Home sweet hectisch home!

Het is wat het is en inderdaad we zijn verzadigd met alles wat we hebben gezien. Mijn schema is misschien te optimistisch geweest want we hebben de helft nog niet gehad! 🤣 In het najaar gaan we terug naar Spanje, dat hebben we de afgelopen weken besloten, dus de standaardzin die we nu hebben is: ‘Dat gaat op de lijst voor de volgende keer!’ 😊 In de aflevering van het vorige blog zitten we, na de inkopen in de Nederlandse winkel, in de camper en bekijken de kaart van Spanje. Na wat gepuzzel over de kilometers en de tijd die we nodig hebben om terug in Nederland te komen besluiten we dat Fuengirola nog kan en daarna nemen we echt rust. De camper-app geeft daar een groot parkeerterrein aan waar een aantal plekken gereserveerd zijn voor campers.

Hopelijk hebben we geluk en is het wat. Net in Estepona zijn we maar door gereden want het was erg druk en nergens een geschikte plaats om te parkeren. Het is zaterdag dus ook niet even handig in grote steden! 😳 Zo ook in Fuengirola waar blijkt dat er precies op zaterdag een grote rommelmarkt is op het parkeerterrein. Het is bomvol maar na drie rondjes door de drukte hebben we geluk. Het is net na tweeën en dan loopt de markt af. Sommige marktlui zijn aan het opruimen of zelfs al vertrokken waardoor we een plekkie vinden. We slenteren langs de nog aanwezige kramen met veelal rotzooi maar mijn vent vind dit soort dingen geweldig. Ik ook wel hoor! 😉 Vervolgens lopen we door het centrum naar de boulevard en het strand. Het ziet er allemaal wel leuk uit maar of ik hier een vakantie door zou brengen….?Het staat voor mij in dezelfde categorie als Benidorm en Torremolinos. Maar gezellig is het zeker voor een keertje! Uit de vele cocktailbarretjes kiezen we er eentje en ploffen neer. Nu nog een keuze maken want de drankenkaart heeft een uitputtende collectie! 🤣 Helaas hebben we vanmiddag niet veel gegeten dus boem, die cocktails vallen als een steen op onze maagjes. Zien we nog wel eens een condoomautomaat op de wc, hier hangt in de dames wc zelfs een vibratorautomaat. 🤣  Oeps, na die drankjes beginnen we vervolgens dus maar een zoektocht naar iets te snavelen. Eigenlijk is het makkelijker met een slok op want bij het eerste de beste restaurant zijn we om en laten ons het terras op trekken. Kom maar door!  Laten we afsluiten met te zeggen dat het heel gezellig is, er echt veel cocktailbarretjes zijn en we uiteindelijk de weg naar de camper terug vinden, althans mijn vent vindt de straat en ik….ik bevuil de straat!  🤭 Fuengirola in het kort! 😉 Het nadeel van zo’n avond is de volgende dag. Een beetje katterig staan we uiteindelijk op voor een ontbijtje. ‘We gaan dus naar Torre del Mar?!’ stelt mijn vent. Volgens mij hebben we dit gisteravond al besloten. We kwamen hier op omdat camping Almanat aan zee ligt. Zo’n 70 km omhoog langs de kust richting het noorden. De gedachten om de camper achter te laten en naar huis te vliegen is mogelijk maar de hut moet voor de keuring en dat doen we liever in Nederland. Maar het schijnt dus wel gewoon in Spanje te kunnen hebben we ons laten vertellen. Torre del Mar is een bijzonder leuk plaatsje waar we op de fiets heen gaan. Even wat oponthoud omdat deze beestjes er door moeten! Er is een gezellige boulevard en leuke winkelstraatjes. Deze naturistencamping ligt net buiten het centrum en heeft een privé strand. We blijven 3 nachten en het is er aangenaam. Mooi schoon sanitair en een goed restaurant op het strand. Na een gezellige avond met twee andere Nederlandse stellen rijden we woensdagmorgen verder noordwaarts. Ons plan is om nog een week aan het strand te gaan staan in Hospitalet bij camping El Templo del Sol. Dus voor nu 2 dagen flink wat kilometers (ongeveer 820) maken. Onze eerste stop is een kleine 30 kilometer verderop in Nerja.Voor deze populaire kustplaats maken we echt even tijd want bij het centrum van de oude stad ligt ‘El Balcón de Europa’. Volgens de legende dankt deze bezienswaardigheid haar naam aan koning Alfonso de 12de en zijn levensechte standbeeld op ware grootte is hier terug te vinden. Evenals een aantal verdedigingskanonnen. Vanaf het balkon is het uitzicht formidabel ! Verder heeft deze plaats een breed scala aan restaurantjes, winkeltjes, barretjes en terrassen.Hoewel de verleiding groot is om te blijven rijden we na een lichte lunch verder. Murcia is ongeveer de helft, we gaan de autoroute af en overnachten weer op de parkeerplaats nabij de Ikea tegenover het grote Centro Comercial Nueva Condomina. Op de heenweg stonden we hier ook en het is een prima plek.  Deze camperaars zijn heel huiselijk met het kanariepietje erbij. 😊De volgende dag maken we de resterende kilometers, doen boodschappen bij de Mercadona en dan door naar de camping. Hier hetzelfde ritueel: we lopen met een papier met daarop de vrije plekken over de camping. Uit ervaring weten we dat het op deze camping voor ons lastig is om een geschikte plek te vinden. Of de takken van de bomen zijn te laag, de plek te krap en natuurlijk wil ik niet in de buurt van het sanitair. We hebben er inmiddels een lange dag op zitten. Het was druk onderweg en boodschappen doen duurde ook weer even. Een beetje moe zoeken we aan het eind van de middag, vergezeld van de zon en warme temperaturen, naar een plek op deze grote camping. We wikken en wegen, met grote passen meet mijn vent de plaatsen. We zijn eruit maar hoe gek onderweg naar de receptie lopen we toch nog, ‘Zou die andere plek echt niet groter zijn….’ Terug bij de receptie geven we er een klap op en boeken. ‘Rij jij?’ vraagt mijn vent maar ik laat het aan hem over want het zal passen en meten worden en hij is daar veel beter in. Echt, we hebben het helemaal doorgenomen maar aan het begin van het laantje gaat het al gelijk mis. Ik denk dat hij recht erin komt rijden maar hij wil er achteruit in. Het is rond 17.00 uur en vele mensen zijn net terug van het strand. Precies in ons laantje zit een groepje Nederlanders gezellig te borrelen. Nou mensen, kom maar uit de stoel want Bassie en Adriaan zijn gearriveerd! 🤣 Mijn vent is inmiddels verderop gekeerd met de hut en komt achteruit gereden. Keurig, dat gaat goed! ‘Hij kan beter meer naar rechts sturen!’ zegt een oudere man met zo’n krasstem naast me. De heren uit het Nederlandse groepje zijn van de stoelen gekomen en de aanwijzingen vliegen ons om de oren. Ze lijken de Snollebollekes wel, ‘Naar links, naar rechts, naar links!’ Ik word er melig van met name omdat ook deze camping een naturistencamping is en de gasten dus de aanwijzingen in hun nakie staan te geven. ‘Ik laat het aan de heren over, okay?!’ zeg ik tegen mijn vent en ga aan de zijkant staan. Hoe mijn lover ook stuurt en stuurt de hut past helaas net niet in het plekkie. We staan te schuin en iets over het pad dus geen succes. ‘Ik geef het op!’ zegt mijn dappere vent en stuurt behendig het laantje uit. Oeps, nog net een krak achter en een lichte aanraking met een lantaarnpaal. ‘Ja Freek, jij zou toch die kant in de gaten houden!’ moppert een kerel uit de groep tegen de ander. Geen paniek, er is geen schade! We gaan door naar de tweede keuze die we uitgezocht hebben. De buurtjes daar zijn er niet dus we hebben vrij spel, behendig zetten we de hut neer en spreken af dat al die hulp heel aardig is maar dat gaan we de volgende keer gewoon vriendelijk afslaan. 🤭 De volgende morgen gaat mijn vent op het fietsie naar de receptie om onze verhuizing te melden en wat blijkt: de plek waar we zijn gaan staan kan niet voor de gehele periode. We kunnen nu iets anders zoeken of over een paar dagen. Voor mij is de beslissing snel gemaakt want er zijn namelijk 2 allergieën in dit laantje. Een camper met drie kleine schreeuwende kinderen en een camperbusje met zo’n irritante schuifdeur. Ja lezers, welkom in mijn wereld, het is echt niet makkelijk hoor met mij op een camping! 🤣 Mijn lover heeft een nieuwe lijst met beschikbare nummers meegekregen en we gaan dus weer op pad. In laan R blijkt dat onze plek van vorige keer vrij komt. De mensen staan alles in te pakken. Top, want van plaats R2 weten we dat de hut er goed kan staan. Eind goed al goed! Onze overburen zijn een gezellig stel uit België en vrijdag arriveren ook Carla en Theo vanuit Torre del Mar. We wisten al dat we elkaar hier weer zouden zien. Zo gaat de laatste week in met heerlijk niets doen. Nou bijna niets: over de markt slenteren, met de spullen naar het strand sjouwen, sangria drinken, fietsen en naar de happy hour. Na een gezellig etentje nemen we afscheid van elkaar. Het is nu echt voorbij en zo rijden we zaterdagmorgen na nog een bakkie met taart richting het noorden. Het valt op dat op alle matrixborden waarschuwingen geven tegen zakkenrollers, nep aanrijdingen en types die een steen tegen je auto gooien en dan een zogenaamd afgereden spiegel van je betaald willen hebben.Gelukkig gebeurt er niks en gaan we richting Nederland. Ja, dat is nog een dingetje want op de heenweg heeft mijn lover in Frankrijk net bij Lyon in een supermarkt een prachtige grote citroenboom gezien. Toen meenemen kon niet want waar laat je dat ding de hele reis. Hij hoopt nu dat de boom er nog is dus….juist, we zetten koers naar Lyon. We trappen de dag lekker door en arriveren een uurtje voor sluitingstijd maar helaas de boom is er niet meer! Wat nu?! We zijn best gaar van het rijden en zoeken in de camper-app naar een overnachtingsplek. Iets verderop richting Villefrance zit er eentje en deze is ook nog redelijk vlak bij een Buffalo grill. Een restaurantketen iets gelijkende op onze Beren. Als we binnen zitten te eten barst buiten een korte maar mega regenbui los. Na een rustige nacht gaan we verder naar Luxemburg. Daar slaan we drank in voor een ieder die een bestelling bij ons heeft gedaan. De reis sluiten we af met een bezoek aan Annie en Peter die van Vlaardingen naar Landgraaf zijn verhuisd. We gaan bij Kerkrade de grens over, daar zie je tegenwoordig niks meer van. Maar het bijzondere van de Nieuwstraat / Neustrasse is dat de grens hier dwars door het midden van de weg loopt. Links is Nederland en rechts is Duitsland. Vroeger stond er een groot hek in het midden. Op de terugweg naar Vlaardingen brengen we nog een bezoek aan kampeerwinkel de Wit in Schijndel waar we een droogmolen en nieuwe BBQ scoren voor de volgende reis. 😊 Zo komen we dinsdagmiddag laat thuis. Home sweet home! En echt, het lijkt alsof het gelijk gedaan is met de rust. Een bomvolle agenda staart me aan: kapper, varen met de gepensioneerden van de voormalige werkgever van mijn vader, afscheid van een vriendin die voor een paar maanden naar Frankrijk gaat, het trouwen van mijn neef, vrienden die komen eten, Roel naar het ziekenhuis voor controle van zijn oog (1 juli een staar operatie), lunch met de damesclub, tuinfeest bij andere vrienden, door onze tuin met een kapmes gaan, uit eten met moeders en Jan en vele wassen draaien. Hoezo home sweet home?! 😟 De camper moet naar de garage voor de APK en een wasbeurt aan de buitenkant. Ik rij achter mijn vent aan. In de auto hebben we zo’n mooi systeem die een waarschuwing geeft als je bijvoorbeeld over de lijn gaat maar ook als je te veel gas geeft.  De stem geeft tijdens de rit wel 3 keer de waarschuwing ‘U rijdt te snel!’ en het lijkt iedere keer venijniger te klinken. Ineens denk ik: dit is de story of my life! Namelijk: altijd teveel afspreken, teveel willen doen en geen rust nemen. Help! 😞 Weer terug thuis zie ik dit boek nog steeds op mijn bureau. Het blijft een dingetje hoor! Maar de afgelopen maanden hebben ons wel andere inzichten gegeven over wat voor huis en waar in Spanje. We gaan het zien lieve volgers. Voor nu allemaal een mooie zomer! 😘