Oeps. Vergeten….

De tijd vliegt voorbij en ineens besef ik me, als ik de camper opnieuw aan het inpakken ben, dat het laatste blog van de afgelopen vakantie er helemaal bij in is geschoten! 😳 Precies op 1 augustus kwamen we terug in Vlaardingen, sliepen nog een nachtje op de oprit om af te kicken en hielpen vervolgens mijn ouders de volgende dag terug naar hun woning. Als wij er niet zijn dan zijn zij de ‘bewakers’ van het pand hier. En omdat ik de volgende ochtend 2 augustus een vroege afspraak had in Spijkenisse parkeerden we de hut ook op de camperplaats vlakbij de Spijkenissebrug. Toch handig zo’n mobiel home! 😊 Nog een nachtje extra….

Na Cap d’Agde zetten we koers naar de Camargue. In het begin lijkt het helemaal niet zoals ik me het had voorgesteld. Het is vlak en de moerassen kan ik nog niet ontdekken.Ook zien we geen witte wilde paarden waar deze streek bekend om staat. Het super leuke toeristische stadje Saint Marie de la Mer met de Notre Dame is een populair bedevaartsoord. Schattige kleine straatjes lopen rondom het kerkplein.

Hier vlakbij is een camperplaats. Het zijn afgebakende plekken met een loos en laadplek voor water en wc.Er is geen schaduw en je staat best op elkaar maar 20 meter lopen en je hebt strand en zee!Dit alles voor een bedragje van 13 euro per nacht. Uiteindelijk staan we hier een week omdat het zo heerlijk relaxed is. Het stadje is leuk, het strand en de zee zeer aangenaam (wel even wennen dat we weer aangekleed naar het strand moeten) en we vermaken ons prima. Er is veel te ondernemen: de zoutmijnen in Salin de Giraud,het natuurreservaat Parc Ornithologique du Pont du Gau,een spectaculair optreden van de paarden op het marktpleinen het vestingstadje Aigues -Mortes met zijn stadswallen.Dan is het toch echt tijd om richting huis te gaan rijden. We gaan via Arles, slenteren langs de waterkant en bekijken oude Romeinse gebouwen.Hier moet je echt overal de corona-app laten zien. En terecht. Het is warm maar na een lichte lunch besluiten we toch om de Arena te bezichtigen, klimmen en klauteren over de stenen banken en kijken in de diepte waar in het verleden veel spektakel moet zijn geweest.Terug in het centrum brengt een ijsje verkoeling en als laatste rijden we nog langs het bruggetje van van Gogh.We berekenen de terugreis en besluiten dat een dag extra in de buurt bij Pont du Gard  moet kunnen. Daarom valt onze, lees mijn, keuze op camping la Sousta. Deze camping ligt direct naast het enorme aquaduct, gebouwd door de Romeinen, aan de rivier de Gardon.Met voor mij als doorslag: een zwembad! Bij aankomst is het even vervelend want de receptioniste neemt geen genoegen met het gele vaccinatieboekje. Ze wil de app op onze telefoons zien. Mijn vent heeft dit al geregeld maar ik dus niet en sprint terug naar de camper voor mijn phone. 🤣 Gelijk als we de camping oprijden zien we het, het stikt van de Nederlanders! Waar we ook kijken we zien gele kentekenplaten. ☹️ Naast deze flinkerd krijgen we een plek, een hele grote Luxemburger (en ook een gele plaat),maken een praatje met de buren en slenteren dan in de hitte naar het zwembad voor een verkoelende duik. Althans dat is de bedoeling maar net als we uit het voetenbad door de ingang komen klinkt er een stevig fluitsignaal en komt de badmeester op ons af. Wat blijkt mijn lover mag er met zijn zwembroek niet in! Serieus, het is waar! Hij heeft een soort boxershort en dat is verboden. De badmeester legt uit wat voor een zwembroek hij bedoelt en mijn lover moppert er op los; ‘Voordat ik met zo’n achterlijk strak ding ga lopen, ze bekijken het maar!’ 😡 Daar gaan we, terug door het voetenbadje naar de uitgang van het zwembad. We besluiten om dan maar naar de rivier te gaan en wandelen over de camping er naar toe. Daar aangekomen zitten er een flink wat mensen. Het is flauw maar het zijn wel typetjes hoor die er zitten.Een beetje veel tokkies zeg maar. 🤭 Grote koelboxen, stoeltjes, gillende kinderen en nog luider gillende ouders met flessen drank in de hand. ‘Hup Holland Hup’ op zijn mooist zullen we maar zeggen….🤣 Het moet gezegd: voor zoveel drukte op de dag is het rond 21.00 uur verbazend stil op de camping. Omdat het de volgende dag een warme dag beloofd te worden springen we al vroeg op de fiets naar Pont du Gard. We fietsen onder het imposante bouwwerk door en genieten van de taferelen op het water. Kinderen springen van torenhoge rotsen de rivier in, brrrrr. 😳 Vervolgens zetten we de fietsen neer en lopen naar de overkant.Het is prachtig, imposant maar ook heel warm! Terug naar de camping en de zwemspullen bij elkaar zoeken. Om heel dwars te zijn wil Roel eigenlijk met een bikinibroekje van mij aan terug naar het zwembad. Maar ik ‘win’ de woordenwisseling en we gaan wederom voor verkoeling naar de rivier. 😊 De volgende dag moeten we toch echt kilometers gaan maken en om de vaart erin te krijgen nemen we de tolwegen. In Toul vinden we een leuke camperplaats met nog net 1 lege plek.

Het is een leuk klein stadje en op het terras van een kleine bistro eten we een prima steak. De serveerster wijst ons op een plein verderop waar een band speelt en mensen dansen….hoezo corona? 😳Na het inkopen van drank in Luxemburg (scheelt echt in de ping ping!) en een laatste overnachting in Maastrichtparkeren we de hut weer op zijn plekkie voor de deur. We zijn thuis maar of we daar blij mee zijn is de vraag want voor ons liggen een paar drukke weken. ☹️