Het ziekenhuis….

Maandag 20 februari en ik ben jarig! 59 Jaar al weer, waar blijft de tijd! 😊 Gisteravond heb ik even zitten googelen op het skigebied hier verderop, Hochgurgl en Obergurgl. Het ziet er fantastisch uit en heeft prima recensies. Met de bus is het vanuit Sölden slechts een kleine 15 minuten. Omdat ik jarig ben mag ik beslissen, dus let’s go! Het mag gezegd: wat een bijzonder mooi gebied! Vanaf boven bij het restaurant met de klinkende naam Top Mountain Star kijk je, bij helder weer zoals nu, helemaal tot aan de Dolomieten in Italië. De pistes hier zijn ook nu tijdens de voorjaarsvakantie rustig en dat kan van Sölden niet helemaal gezegd worden. Ondanks de hoge temperaturen, ook vandaag schijnt de zon weer uitbundig, blijft de sneeuw goed.Dit gebied ligt iets hoger dan Sölden, aan het eind van het dal. We hebben een mooie dag in de sneeuw en komen zeker nog een keer terug. We doen vervolgens een kort rondje sauna en gaan dan uit eten in restaurant La Fondue waar we een tafeltje hebben gereserveerd. En wat eten we? Natuurlijk kaasfondue! En die is geweldig, veel te veel maar prima van smaak en een super aardige bediening. Ook wel prettig is dat het een klein half uurtje lopen is vanaf de camping dus we verbranden gelijk de calorieën weer. 🤣 De volgende dag rijden we door naar Söll in het Wilderkaiser skigebied. Hier komt mijn vent al sinds zijn kinderjaren en het blijft leuk. Camping Franzlhof ligt net buiten het centrum en de piste is iets verder weg maar de bushalte voor de deur. Ook deze camping heeft een renovatie ondergaan en bezit inmiddels mooi sanitair. Als we de hut hebben geïnstalleerd wandelen we naar het centrum. Mijn vent heeft al een paar dagen last van een vreselijke verkoudheid en heel vreemd maar af en toe slaat zijn rikketik ook een slagje over. Volgens mij is het de combinatie van stress de afgelopen tijd en de hoogte van Sölden dat hij zo kortademig is maar hé, ik ben geen dokter! 😊 We lopen dus in het centrum van Söll als mijn vent een artsenpraktijk ziet, ‘Ik loop toch even naar binnen want met de voorgeschiedenis van mijn rikketik ben ik er echt niet gerust op.’ zucht ie. In de praktijk zijn mondkapjes nog verplicht en gelukkig verkrijgbaar. 🤨 Lang verhaal kort: ze doen een aantal testen met hem zoals ECG en bloedafname, dan komt de dokter terug, en zegt in het Duits; ‘Ik ga u doorsturen naar het ziekenhuis want ik wil dat u nader onderzocht gaat worden. Ik vertrouw het namelijk niet helemaal.’ Op de vraag hoe we naar het ziekenhuis kunnen gaan kijkt ze ons verwonderd aan en stelt; ‘ U mag niet zelf, ik heb een ambulance voor u geregeld!’ 😳 Ze brengt alvast voor de zekerheid een infuus aan en kort daarop komen de broeders met een brancard binnen. ‘Ik ga niet op dat ding liggen!’ zegt mijn vent stellig maar er is geen ontkomen aan, hij moet er op! Grappig is dat de deuren nu niet dicht kunnen, zijn benen zijn te lang. 🤣 Hij moet dus iets rechtop gaan zitten. Ik mag gelukkig ook mee. En echt, ik maak foto’s omdat mijn vent dat vraagt maar het is absoluut onaangenaam. Wat gaan ze nu weer vinden met zijn rikketik? 😪 Mijn lover probeert me moed in te spreken maar ik maak me ondertussen grote zorgen. Ik heb ook helemaal niets bij me. Alleen mijn telefoon, bril en oh ja, een lippenstift! 🤣 We rijden naar het ziekenhuis in Kufstein en daar moet ik in de wachtkamer gaan zitten. Rond 16.00 uur begonnen we bij de huisarts en het is inmiddels 17.30 uur. Af en toe stuurt hij een appje wat ze met hem gaan doen: foto van de longen, een echo enz. Eindelijk om 20.30 uur stuurt hij een bericht; ‘Ik kom er zo aan, mag naar huis!’.  🙏🏻 Jammer genoeg heb ik al enige ervaringen met mijn lover en ziekenhuizen in het buitenland dus ik heb reeds verschillende noodscenario’s bedacht. Nou die kunnen dit keer gelukkig de prullenbak in want de ongelukkige mag mee retour naar de camper. Zijn rikketik is in orde maar wel heeft hij een stevige luchtweginfectie en moet het echt een paar dagen rustig aan doen. Prima dokter, maar heeft u een touw om mijn vent vast te binden….😉 We bestellen een taxi en laten ons afzetten bij de pizzeria naast de camping. Terug in de hut gaat de pizza er aan en vooruit, voor de schrik een wijntje erbij….Na deze spannende uren zijn we hier wel aan toe. Wat een begin van onze week in Söll! 😊