Praag, alles op loopafstand….

Een terugblik over de afgelopen maanden: Half augustus komen we terug uit Frankrijk en parkeren de camper weer op de oprit, home sweet home. 😊Het is altijd onbegrijpelijk hoeveel troep een mens mee sleept en ook dit keer verbaas ik me als de bonte verzameling uit de camper komt. Het waren drie heerlijke easy weken maar nu is het gedaan met de rust. Zoals in het vorige blog al vermeld: er komt een verbouwing aan (daarover later nog meer, het is zoveel dat het een apart blog gaat worden). 😳 Het is dus best een boel wat er allemaal moet gebeuren en een strakke planning is vereist. Twee verschillende aannemers zullen onder leiding van de architect door het pand trekken. Om de kosten iets te dekken, en ook omdat ik het leuk vind, hebben we besloten om veel van het sloopwerk zelf te doen. De keuken hoort daar ook bij en mijn vent maakt een begin. Roel heeft zo’n project al eens meegemaakt toen hij het huis liet bouwen en ik zit er vrij gemakkelijk in maar veel mensen die we onze plannen vertellen zie ik denkbeeldig achter hun oor krabben….🤣 De verbouwing brengt ook financiële veranderingen mee in onze privésituatie. Nu was er al eens een aanzoek en Elvis zong ‘Viva las Vegas’ maar er kan niet genoeg op papier staan dus de notaris mocht weer aan de slag. Daar weet mijn vent me wederom te verrassen door nogmaals op zijn knieën te gaan en zo’n schattig klein doosje tevoorschijn te toveren. 😍En ‘s-avonds een romantisch diner op een terras.Terug naar de verbouwing voordat het allemaal te zoetig gaat worden….😉 De aannemer zou midden september beginnen maar dat is inmiddels een maand uitgesteld omdat alle materialen nog niet binnen zijn. Ondertussen hebben wij een start gemaakt en het huis en kantoor beginnen langzaam aan ‘verbouwklaar’ te worden. De garage staat vol,net terug van de notaris staat er een 20 ft. container op de stoep te wachten, het muurtje in het kantoor wordt afgebroken,en als ik me verveel doe ik tussendoor nog wat verfklusjes. Natuurlijk zijn er ook zat andere leuke dingen. Zo brengen we, samen met moeders vriend Jan, haar en Coby naar Amsterdam vanwaar ze op cruise gaan met de Costa richting Zuid Europa. Met zijn drieën duiken we vervolgens Amsterdam in en brengen uiteraard een bezoekje aan de beste Chinees op de wallen. En daarna natuurlijk ook een wandeling óver de wallen. Ook is er een lekker een weekend met de camper naar Roel zijn nicht in Hoorn, zijn zus in Eerbeek, en hebben we alvast een afscheidsetentje met het personeel. Al met al blijven augustus en september heel onrustig met de verkoop van het bedrijf, het naderende pensioen van mijn vent en de verbouwing. Om het wat luchtiger te maken besluit ik om hem te verrassen voor zijn verjaardag (ik mag niet meer zeggen hoe oud hij is geworden maar het is 65 🤣) en mee naar Praag te nemen. Beiden waren we niet eerder in deze stad. Zo vliegt op vrijdagmiddag 15 september de blauwe vogel ons naar de Václav Havel luchthaven in Praag. Om het maar lekker makkelijk te houden heb ik daar een taxi geregeld die ons naar het hotel brengt. De chauffeur wil niet herkenbaar op de foto, zeker een zwartrijder, 😊maar draagt wel m’n koffertje. Het Appia hotel ligt vlakbij het centrum en het oude gebouw met de mooie tuin bevalt ons direct bij binnenkomst. Een woonkamer,een slaapkamer,en een tuin. ‘Life begins at the end of your comfortzone so do one thing that scares you.’ Een mooie spreuk en voor mij dit weekend de werkelijkheid. Namelijk: mijn kleine handbagage! Echt, ik heb maar 1 paar schoenen bij me en die heb ik aan! 🤣 Alsof het koffertje het voelt want het botert niet tussen ons. Op de heenweg val ik, net voor het metrostation in Vlaardingen, al over het ding en lig languit op straat. Resultaat een kapotte elleboog, dikke knie en zere handen. 😡 Maar het mag weer gezegd: ieder nadeel heeft een voordeel want met zo weinig bagage loop je minder te zeulen en uitpakken is zo gebeurd. De weersverwachting speelt zeker mee want die is optimaal de komende dagen. Vanuit het hotel lopen we in een lekkere temperatuur de paar straten tot aan de Karelsbrug.Deze brug (uit de 14e eeuw) is één van de belangrijkste bezienswaardigheden van Praag. Er staan verschillende Gotische beelden en kunstenaars proberen hun waar te verkopen.De schemer valt, de kastelen en burcht in de verte zijn verlicht. Alles is zo wonderlijk mooi, het lijkt net een Disney park! We kijken elkaar aan en zeggen tegelijk: ‘Praag heeft ons in zijn greep!’ Wat een geweldig leuke, mooie en relaxte stad is dit! ❤️Onder de Karelsbrug ligt Kampa eiland, we dalen de trappen af om in de ‘hoofdlaan’ neer te zakken op een gezellig terras. De kelner, het eten en de wijn, alles is uitstekend. Daarna de trappen weer op naar de brug. Dit zullen we de aankomende dagen nog veel doen: trap op en trap af want daarvan zijn er heel veel te vinden in Praag. 🤣Volgens ons begrijpt het Appia hotel dit en serveert misschien daarom wel een glaasje bubbels bij het ontbijt tegen de spierpijn. 🤣Het ontbijt is in buffetvorm en ruim voldoende. Op de bar in een koeler staat dus een fles bubbels en echt, mijn dag is gemaakt! ‘Kijk dan, niemand neemt bubbels!’ sis ik tegen mijn vent. ‘Die zijn allemaal gelukkig maar wij hebben drank!’ is zijn antwoord. 🤣 Thuis heb ik mijn huiswerk gedaan met als resultaat 5 bladzijden Praag info. Na het kiezen van een praktische route gaan we op pad. Eigenlijk alles in Praag is op loopafstand en vrij snel schieten de kilometers onder onze voeten vandaan. We beginnen bij de Burcht maar omdat die voor morgen op ons programma staat lopen we langs de zijkant van dit negende-eeuwse gebouw de vele trappen af naar beneden. Zo komen we weer op de Karelsbrug en beklimmen daar de Old Town Bridge Tower. Deze toren kan je bovenop helemaal in het rond lopen met als resultaat een 360-graden zicht op de stad. Daarna bezoeken we het smalste straatje (met stoplicht !) en doen koffie/thee op een klein plein waar deze kinky beelden staan. 😊Vandaar door naar Kampa eiland om dit bij daglicht te verkennen. Iets verder vinden we de John Lennon muur. Na zijn dood veranderde de muur van de ene op de andere dag in een protestmuur waarop politieke leuzen werden gekalkt. Ook het waterrad en de vele bootjes waarmee je een tocht over de Moldau kan maken zijn leuk om te zien. Af en toe zoeken we al puffend een terras op want de zon schijnt uitbundig en het is hot, hot, hot in the city. Praag is een echte oude stad, er is eigenlijk geen oorlog geweest die hier grote vernielingen heeft aangericht. Je valt echt van de ene in de andere verbazing over al dit moois! Neem het Oude Stadsplein met het Raadhuis (uit 1338), en het oudste nog werkende astronomische uurwerk ter wereld. In een van de zijstraten van het Stadsplein zit dit sexmuseum….altijd leuk voor je relatie! 😉 Opvallend is deze zoete lekkernij die je overal in de stad ziet. Het is een traditionele Trdelnik. Om een houten staafje wordt deeg gewikkeld dat boven het vuur gebakken wordt. Samen met ijs en slagroom is het een hele maaltijd. Wij hebben ons er niet aan gewaagd. Uitgeput zijn we deze eerste dag rond vijven terug in het hotel. Even pauze voordat we vanavond weer op pad gaan. 😊Met spijt pers ik na het douchen mijn zere voeten weer in de warme gympen. Zo jammer te weinig bagage en dus geen leuke glittersandaaltjes. 😫 Ondanks dat we ons voorgenomen hebben om vanavond niet veel meer te lopen komt daar niets van terecht. We belanden sowieso weer op Kampa eiland waar we in een gezellig restaurant een tafeltje hebben besproken. Het mag gezegd: ook hier weer een allervriendelijkste bediening en prima eten en drinken voor een acceptabel bedrag. Na het eten slenteren we naar de waterkant om de verlichte pinguïns te spotten. Op een metalen stang zitten namelijk 34 pinguïns uit te kijken over de Moldau. ‘s Avonds zijn ze verlicht. Het statement is dat dieren in het wild lijden onder het plastic afval dat de mens genereert. Het kunstwerk is gemaakt van gerecycled plastic. Dan horen we verderop in het park muziek en het blijkt dat er een festival is. Het wat, hoe en waarom is ons onbekend maar het ziet er allemaal gezellig uit. 😊Zo slepen we ons aan het eind van de avond terug over de Karelsbrug naar het hotel alwaar we in bed ploffen.

De zondagmorgen beginnen we dus maar weer met een glaasje bubbels tegen de zere spieren. 😉 Daarna lopen we de Nerudova straat omhoog naar het Strahov klooster. De hele straat staat vol met prachtige gebouwen in barokstijl. Men zegt dat dit de mooiste straat van Praag is. Het klooster valt ons iets tegen. Misschien komt het wel omdat er een kerkdienst is en wij niet overal in mogen. We lopen terug naar beneden richting de Burcht. In het hele centrum vind je overal op straat koffie/thee loketten, barretjes en terrassen van groot naar piepklein. Vlakbij de Burcht doen we op één ervan een koffie/thee tot het 12.00 uur is en de wisseling van de wacht begint. Waar en in welk land je dit ziet, het blijft altijd indrukwekkend. Ook hier waar de soldaten vandaag een groot gedeelte van de dag in de brandende zon staan. De Burcht is de grootste ter wereld en dat geloven we direct! We dwalen door de vele gebouwen en straatjes, bezoeken kathedralen en beklimmen torens. Ooit was deze omgeving een koninkrijk en de oude paleizen zijn nu musea. In het Gouden straatje vind je oude huisjes die kleurrijk geverfd zijn en nog steeds ingericht zijn zoals ze er vroeger uitzagen. De alchemist.Het Harnasmuseum (bij cricket hebben ze een tok om de edele delen te beschermen maar in de middeleeuwen hadden ze daar ook al aan gedacht 🤣) en de martelkamer. Beetje prehistorische SM misschien…. 🤣Om ook vandaag toch maar aan onze stappen te komen gaan we via een omweg weer naar het Oude Stadsplein. Opvallend is dat het hele centrum bestaat uit winkeltjes met toeristische kitsch, terrasjes en marihuanashops. Serieus. In Nederland zijn softdrugs ‘gedoogd’ (een woord wat in geen enkele andere taal bestaat)  terwijl cannabis hier gewoon legaal is. Maar een leuk kledingwinkeltje? Ze zijn er gewoon niet. Er is precies 1 shoppingmall in het centrum: Palladium. Bij de sushishop komt alles op lopende banden voorbij.En bij een andere lunchroom wordt de bestelling door een robot gebracht. Geen kleding kunnen kopen…. Ach, het had toch niet meer in het koffertje gepast. 🤣 Weer retour op het Oude Stadsplein is het tijd voor een Tequila Sunriseen wandelen we uiteindelijk maar weer eens over de Karelsbrug 🤣 om in het hotel te komen. Even pauze voor de zere voeten! Gelukkig hoeven ze vanavond niet ver want vlakbij het hotel hebben we een leuk restaurant gespot waar we lekker in de tuin kunnen eten. Een enorme schnitzel, op de foto ziet het ding er niet uit, maar hij was héérlijk. Te laat zagen we dat er bij de buren live muziek was.Daarna lopen we terug naar het hotel, het is genoeg geweest. Maar de avond blijkt nog niet voorbij! Bij het hotel staat de receptioniste, zij heeft zich buitengesloten. De deur is beveiligd met een systeem en kan nu alleen van binnen geopend worden. Zij had dit erop gezet toen ze even van haar plek was en vergeten het eraf te halen. Tsja….🤣 In de tuin zitten gasten maar die horen haar geklop niet. De zere voeten van mijn vent zijn ineens verdwenen als hij het verhaal van de charmante dame aanhoort. ‘Ik weet wat, vanuit de tuin waar we net gegeten hebben kan je over een muur zo hier in de tuin komen.’ roept ie en snelt weg. Een wonderbaarlijke genezing van moeheid! 🤣 Even later is ie terug, het is niet gelukt, het was hoger en meer struiken. Nou goed, hij zal wel even tikken en roept; ‘Laat mij maar, ze gaan me horen!’ En ik? Ik ga een stap achteruit want ik ken mijn man….😉Zijn armen zwaaien door de lucht, 1 hand tikt heftig op het glas en in de andere hand heeft hij zijn mobiel die hij gebruikt als zaklamp. Had ik al vermeld dat hij ook nog aan het roepen is?! 🤣Maar het mag gezegd, hij heeft resultaat en de gasten openen de deur. De charmante receptioniste en haar held worden door de gasten onthaald als waren zij jaren vermist. Echt, terug op de kamer kan ik het niet laten en zeg, ‘Zo goed van je hoe je wegrende en over die muur wilde klimmen.’ 😉 Mijn lover kijkt me aan en zegt dan, ‘Nou, je moet niet overdrijven hoor!’ Ja, lieve lezers, op zulke momenten is het tijd voor een wijntje zullen we maar zeggen. 😉 Dan is het maandag en de verjaardag van mijn vent. We wandelen door de stad en langs de Moldau over de Jirasek brug naar het Dansende huis. Het is een opmerkelijk gebouw en wordt ook wel het Fred en Ginger gebouw genoemd. Op het panoramische dakterras doen we uiteraard een dansje. Ook hier is het uitzicht weer grandioos.Daarna gaan we door naar Vysehrad. Het is een eind lopen naar het oudste deel van Praag en eerlijk gezegd, het park, de begraafplaats en de kathedraal zijn mooi maar we hadden er meer van verwacht. Lunchen doen we na de Moldau te hebben overgestoken over een oude spoorbrug in de Manifesto Market. Echt, dit is super leuk en relaxed om te doen, geweldig leuke sfeer met verschillende eettentjes. Vanaf hier nemen we de metro naar de Joodse wijk, Josefov. Hier bezoeken we de oude Joodse begraafplaats. Zeer indrukwekkend en een bijzondere plek. Terug in het hotel wacht ons op de kamer deze verrassing, hoe lief en attent van de medewerkers dat ze er aan denken. 😊Deze laatste avond gaan we terug naar Kampa eiland waar we neerploffen in het restaurant van de eerste avond. Echt, de dagen zijn voorbij gevlogen en wat was het ontzettend genieten hier! Dinsdagmorgen hebben we een rustige start en lopen nog een keertje naar het centrum voor een koffie/thee. Praag…. Alles op loopafstand. Dat hebben we geweten, 45 kilometer gelopen in 4 dagen! 😫  Maar dan is het toch echt tijd om terug naar het hotel te gaan waar we in de tuin op de taxi wachten. De blauwe vogel heeft iets vertraging maar uiteindelijk zijn we terug op Schiphol. Met de trein gaat het vandaar retour naar huis. Bye, bye Praag, hello Vlaardingen. 😊 Inmiddels is het oktober en de verbouwing….nou, voor de vierde keer uitgesteld! Is het een drama? Valt wel mee hoor, de planning is gelukkig ruim genomen. Maar mocht het allemaal niet lukken dan gaat het misschien iets worden voor het programma van die leuke John Williams. Weet iemand zijn telefoonnummer, ik vraag het voor een vriendin! 😉