Toerist in eigen land

Door allerlei omstandigheden blijkt ineens dat we vanaf midden augustus met wat schuiven en puzzelen best nog twee of drie weken weg kunnen. We besluiten wel om in Nederland te blijven zodat Roel eventueel kan bijspringen op de zaak want er staan een aantal grote opdrachten in de agenda. En zo gaan we op maandagmiddag de vijftiende augustus, nadat mijn vent nog snel allerlei losse eindjes moest wegwerken, naar….Maassluis! 😊 Aan de waterkant  bij de veerpont, die heen en weer naar Rozenburg vaart, is het prima staan. Uitgezwaaid door twee dames, namelijk mijn moeder die voor het eerst sinds het overlijden van mijn vader nu alleen op ons huis past en haar goeie vriendin Coby die voor de gezelligheid een paar dagen is gekomen. Net als we de hut geparkeerd hebben krijg ik een belletje van het gordijnen-atelier. De bestelde gordijnen voor de camper zijn klaar! Er zitten gordijnen in maar die vind ik afschuwelijk dus vandaar de nieuwe. Omdat we nog niet echt een planning hebben besluiten we om die morgen op de fiets te gaan halen. De winkel zit namelijk in Hoogvliet-Zalmplaat dus een mooie rit. De zon komt voorzichtig te voorschijn als we op de pont naar de overkant staan. Het belooft vandaag alweer een warme dag te worden. De Turkse eigenaar van het atelier is net terug van vakantie en laat trots de gordijnen zien. Maar WTF dit heb ik niet besteld! 😡 Het dreigt even lastig te worden maar al snel begrijpt hij dat de fout bij de dame die hem heeft vervangen ligt. ‘Alles fout bij haar, ik niet goed worden, zij fout op fout!’ roept ie terwijl zijn armen door de lucht maaien. ‘Ik maak goed voor jou, nog mooier dan je kunt dromen.’ Laten we het er maar op houden dat mijn Turks net zo slecht is als de dame haar Nederlands. Het woordje “dubbel” heeft de dame opgevat als zijnde de gordijnen dubbel stikken en niet als de stof dubbel nemen zodat er mooie plooien ontstaan. Het was sowieso al hilarisch want het woord ‘zoom’ sprak ze uit als ‘zoon’, dat maakte het al lastig want ik dacht steeds; ‘Wat moet haar zoon er mee….’ 🤣 Vlakbij de Beneluxtunnel krijgt Roel een telefoontje met wat vragen van kantoor. Vooruit, we zijn toch in de buurt dus fietsen gewoon even langs huis/kantoor. De fotografen zijn met het testen van een shoot bezig en dat zit niet mee. Er moet namelijk gebruik gemaakt worden van een achtergronddoek. Helaas is dit helemaal gekreukt bij ons afgeleverd en dat maakt het werken erg lastig. Ik zal jullie het verhaal besparen maar eindelijk rond 17.30 uur fietsen we door het Maassluisse centrum terug naar de camper. Helaas is de kwestie met het gekreukte doek nog niet opgelost. Om ons zelf te trakteren gaan we naar restaurant het Hoofd, vlakbij de camperplaats.  We schuiven hier nu voor de derde keer deze week aan tafel. 🤭 In de camper zetten we het wekkertje want de Queen Mary 2 komt morgenochtend vroeg voorbij. Volgens de informatie op de site van Marine traffic zal zij rond 04.15 uur langs varen. Onze buren zijn ook speciaal voor deze dame gekomen. Volgens hen loopt het niet zo’n vaart en de wekker wordt daar pas om 06.00 uur gezet. Je begrijpt: we staan vroeg in de ochtend alleen aan de kade terwijl de eigenwijze buren nog op 1 oor liggen. 😉 Woensdagmorgen rijden we wederom de oprit bij ons huis op en worden er nog wat zaken geregeld.  Ieder nadeel heeft een voordeel want we zien nu later op de avond de Queen Mary 2 ook weer richting zee vertrekken. Donderdagochtend heeft Roel nog een bespreking met een klant in Delft.  Aansluitend doen Fred en Roel ook daar een testshoot met het doek en het is bijna zo goed als dat ze eigenlijk willen. Ja, het lijkt onscherp maar dat is ook de bedoeling. Eindelijk vertrekken we rond het middaguur dan toch! Alkmaar it will be! We vinden een super leuke camperplek, sinds een week geopend, bij een veeboerderij in Zuid-Scharwoude. Op de fiets rijden we door de mooie omgeving de kleine vijf kilometer naar het centrum van Alkmaar! 😊 Het is druk in de stad, veel toeristen slenteren door de straatjes. Morgen zal het waarschijnlijk nog drukker worden want dan is de kaasmarkt en ook start de kermis. De volgende ochtend dus vroeg op en rond 09.00 uur fietsen we naar de kaasmarkt, het is warm en hordes toeschouwers zitten of staan al langs de kant om naar de kaasdragers te kijken. Om 10.00 uur gaat het spektakel los en het is vermakelijk om te zien.   Na afloop verkennen we nogmaals de smalle straatjes, lunchen ergens en doen later op een terras bij de kermis nog een wijntje. Volgens de allervriendelijkste boerin van de camperplaats mogen we morgen de jaarmarkt in Broek op Lange dijk niet overslaan. Zo komt het dat we zaterdagmorgen in de hitte puffend langs de kraampjes met veelal troep lopen. Na een portie poffertjes fietsen we door om Bergen te bezoeken. Het is een leuke plaats maar we hadden er een andere voorstelling van, groter in ieder geval. Aan het eind van de middag ploffen we neer bij de camper en besluiten niets meer te doen dan alleen op de kaart een nieuwe bestemming te prikken. 😊 Hoewel, Roel wil toch nog even z’n drone uitlaten. Wormerveer is de bestemming die mijn vent de volgende dag intikt op de TomTom. Want net  als de kaasmarkt in Alkmaar heb ik de Zaanse Schans nog nooit bezocht. 😳  Mijn vent zijn laatste bezoek hier was tijdens Maxima haar kennismakingstour met Nederland.Na het legen van vuil water en de wc cassette, vullen we de schoon watertank en zijn klaar voor de rit. Ik draai het erf af en stop voor het rode verkeerslicht om rechtsaf te slaan. Bam klinkt dan ineens een doffe dreun en de camper staat licht te schudden. ‘Lekker dan, er is iemand achterop gereden!’ roept mijn vent uit en we springen tegelijk uit de camper. Een jong meisje met grote Bambi-oogjes stapt uit haar auto en lispelt; ‘Waarom kwam u nou achteruit gereden??’ En heel eerlijk, in een seconde twijfel ik heel even maar zeg dan resoluut; ‘Ik kwam niet achteruit, absoluut niet, want ik stond te wachten voor het stoplicht met mijn voet op de rem!’ 😡 Wat gaan we nu beleven, wat een type! Ik sein naar Roel dat hij Bambi moet afleiden van haar auto, ‘Kijk jij waar we een schadeformulier hebben.’ en terwijl ze weglopen werp ik een blik in haar auto. Op de bijrijdersstoel staat haar make-up tas geopend en ook ligt daar haar phone te midden van nog veel meer troep. Ze weet niet hoe ze het formulier in moet vullen en belt haar vriend of die kan komen. Ondertussen zijn we naar de overkant gereden zodat de weg vrij is. ‘Kom maar in de camper, dan vullen we daar alles in.’ oppert mijn vent. ‘Zij kwamen achteruit.’ lispelt ze tegen haar vriend zodra ze hem ziet. Natuurlijk heeft ie medelijden met haar en vraagt of ze niets heeft. Ze schudt elegant haar kleine hoofdje en bevestigd dat er gelukkig geen gewonden zijn gevallen. Ik neem haar eens goed op, het is allemaal teveel: de lucht van haar parfum, de lipgloss en ondertussen pingt haar phone er ook nog lustig op los. ‘Die heeft hele andere dingen zitten doen dan autorijden.’ schiet het door mijn hoofd. Gelukkig hebben we een achteruitrijcamera en mijn vent zoekt het fragment op. Wat dan volgt is wel triest voor de jongedame want als we inzoomen is duidelijk te zien dat ze inderdaad druk is met van alles wat op de bijrijdersstoel ligt en absoluut niet op de weg let. 😡 Dan komt ze met het volgende: kunnen we het buiten de verzekering om regelen want ze heeft al eerder schade gereden….🤭 Ik doe er maar het zwijgen toe en laat het aan Roel over. Die wisselt gegevens en het filmpje uit en drukt haar op het hart om voortaan beter uit te kijken en zeker geen onzin uit te kramen dat de schuld bij een ander ligt. De schade aan de camper valt mee, het is de bumper die gescheurd is. Verder gaan we het gewoon via de verzekering regelen, ze kan ons wat! 😡

In Wormerveer rijden we naar de camperplaats in het centrum. Maar krijgen er geen vibraties van, een ietwat verstopte parkeerplaats aan een doorgaande weg en dan ook nog tegenover het treinstation. Google geeft verder Caravanpark de Akker op. Dit is dan wel meer een camping maar de plekken zien er ruim uit, aldus mijn vent want ik sta braaf bij de receptie te wachten. De eigenaar op zijn klepperende klompen komt samen met Roel aanlopen. ‘Zo vrouwtje, rij maar door!’ roept de vent me toe. Door de nauwe ingang manoeuvreer ik de hut en kijk dan om me heen. Waar wil ie nou dat ik ga staan? ‘Achteruit, achteruit, die plek daar is voor jullie!’ roept klompenmans. Achteruitrijden is altijd een dingetje tussen Roel en mij want volgens hem kan ik dat niet en ben ik in 1 keer geslaagd omdat ik tieten heb. 🤮 Als tip na mijn rij-examen C1 zei de examinator; ‘Vaker zelf achteruit rijden en dit niet door je man laten doen als het te moeilijk wordt, oefening baart kunst.’ Dit heb ik ter harte genomen en al zeg ik het zelf: ik rij de hut steeds vaker heel netjes achteruit. Okay, met de uitstekende aanwijzingen die mijn vent geeft. 😊 Ook nu denk ik ; ‘Help!’ maar ga dan aan de slag en rij de hut met een vloeiende beweging op zijn plek. ‘Zo vrouwtje, ik heb menig man veel slechter zien parkeren.’ zegt klompenmans met grote ogen. 👍 Na dit mooie compliment fietsen we naar de Zaanse Schans waar we samen met een boel toeristen ons vergapen aan de molens en de pittoreske huizen. Het is echt leuk dit toerist zijn in eigen land! 😍 Nu we toch in dit gedeelte van Nederland zijn mag Volendam niet ontbreken en zo brengt de hut ons de volgende dag naar het dorp van de palingsound. Bij de Simonehoeve in Katwoude is een parkeerplaats waar je met de camper gratis mag overnachten. In de hoeve zit een klompen en kaasmakerij. Leuk om er door te wandelen maar uiteraard ook special voor toeristen. 😊 Waarschijnlijk ook doordat hotel van der Valk er pal naast ligt is het er een komen en gaan. Ook nu is de fiets een prima vervoermiddel en zo trappen we aan het eind van deze zonnige maandagmorgen naar Volendam. Onderaan de dijk parkeren we de fietsen en sluiten dan aan in de polonaise van mensen die heen en weer schuifelen. Je kan op de foto in Volendamse klederdracht maar helaas zijn het alleen maar ‘truttige’ statieportretten dus we laten dit onderdeel gauw schieten. Het onderdeel ‘vis eten’ doen we aan het water om vervolgens weer in de polonaise aan te sluiten en over de dijk weer terug te wandelen. In een klein zijstraatje van de dijk zie ik een kledingwinkel, de jurkjes die buiten hangen zien er veelbelovend uit. ‘Even daar naar binnen!’ beslis ik en trek mijn kerel mee. In de winkel staat een grote tafel met wat stoelen, ‘Voor mij is ook gezorgd, de vermoeide mannenbank.’ grapt mijn vent. De eigenaresse zit daar met nog twee mannen iets te eten. ‘Het is een beetje zooitje hoor maar gisteren hadden we feest!’ zegt ze. Ik begin een gesprek met haar over het feest en dan blijkt dat heel Volendam gisteren op zijn kop stond van de festiviteiten. De kerel naast haar bemoeit zich steeds met ons gesprek en kijkt me dan doordringend aan. Het is zo’n foute gladjanus, zo’n type die je uit de weg moet gaan. 🤭 De andere vent staat op en laat ons op zijn telefoon een filmpje zien, ‘Zie je dat mop, hoe gezellig het was!’ 🤨 Nou wat ik zie vind ik niets maar ik knik dat ik het prachtig vind. ‘De drie J’s stonden daar en Jantje Smit daar, het was ouderwets gezellig, gelachen joh!’ Terwijl ik de winkel nog wat rondkijk zegt de gladjanus; ‘Als je kan moet je morgen terugkomen dan hebben we nieuwe spulletjes binnen.’ Ik knik en roep net zo populair; ‘Doei, doei, veel plezier nog met opruimen, je ziet me morgen!!’ 🤣 Buiten zegt Roel; ‘Ik ken die vent! Zag jij niet wie dat was?!’ 🤔 ‘Ik niet’, zeg ik, ‘Ik vond die gladjanus een stoorzender. Steeds als ik in gesprek was met die vrouw kwam hij er tussen en me maar zo aankijken of ik hem wel zag, bah, wat een kwal!’ mopper ik. Op een terras zakken we neer voor een wijntje, ‘Ik weet het, het is Frank Masmeijer!!’ roept mijn vent plots uit en laat zijn phone zien. Het is toch om te gieren, dat hebben wij weer! 🤣 Arme Frank, wisten wij niet wie hij was! We fietsen met een omweg via Edam

en Monnickendam terug naar de camperplaats waar nog steeds busladingen vol toeristen de boerderij met klompen en kaas binnengaan.

Marken staat voor de volgende dag op het programma.  Heen nemen we de boot, die de toepasselijke naam Jan Smit heeft en terug fietsen we over de dijk die dit schiereiland tegenwoordig verbind met het vasteland. Het is een leuke warme tocht met stops voor koffie en appelpunt en een verkoelend drankje. Gezien de weersverwachting besluiten we om woensdag en donderdag niets te doen en een plek aan het water op te zoeken. De camperplaats direct aan het water in Nijkerk (waar we eerder stonden) is vol maar iets verderop ligt een camping waar ook bungalows en een camperplaats bij horen. We proberen het en kunnen er gelukkig terecht. Het zijn prima ruime plekken en net de dijk over is het water. Helaas is er, net als in vele wateren, blauwalg geconstateerd. Het mag de pret niet drukken want wat willen we nog meer: we zijn onverwachts met de camper op pad, de zon schijnt, we hebben elkaar en…. Frank Masmeijer ontmoet! 🤣 Oh ja, ik ben niet meer terug geweest naar de kledingwinkel dus geen idee wat voor leuke spulletjes  Frank  heeft binnen gekregen. Hopelijk geen foute witte zendingen want dan loopt het weer verkeerd met hem af. 😉