Snowbirds

Om aan de jetlag te wennen, zeker voor mijn lover die na de inspannende weken thuis wel even toe is aan rust, is het plan om eerst een paar dagen in Orlando op de KOA campground te blijven. Als we maandag bij de camper wat gaan lunchen zet ik de strandtas even op de picknick tafel buiten. Waarom opruimen in de hut als die straks weer nodig is. Terwijl ik me in het keukentje omdraai hoor ik een een klap en flikkert alles op de grond. Zonder verder te kijken zet ik de tas opzij….volgens mij zat er toch niets breekbaars in. 🤔 Later op de dag blijkt dat de computer van mijn vent, die erin zat, heel ongelukkig op de grond is gekomen. Precies op een hoek waardoor het scherm is gebarsten. 😡 Orlando is groot dus we hopen hier een Microsoft shop te vinden zodat ie gerepareerd kan worden. Daarnaast hebben we geen reden nodig om langer te blijven en boeken nog twee nachten bij. 😊 De receptioniste puzzelt in de planning, we hebben geluk en kunnen tot woensdag op deze mooie plek aan het meer blijven staan zonder te verkassen. Helaas is het met de computer niet gelukt en zal mijn lover door de barsten heen op zijn scherm moeten turen. 😩 Het is druk in Florida, de veelal gepensioneerde Amerikanen (snowbirds) zijn massaal naar hier gekomen om te overwinteren. Grote campers en caravans, die men fifth wheel noemt omdat ze met een koppeling achterop een pick-up geklikt worden, staan overal om ons heen. Dat de  meesten hier voor lange tijd op dezelfde plek staan blijkt uit de vele naamborden die ze op hun ‘eigen stukkie’ neerzetten. Uiteraard kunnen wij dan niet achterblijven en mijn handige vent gaat aan de slag! 😍 Dinsdagavond stippelen we een globale route uit en besluiten om langs de oostkust te starten met een bezoek aan het Kennedy Space Centre op Cape Canaveral. Vervolgens de komende weken helemaal door naar de Keys beneden en langs de westkust van Florida omhoog om uiteindelijk in Baltimore te komen waar de camper op een schip naar Nederland retour gaat. We hebben ongeveer acht weken hiervoor, 1 april vliegen we vanuit Washington naar huis….en dat is geen grap. 😉 Woensdag verlaten we Orlando en in de buurt van Titusville oppert mijn lover; ‘Laten we eerst een camping zien te scoren!’ We rijden er net een voorbij dus keren, gaan op zoek naar de receptie en vragen; ‘Do you have a site for two nights for us?’ 🤔 De receptioniste kijkt ons aan en vraagt dan met schelle stem; ‘You must be kidding me!’ Wat blijkt het is een holiday-weekend dus de Amerikaan maakt zich op voor een lang weekend vrij.  ‘It’s Valentine on friday, President’s day on monday and sunday the Daytona 500!’ Het mens kijkt echt alsof we gek zijn en schrijft uiteindelijk twee andere opties op. Vreemd is dat de rolverdeling dan ineens weer duidelijk is want omdat ík van de agenda ben had ík dit moeten weten. We lopen terug naar de camper, hij vol ongeloof dat ik het niet wist….alsof mijn handsome weet wanneer het Valentijn is! 😡 Ik zal de korte versie geven maar na 20 pogingen (16 telefoontjes en 4 bezoeken) om een camping te vinden geven we het op! We planten de hut ergens langs de kust waar ik een lunch maak terwijl mijn lover met de KOA in Orlando belt. Echt, het is de enige in de hele omgeving die gelukkig, omdat we er eerder al stonden, nog iets voor ons wil regelen. Eind van de middag zijn we terug en springen in het zwembad waar de bejaardensoos zich net heeft verzameld voor de aerobics work-out. Ze kijken ons verbaasd aan, ‘Hey you’re back! Lucky you, tonight is my favorite night!’ zegt een krasse zeventiger tegen me. Terwijl ik denk, ‘OMG, ik wil het niet weten!’ snatert ie door, ‘It’s Bingo time at 19.00!’ 🤨 Nadat we de volgende ochtend doorbrengen met plannen en campings reserveren zijn het verder rustige zonnige dagen in het land van de snowbirds met activiteiten als: slapen, lezen, zonnen, zwemmen, eten en drinken. We hadden zeker verwacht dat Florida druk zou zijn maar dit slaat alles! Echt pas na een ochtend bellen en mailen hebben we nu een geboekt reisschema tot 1 maart. Zelfs een kleine week op de Keys is gelukt! Over de prijzen gaan we het niet hebben maar volgens mij was een hotel goedkoper geweest. De meeste campings op de Keys rekenen momenteel in het hoogseizoen zo’n 130,00 dollar per nacht. 😬 Omdat we maandag pas verder trekken besluiten we dit weekend naar Disney Springs (groot winkelcentrum) te gaan. We waren hier reeds eerder met de kerstshow en er is een grote ticket office van Disney. Er zijn namelijk verschillende attractieparken. In december deden we Magic Kingdom en nu lijkt het ons leuk om Epcot te doen. Daar rijden we dan the Dutchies zeg maar the Dommies want het is zaterdagavond en oh ja, ook nog het vergeten holiday-weekend dus mega druk! 😩 Ik moet zeggen, het is strak georganiseerd met veel verkeersregelaars en we hebben redelijk snel een plek. Vandaar lopen we in een grote polonaise naar het winkelcentrum. Omdat het Disney is wat de klok slaat stikt het er van ouders met kinderen. Als ik terugdenk aan mijn kindertijd zou ik zeer onder de indruk zijn geweest van al het moois om me heen en ik zal wel heel oud klinken maar wat een pokkenjong heb je er tussen!  😡 Ze krijsen en schreeuwen dat ze iets wel of juist niet willen tegen ouders die zich er weinig van aan lijken te trekken en vaak meer interesse in hun phone hebben. ‘Zullen we weer in dat leuke restaurant eten?’ vraag ik mijn lover en we sluiten aan in de lange wachtrij voor een reservering. De wachttijd voor een tafel is vervolgens ook nog twee uur. 🤣 Vooruit dan maar want het zal overal hetzelfde zijn. Bij de ticket office is een wachttijd van een half uur. Te midden van de andere lotgenoten kijk ik eens om me heen en vraag mijn vent; ‘Is het wel verstandig om morgen te gaan?’ Het blijft ook hier verbazend hoe ouders hun kinderen laten rennen en overal aanzitten. Een kind slaat zijn moeder en het domme mens grinnikt maar wat. 😳 Eindelijk zijn we aan de beurt en na kort overleg zijn we eruit: we doen het niet! Ten eerste staat Epcot gedeeltelijk in de steigers en ten tweede verwacht de medewerker echt extreme drukte dit weekend. We besluiten dus om over een paar weken als we weer terug in Orlando zijn te gaan. 😊 Figuurlijk lopen we over de hoofden terug naar het restaurant waar we volgens Amerikaanse gebruiken,  zelfs op mega drukke dagen als deze, snel en vriendelijk geholpen worden oftewel: met een vol buikje rap weer buiten staan! 😉 Zondag hangen we bij het zwembad, ik draai nog een was en mijn lover checkt wat kleine dingen in de hut. ‘s Avonds barst er een gigantische regenbui los boven Orlando. ‘Zo, wat een mazzel dat we niet naar Epcot zijn gegaan, hadden we nu in de stromende regen in de attracties gezeten!’ roep ik uit. Het mag maar weer eens gezegd: ieder nadeel heeft een voordeel. 👍 De volgende morgen rijden we rond 09.00 uur al weg van de camping. Om 10.00 uur is er namelijk weer een raket lancering. De plaats Titusville (waar we ook onze volgende reservering hebben) ligt recht er tegenover en daar willen we gaan kijken. Wow, wat een drukte langs de wegen, veel mensen zitten en staan er klaar voor. Tussen de menigte zoeken we een plek en dan begint het wachten.      Een man dicht bij ons heeft een radiozender opstaan waarop ze aftellen naar het grote moment, ‘10 Seconds from now!’ Bam, daar recht voor ons schiet de raket omhoog! Het is de tweede keer dat we dit zien en het blijft bijzonder. 😊 Maar zo bijzonder als de Amerikanen om ons heen reageren….’OMG, I can’t breath!!!’ roept een vrouw erg theatraal uit terwijl ze de armen om haar borst slaat. 😳 Morgen staat dan eindelijk Kennedy Space Center op onze planning en ik ben benieuwd wat ik daar kan verwachten. Iets verderop in een park doen we een koffie/thee en worden met onze camper opgemerkt door een Nederlands gezin waar een praatje mee maken. Ze zijn hier op vakantie en hebben de lancering ook gezien. ‘Verderop zitten alligators in het water.’ vertellen ze. In de brandende zon lopen we naar de waterkant. Mijn lover dichtbij en ik veilig wat meer op afstand. 😉 Een wandelaar die voorbij komt stopt en begint een praatje met me. Hij woont hier en heeft een aantal tips. Verderop ligt Canaveral/Merrit Island. Het is een National Park met mooie stranden. ‘Go there, it’s so beautiful!’  besluit ie zijn verhaal. We hebben nog de hele middag voor ons, de camping is al besproken dus wie doet ons wat! Op vertoon van de Nationale park pas rijden we het park in. Even verderop staat dit bord langs de weg. 🤨 Nieuwsgierig of we daar zijn gaan zitten?….blijf ons volgen! 😇