 antwoorden op “Van Las Vegas naar de Grand Canyon”

  1. Leuke (wat een gekke mensen toch daar) foto’s en je filmpje van de Canyon is best gelukt.
    Wij waren een paar nachten in LV en toen vond ik het niet leuk, nu ik alles weer zie en lees denk ik er anders over. Het was ook na een aantal weken natuur etc wel een cultuurshock, dat moest even landen blijkbaar.
    En de herten op de RV het blijft altijd zo leuk!

  2. Wat is het toch leuk om, zittend op de bank in de erker met zicht op de herfstachtige omgeving jullie belevenissen te volgen. En hoe dat inspireert! Wat zijn er toch een gekke mensen in dat Vegas. Niet helemaal mijn (ons) ding maar ik kan me voorstellen dat het je ‘pakt’.
    Wat
    Leuk om dat stel te ontmoeten dat doorreist naar zuid-Amerika. Dat zijn leuke aanstekelijke gesprekken. Wie weet gaan jullie dat doen? De Panamericana rijden?
    Jullie zijn nu in een gebied waar wij ook waren en dat maakt dat we ons een goede voorstelling van alles kunnen maken. Gaan jullie nog naar Monument Valley? Vast wel. Dat maakte op ons ook indruk. Wie weet zien we elkaar weer straks? Voor nu goede reis en stay safe!??

    1. Monument Valley al gedaan vorig jaar dus denk het nu niet. Die meiden waren echt zo’n inspiratie, wij hebben al lef maar zij helemaal! Gewoon kiezen voor vrijheid en het onbekende, geen retourdatum hebben en genieten. we spreken snel af Ron want zijn benieuwd wat jullie plannen zijn!

  3. Haha, Vegas, voor ons altijd een rustpunten tijdens de reis, kan niemand zich iets bij voorstellen? Grand Canyon hebben wij een iets minder gevoel bij, misschien omdat we 2x in het hoogseizoen waren, net een pretpark zo druk, misschien toch nog eens in de herhaling buiten het seizoen, 3 x is….

    1. Wij zijn er nu twee keer geweest, North en South, en prima te doen. Drukte viel reuze mee, campgrounds hadden genoeg plekken over. Tsja en Vegas….ik het hetzelfde gevoel in New York: kan niet naar bed want er gebeurd zoveel! ?

  4. Leuk verslag weer, maar dat Las Vegas is echt niks voor mij, leuk om een keertje mee te maken natuurlijk maar 1x is wel genoeg. Het aftellen voor jullie is begonnen zal wel tegen vallen straks in dit klein kikkerlandje.
    Nog veel plezier de komende weken.
    PS Ik kreeg het filmpje niet open ??

  5. Wat een heerlijk verslag weer , wij kunnen er heerlijk van genieten zonder reis .groetjes John en Tineke

  6. Wat een leuke foto’s weer en leuk met die twee meiden, lekker gezellig. Las Vegas is top, jammer kan het filmpje niet openen.

  7. De mooiste foto van deze serie: de laatste. Schitterend.
    Het filmpje: kort…jammer…prachtige muziek !
    Lees de reisverslagen, via Chiel, met genoegen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *