Zondagochtend worden we wakker in een nat Benijofar. De harde regen van vannacht is nu een miezer. Komt het door het weer of door de afgelopen Koningsdag maar we zijn niet vooruit te branden! 🤣 We rijden nogmaals door Benijofar, bekijken de nieuwbouwprojecten en vragen ons wederom af of dit nou is wat we wensen. 🤔 Het Spanje avontuur is en blijft wikken en wegen. ‘Ik zou willen dat we in Nederland niet zo’n fijn huis hadden dan was het wellicht een stuk makkelijker.’ verzucht ik. Mijn lover luistert nog maar half want volgens hem is het dagelijks terugkerende kost om de voor- en nadelen wat betreft Spanje tegen elkaar te zetten. 🤨 Er staan niet veel kilometers op de rit vandaag, slechts een kleine 60 kilometer naar Murcia. Daar aangekomen gaan we op een grote gratis camperplaats,
en ook nog met voorzieningen, nabij de Ikea en tegenover het grote Centro Comercial Nueva Condomina staan. Met ons staan er nog zeker 75 campers! En het gekke is, de invalidenplekken waar hier ook wat campers staan zijn het verst weg van de ingang van het winkelcentrum. Rare jongens die Spanjaarden. 🤣 Na een rustige nacht gaan we de volgende dag op de fiets
naar het oude centrum van Murcia en verbazen ons wederom over de verwarrende fietspaden.
Murcia is leuk, veel smalle straatjes,
leuke pleinen,
een openlucht fototentoonstelling,
en een prachtige kerk.
Na al dit moois en wat tapas
rijden we eind van de middag terug naar de camper. Net binnen barst er een enorme bui los. ‘Hebben we mazzel of niet! Goed voor de buitenkant van de hut.’ grapt mijn vent. ‘s Avonds als de regen over is fietsen we nog even naar het super moderne winkelcentrum tegenover ons. Het zijn vooral kleding en schoenenzaken. Natuurlijk kan ik een paar leukerdjes niet laten staan. Dus kopen die schoenen! 🤣 Na Murcia rijden we dinsdag een stukje terug naar Torrevieja aan de kust. Omdat ik hier vroeger met mijn ouders kwam vind ik het leuk om ook dit weer te zien. Dit is het fijne van geen plan: alles kan en mag! De zoutmeren vallen iets tegen, de mooie roze kleur waarom ze bekend staan zien we niet. Ook de flamingo’s die hier hun voedsel zoeken zijn niet te bekennen. Helaas! 😞
We rijden vervolgens naar het centrum waar we de hut bij de grote jachthaven willen parkeren. Normaal gesproken is dit niet bestemd voor campers maar nu buiten het seizoen maakt de jongen bij de slagboom een uitzondering. 😊 Daarna slenteren we over de boulevard en drinken een sangria. Mooie dag!
Ons dak is trouwens wel heeeeel vies. 😳
Oh ja, er was iets met een ‘zoek geraakt’ parkeerkaartje. Dat het gewoon in je portemonnee zat daar zullen we het niet meer over hebben Roel! 🤣
Over de goedkope prijzen van parkeren ook maar niet! 😊 Overnachten doen we in de urbanisatie La Zenia. De camper-app vind hier een gratis plaats zonder voorzieningen vlakbij een winkelcentrum.
Na het eten ga ik in mijn eentje nog even op pad terwijl mijn vent in de hut blijft en een tv serie kijkt. Het is een groot winkelcentrum, leuk om te dwalen. Komt bij: er zit een Starbucks en een Rituals. 😊 De tankstations doen hier een wedstrijd wie het goedkoopst is.
Omdat we zoveel mogelijk langs de kust naar het zuiden willen slaan we de landtong La Manga niet over.
Dit is een smalle strook met een lengte van 22 km en breedte tot 1.5 km ( en op sommige plekken nog geen 50 meter) die de binnenzee van de Middellandse zee sluit. Mar Menor is het grootste zeewater meer in Europa. De landtong is volgebouwd met hotels en vakantiewoningen. Het komt op ons over dat het seizoen nog op gang moet komen. In de zomer zal het hier goed toeven zijn maar nu is het wat troosteloos met de vele niet bewoonde huizen met gesloten luiken.
‘Het doet me aan Miami denken.’ zegt mijn vent als we over een brug rijden. Inderdaad, het heeft er van weg. Dat de Spanjaarden dit ook vinden blijkt uit een nieuwbouw project dat we passeren. Dit heeft de klinkende naam: Miami Towers. En echt, een penthouse van dit project en mijn rikketik gaat sneller slaan. 😊 Aan het eind van de landtong ligt een kleine camperplaats (8 plekken).
Nog een stukje verder stoppen we maar. Deze brug is te steil.
Het is inmiddels hard gaan waaien en de eerste druppels kletteren op het dak. We lunchen in de hut, drukken onze neus nog eens tegen de raam maar wagen ons niet buiten. ‘Rond 16.00 uur wordt het droog.’ zegt mijn optimistische vent terwijl hij de weer-app laat zien. We besluiten om terug naar het begin van de landtong te rijden.
In het plaatsje Cabo de Palos is nog een camperplaats waar je mag overnachten.
Daar aangekomen is het vrij snel droog en wandelen we naar de verderop gelegen vuurtoren.
Het is trouwens best druk vandaag want het is 1 mei en vele Spanjaarden hebben een vrije dag. Na de vuurtoren bekijken we de rest van de kleine plaats
en besluiten vanavond voor makkelijk te gaan en in een restaurant aan te schuiven.
Terug bij de hut zien we een bord hangen: ‘Morgenochtend vanaf 7 uur parkeerverbod wegens straatreiniging’. 🤔 Oeps, dat gaat een vroegertje worden morgenochtend! Na een mooie zonsondergang
zetten we de wekker om 06.55 uur en voor 07.00 uur zijn we vertrokken. Lekker hoor in je ochtendjas achter het stuur. 🤣
In Los Belones, het eerste dorp dat we tegenkomen stoppen we. Even douchen en ontbijten! We stoppen hier niet voor niets want op Google heb ik een wasserette gevonden.
De hut kan er mooi tegenover staan dus ook die maar even cleanen terwijl de was draait. 😊 En zo rijden we anderhalf uur later spic en span op naar Cartagena. Onze volgende stop. Op een camperplaats met de gelijknamige naam vinden we een prima plek.
Als we staan doen we buiten nog een wijntje voordat wederom de kou ons naar binnen jaagt. Je kan ook een vest aan doen maar tsja….🤣 De volgende dag gaan we samen met onze Nederlandse buurtjes (Reginald en Jacqueline, die tegenover ons staan met hondje Tommie) met de bus naar het centrum van Cartagena. Zij waren gisteren al in de stad en gidsen ons door de straten en over de boulevard langs de haven.
Na een gezellige en lekkere lunch
gaan mijn vent en ik alleen verder naar het amfitheater en nemen afscheid van de buurtjes. Zij geven nog wat tips mee en dan nemen we de steile klim naar boven. Het amfitheater was een van de grootste van het Romeinse Rijk en bood destijds plek aan 11.000 toeschouwers.
Met de val van het Romeinse Rijk is ook dit theater in verval geraakt. Pas in 2007 wordt er volop archeologisch onderzoek gedaan en vinden er renovaties plaats. Terug op de camping drinken we nog een wijntje met zijn vieren en wisselen adressen uit want morgen rijden wij verder. 😊 Zo verdwijnen we zaterdagmorgen uitgezwaaid door Reginald en Jacqueline van de camperplaats. De TomTom staat ingesteld op Puntas de Calnegre.
Het wordt druk langs de weg. Er blijkt een uur of wat later een autorace langs te komen. We krijgen er helaas niets van te zien.
De weg laat ons daarna veel moois zien, kleine stranden met een heldere zee aan rotsachtige baaien.
Het is veel stiller met toeristen op dit stuk. Echt, het is er prachtig! We vinden een kleine inham aan een strandje waar we de dag doorbrengen.
Een andere camperaar vertelt ons dat overnachten aan het strand niet is toegestaan. 🤔 Of het waar is of niet….we hebben geen zin om weggestuurd te worden en rijden aan het eind van de middag naar een camperplaats vlakbij.
Hier staan we voor slechts 8 euro met voorzieningen. Geen sanitaire voorzieningen maar dat gebruiken we toch niet. 😊 Mijn vent steekt de BBQ aan, we hebben een rustige avond en zijn om 20.00 uur twee minuten stil. 😪 Zondagmorgen gaat de rit weer verder langs de kust en wederom verbazen we ons over dit prachtige stuk van Spanje!
Een paar kilometer voor Villaricos zitten op een rotonde deze twee ‘dames van licht fruit’. Een soort vrijmarkt van ieder 2 meloenen en een pruim. 😉
Er is trouwens een echte markt in het dorp en laten we daar op de camper-app nou ook een camperplaats aan het strand vinden! Je mag er zelfvoorzienend vrij staan.
Voor zo’n kleine plaats is het een grote markt. We slenteren langs veelal dezelfde kramen met kleding en schoenen.
Kopen wat groenten, fruit en olijven en gaan terug naar de hut voor de lunch. Ook dit is weer een dag waarop we ons verbazen hoe snel de tijd gaat want ‘ineens’ is het al 14.00 uur. We sjouwen met ligbed, stoel en parasol naar het strand maar al na een uurtje jaagt een koude wind ons terug naar de camper. Achter de hut, uit de wind, is het nog lekker waar we babbelen met onze Engelse buren. Weer een dag voorbij! 😊
Misschien hebben we er de vaart in deze week want ook de volgende dag rijden we door! Eerst naar Mojacar, het oude traditionele Spaanse gedeelte met echt smalle steile straatjes dat tegen een berg aangeplakt ligt.
Hier komen we in een groep kinderen terecht die op schoolreis zijn en allerlei opdrachten moeten doen.: ‘Waar komt u vandaan? Mogen we een foto met u maken? Wie is er beroemd in uw land?’ Goed voor hun Engels en ons Spaans. 🤣
We zien een schildering van een Disney tafereel. Volgens de overlevering zou Walt hier verwekt zijn. Het wordt ook net zo hard weer ontkend op internet. 🤔
Dan langs de boulevard waar het meer toeristische gedeelte te vinden is. En weer de bergen in.
Zo gaat het verder naar Cabo de Gata in het zuidoosten van Andalusië. Het is een natuurpark met een vulkanische oorsprong en staat op de Unesco lijst. Meer hoeven we niet te zeggen want dit geeft denk ik al aan hoe schitterend het hier is! 😊 We lunchen aan zee,
ik maak een strandwandeling
en overnachten doen we aan het strand bij het kleine dorpje Cabo de Gata waar we weer een paar nieuwe stickers op de hut plakken.
Ook hier opnieuw een prima 0 euro plek zonder voorzieningen . 😊 Via Almería
gaat het de volgende dag door naar Roquetas de Mar. Ik had deze badplaats al genoteerd maar nu moeders en Jan hier binnenkort een hotel hebben geboekt zijn we dubbel nieuwsgierig wat er allemaal te beleven is. Op de gelijknamige camperplaats boeken we een nacht voor slechts 11 euro.
Andere camperplaatsen uit Campercontact zijn niet echt bruikbaar.
Het mag gezegd: deze recent geopende plaats heeft het prima voor elkaar! Netjes en schoon met oog voor leuke details. 👍 Was aan een lijntje drogen mag niet en omdat de droger en een wasrek niet te verkrijgen zijn ivm siësta doen we het dan maar binnen. We hebben geen zin om te wachten en gaan op pad.
Maar als we de fietsen pakken een onaangename verrassing, oeps, ik heb een lekke achterband. 🤨
Nu zitten we niet echt ver van de boulevard maar die is wel zo’n vier kilometer lang en wij zitten aan het eind of het begin, net hoe je het bekijkt! Google is je beste vriend en een fietsenmaker snel gevonden. Materiaal hebben we bij ons dus bepakt met buiten- en binnenband gaan we naar er naar toe. De beste man bekijkt de fiets en met de vertaal-app legt ie uit dat het morgenochtend rond 11.00 uur gefixt is. Prima! Voor nu huur ik een fiets van hem
en zo gaan we op zoek naar hotel Best Sabinal. Het is een groot hotel aan de boulevard met directe toegang tot het strand en ziet er prima uit!
Verder ligt het centraal bij shops, restaurants en terrasjes dus moeders en Jan zullen zich hier niet vervelen. Op de boulevard vinden we een leuk restaurant waar we echt 1 van de beste sangria’s van deze reis drinken. Omdat we er toch zijn snavelen we gelijk maar iets lekkers! 😊
Mijn fiets is inderdaad om 11.00 uur klaar en van de rekening schrikken we. Want fietsreparatie en fietshuur is totaal slechts 20 euro! Serieus, dat is toch bijna voor niets! Waar doen we dat in Nederland toch verkeerd? 🤔 Een fooi voor de fietsenmaker, even lozen en vullen,
en we zijn weer happy op pad! Mijn vent heeft een mooie route uitgestippeld door de Sierra Nevada. Of dat allemaal gelukt is lezen jullie volgende keer. De volgers op Facebook weten al iets meer want daar heb ik een foto uit Granada gepost. Voor nu: Hasta luego! 😍
Meid wat een belevenis weer mooie routes hebben wij ook gedaan naar Portugal 🇵🇹 helemaal langs de kust kun je niet wat ik mij herinner maar dan kom je bij geiten terecht in de bergen leuke reis en genieten maar dikke kus
Hehe…eindelijk weer een verhaal….leuk.. en mooie fotos ook.
Het is wel raar dat ik direct beeld heb bij het onderwerp 😇
Geweldig weer! Worden jullie niet stiekem gesponsord door información turismo de España??
Plezier weer gewenst!
Weer een leuk verslag, werkelijk alles over de Costa Blanca komt ons natuurlijk bekend voor incl. De meloenen en de pruim. Jammer dat jullie de flamingo’s hebben gemist. De zoutmeren bij Santa Pola zijn werkelijk schitterend en daar zitten er honderden. 💋
Geweldig weer. En ook herkenbare plekken. Dank je wel weer
Leuk he dat zwerven
En wat een fantastische foto’s
Weer een leuk verslag en mooie foto’s. Torrevieja, in 1982 geweest met vrouw en twee zoontjes met spierwit haar (toen). Met de bus naar Benidorm en vandaar naar Torrevieja. Deden we ongeveer 24 uur over. We hadden een bungalow gehuurd in de buurt van de zoutmeren, dus iets buiten Torrevieja. Allemaal Spanjaarden om ons heen en onze twee zoons waren een bezienswaardigheid met hun witte haartjes en hebben zich kostelijk vermaakt met die Spaanse kinderen. Die liepen bij ons in en uit en we hebben daar twee hele fijne weken gehad. Maar ja…we moesten ook nog eens met de bus terug. Jullie hebben het wel makkelijker. Rijden waar je naar toe wilt, stoppen wanneer het uitkomt, winkelen, terrasjes pakken en vooral genieten. Groeten uit Schiedam.
Pieter en Saskia zaten al met de koffie klaar in hun appartement in San Cayetano en zagen jullie heen en weer rijden maar de koffie is nu koud. Was weer een mooi en herkenbaar verslag. Goede herinneringen aan dat gedeelte van Spanje. Goede voortzetting en mooi weer toegewenst.
hadden we dat nou eerder geweten…..
Gabo de Gata is prachtig!
Mooie reis!
Ja, meestal zie je de combi “meloen&pruim” in rustige gebieden met veel groen en stille weggetjes…..🤪
Geniet se!