Gelukkig bleef de dader onbekend!

Zondagmorgen verlaten we Xalo en zetten koers naar Javea. Deze plaats stond niet door mij genoteerd maar na het horen van andere camperaars dat dit stadje zeker de moeite waard is zijn we nieuwsgierig geworden. Helemaal gerust om er heen te gaan zijn we niet want de bosbranden zijn hier ook in de buurt. 😳 Een camperplaats vinden we niet in Javea, je zou wel gewoon langs de straat of op een parkeerplaats mogen staan….🤔 Nou daar hebben we even geen ‘zininin’ dus gaat camping Javea de gelukkige worden met ons bezoek. Voor de prijs van 23 euro per nacht (voorseizoen en ACSI korting) hoor je ons niet klagen. 😊 Maar voor we naar de camping gaan rijden we een mooie (bochtige 😳) route naar de vuurtoren bij Cap de la Nau en genieten van een prachtig uitzicht. Vervolgens langs de boulevard en het strand met de klinkende naam l’Arenal komen we bij de centraal gelegen camping. Er is nog plaats en gewapend met een plattegrond lopen we de camping over op zoek naar een  geschikte plek. Ze hebben verschillende afmetingen dus even kijken waar we gaan staan. ‘Er staan wel heel veel Nederlanders hier, zie je dat?!’ stelt mijn vent. Omdat het vandaag erg warm is en de voorspellingen goed zijn besluiten we toch te blijven want het zwembad ziet er heel aanlokkelijk uit. Zo zetten we de hut neer op nummer 65. In het midden van een gemengd Nederlands-Engels laantje. Terwijl mijn vent de luifel een beetje uit draait ga ik het sanitair inspecteren. Op de terugweg zegt de Nederlandse buurvrouw, die met haar man voor de tent zit: ‘Mooi hier allemaal, toch?!’ Ik beaam het en ze gaat los dat ze hier aan het overwinteren zijn. ‘Komen jullie van noord of zuid?’ vraagt haar man. 😳 En dat lieve lezers, is waarschijnlijk een typische vraag van overwinteraars om indirect te weten te komen hoe lang we onderweg zijn want die hebben we de afgelopen weken al vaker gehoord. Dus het lollige antwoord: ‘Nee, van Rotterdam.’ 🤣  geef ik maar niet meer.  Wel grijp ik gelijk de kans voor meer informatie en vraag: ‘En verder, kunnen we lopend naar het oude centrum of is het beter om met de fiets te doen?’ De dame bevestigt dat het lopend prima te doen is en sluit dan jubelend af met ‘Weet je wat ook zo heerlijk is hier, ze hebben de Aldi op loopafstand!!’ 😊 Nu weet ik het zeker: we zijn weer in een walhalla van de overwinteraars beland! 🤣 Voordat ze de vraag over kinderen en kleinkinderen kan stellen ben ik weg. 🤣 Oh ja, na de rit naar de vuurtoren en voor we op de camping belanden ; eerst ook nog een wandeling en een kleine doch voedzame lunch langs het strand. 😉 Deze tijd van het jaar maakt dat veel gepensioneerden de zon hebben opgezocht en de afgelopen weken zagen we er al velen maar hoe meer we nu naar het zuiden rijden hoe meer we er tegenkomen. In Amerika hebben deze zon-zoekers de vrolijke naam :  ‘Snowbirds’ . In dit blog val ik wellicht in herhaling, zie ons blog: https://www.siaenroelopreis.nl/grootouders/ . Maar ik vind het iedere keer weer een bron van verhalen. 🤣 Ik wil niemand voor het hoofd stoten, het is míjn blog en míjn belevenis, er is geen goed of kwaad. Ieder geniet van het leven zoals hij/zij dat wil ! (En tegenwoordig in het kader van die genderneutrale doorgeslagen gekkigheid moet ‘het’ er ook bij) 😉 Amuseer!

Camping Javea is zo’n camping waar ik vrolijk van kan worden want ik ben hier momenteel de jongste en ach, in het land van blinden is een-oog koning. 😉 Na het installeren gaan wij eind van de middag op de fiets terugnaar de boulevard om een drankje te doen. Wat een gezelligheid en drukte, dat zal ook komen doordat het weekend is, maar we genieten! 😍 Retour op de camping maakt mijn lover een lekkere visschotel uit de oven. Hierna is het tijd voor de afwas, dat is mijn taak, dus even socializen bij de afwascorner. Het is erg flauw maar als ik met de afwas wegloop roep ik altijd: ‘Als ik niets beters tegenkom dan zie je me terug maar anders niet!’ 🤣  Met veel Nederlanders in de buurt is dit misschien niet handig want de buurtjes kijken me vreemd na. 🤨 Bij de afwascorner is het druk en ook hier hoor ik veel Nederlanders. Ik roep luid, okay misschien te luid, als een soort Gaston van de loterij, ‘Góédenavond allemaal!’ en neem plaats naast een identiek gekleed echtpaar. Eigenlijk weet ik nooit zo goed wat ik daar van moet vinden want is het schattig of triest als je zo op elkaar ingespeeld bent als een tweeling. 🤔 Van kapsel tot schoen is het identiek. ‘Lekker gegeten?’  begin ik het gesprek. Zij bekijkt me met een zuinig mondje van onder tot boven, knikt dan behouden en als haar man naar me glimlacht sist ze: ‘Beter afdrogen Henk, er zit nog sop in de schaal!’ Hij slaat zijn ogen naar boven en kijkt dan weer schuin naar mij. Daar gaat de sirene weer, ‘Blijf erbij Henk, er ligt allemaal bestek.’ 🤣 Omdat daar geen gesprek op gang komt kijk ik naar de andere kant waar een man alleen de afwas doet. ‘Heeft u ook de beurt?’ vraag ik in een poging om grappig te doen. ‘Nee, moeder de vrouw heeft gekookt dus ieder zijn taak.’ Dat bedoel ik, ze zijn er nog, de echte mannen! 😉 ‘En bij jou, de man gekookt?’ 🤔 Mijn grapje: ‘Nee, ik ben Assepoester en moet alles doen!’ komt niet binnen bij hem. 🤣 De buurtjes zitten nog buiten, ‘Heerlijk warm water om af te wassen hè? Ach, ieder zijn ding dus ik stop. Ervaring leert dat dat niet altijd slim is maar goed. Echt, zonder verdere inleiding komt gelijk de vraag der vragen: ‘Al lang onderweg en hoe vinden je kinderen dat, heb je ook kleinkinderen?’ Inmiddels heb ik al zoveel ervaring met deze vragen en maak het ook niet meer mooier dus antwoord: ‘Hou op, gelukkig niet ! !’ 🤭 Heel gek is dat er ineens weinig gespreksstof meer is bij de ‘Aldi lover’. Wel heeft ze nog een tijdschrift ‘Party’ voor me. En echt, ik heb het blad aangepakt en geen nee durven zeggen! 🤣 Nadat we de volgende morgen het oude centrum van Javea bezoeken gaan we maar weer eens lunchen op de boulevard. Terug op de camping geniet ik nog een uurtje bij het zwembad van de zon. Hé, wat staat daar nu voor bord. Dat was er gisteren nog  niet, zouden ze weten dat Bonnie van de lage landen in town is? 🤣 Omdat we gisteren op de boulevard happy hour hebben gedaan besluiten we om rond 16.00 uur hier op de camping te gaan. Lekker makkelijk hoef ik ook niet meer te fietsen! 😉Mijn vent noemt dit ook wel gekscherend, ‘Even naar de Happy Hooker’. Er zit nog niemand en er komt ook vrijwel niemand want de overwinteraars hier houden de hand op de knip en blijven bij de camper of caravan. ‘Veel te duur!’ zegt een ander Engelstalig buurtje, zo zonde want bij de Lidl heb ik een hele fles voor dat geld! 😞 Juist, ook die supermarkt is aanwezig! Is het de Tequila of het valse poppetje op mijn schouder maar ook dit paar is bijna identiek gekleed dus ik zeg: ‘Wat ziet u er leuk en fleurig op elkaar afgestemd uit!’ 😉 Eigenlijk een hele stomme opmerking want ze zijn allebei in een vreemde vieze kleur groen. 🤣 Twee grijze hoofdjes knikken en dan zegt zij: ‘Het is zo makkelijk met de was, alles kan bij elkaar!’ Verder komt het gesprek niet want haar telefoon gaat. Bijna het hele laantje verandert trouwens aan het eind van de middag in een soort callcenter want dan bellen de kleinkinderen. Althans ze videobellen of houden de telefoon op de speaker voor hun mond. Weet iemand wanneer dat begonnen is dat we dat ding niet meer aan ons oor houden maar gewoon in het wilde weg gaan zitten tetteren?? 🤔 Ik ben waarschijnlijk ouderwets want ga in de camper zitten als ik bel. Maar vooruit, de Engelse dame heeft haar kleinzoon en laat hem naar opa zwaaien. ‘And this lady is our lovely neighbour.’ ratelt ze verder en bam, daar zit dat ding voor mijn neus. Vanaf het scherm staart een puistig jong me aan. ‘Hai!’ roep ik en steek mijn hand op. Gauw terug naar de hut want allemachies wat een vertoning! Daar hoor ik haar stem nog, het jong heeft net zijn tanden gepoetst. ‘Oh, my little boy, you did it all by yourself?!’ Nou, laten we hopen dat er inmiddels een jonger gezinslid aan de phone is gekomen want de knul die ik zag was zeker 12! 🤣 Soms is het beeld bellen ook wel fijn want wat te denken van de opa die, op terras aan een tafel achter ons, zijn kleinkind belt terwijl hij een croquetas jamon van zijn bord pakt, ‘Kijk hier wat een lekkere kroket opa heeft, wil je er ook eens in happen?’ 😳 Serieus, als ik nu geen beeld zou zien dan zou ik toch denken dat er zomaar een ontsnapte zwemleraar zit. 🤨 Verder zijn het rustige dagen in Javea, we doen weer een drankje op de boulevard, slenteren over de markt, sjokken door de straatjes, vinden voor de verandering weer eens een markthal, draaien maar weer eens een was, maken de camper weer fris, lunchen in kleine Spaanse restaurantjes, nuttigen een verse Apfelstrudel mit Sahne bij café ‘Wien’, doen wat boodschappen en gaan dan ‘uitbuiken’ bij het zwembad indien het zonnetje er is. Heel stabiel is het weer echt nog niet maar alles beter dan in Nederland begrijpen we. 😊 Is het overwinteren of reizen wat we hier doen in Spanje? Maar moet het iets zijn? We zijn gewoon langer met de camper op pad. Ik vind het wennen want waar ik de overwinteraars echt een hele dag voor de camper zie zitten lezen (doen ze trouwens ook identiek) willen wij erop uit. Ik moet iets zien, iets ontdekken! ‘Gaan jullie alweer fietsen?’ roepen de buurtjes als we wederom voorbij rijden. 🤔 ‘s Morgens even een bakkie doen op de boulevard of in een klein Spaans café ergens een lunch en ‘s avonds nog een wijntje. ‘Maken wij er meer vakantie van dan overwinteren?’ vraag ik mijn lover maar het antwoord hebben we niet. Misschien is het dus gewoon wennen aan de rust om niets meer te hoeven of misschien zit het gewoon niet in onze voetjes om de hele dag stil te zitten. 🤔 Over voeten gesproken: de sandaal der sandalen is bij de overwinteraars razend populair. Het is een strijd tussen de Croc en de Teva. Mijn vent heeft die sandalen ook en ik gruwel er van. Er is volgens mij geen schoen die lelijker is. 🤨  Ik ben ze wel eens vergeten mee op reis te nemen. Eerlijk, de advocaten om onze scheiding te regelen waren zich al bijna aan het warm draaien. Maar gelukkig waren ze in Noorwegen (tijdens de cruise reis) ook te verkrijgen. 😊 Eigenlijk vind ik mezelf dan ook wel een kreng want hij is zo blij met die dingen, ‘Oh, lekker zon en mijn Jezus slippers aan!’ kan hij ‘s morgens als een kind zo blij roepen. Met de badslippers (die hij dus nooit draagt) kocht ik ooit ook van die mooie leren slippers voor hem. Maar daar kan (lees: wil)  hij niet op lopen, ‘Ik doe die krengen niet aan, die schop ik uit, vreselijk!’ 😡 Maar goed naar het zwembad hier op de camping wil hij het voor mij nog wel eens proberen. Hoe hij erop loopt? Nou, een meneer in het laantje zag direct een  lotgenoot in hem, ‘Heeft u een nieuwe knie of heup, het went wel hoor met lopen, doorzetten!’ 🤨 spreekt de man ons ‘s avonds aan bij de afwascorner. Ja, we waren er een keer samen: mijn lover om de porta potti te legen en ik ga aan de afwas. Omdat hij dus een allergie heeft voor het sanitair en er niet komt moet ik hem wijzen waar het is. Nou goed, ik ben dus aan de afwas als hij met de lege pot terug komt. ‘Zat weer drolvol !’ roept ie lollig van verre. 😡 Mooi zo, thank you for sharing Roel! 🤣 De zin die dan komt zal ook wel iets over mij zeggen want hij vraagt vervolgens: ‘Moet ik wachten of mag ik al gaan?’ 🤔 En daar komt mijn vreemde humor weer om de hoek, ‘Je mag gaan maar weet je het nog te vinden?’ 🤣 Ik kan jullie zeggen, dit is geen humor in het hoofdkwartier van de overwinteraars. 😳 ‘Heeft uw man hét ook?’ vraagt een afwassende vrouw naast me ineens met fluisterende stem. Natuurlijk hoort mijn lover dat en vraagt vrolijk: ‘Nou kom maar op, wie van jullie weet de voornaam van dokter Alzheimer?’ 🤔 De afwas staakt en ze draaien zich naar hem om, ‘Niemand die het antwoord weet? Ja, zo begint het hè !’ 🤣 maakt ie lachend zijn mopje af. Er kan gelukkig een enkel lachje af bij de afwassers. Ik kijk hem na terwijl hij wegloopt, verdorie wat heeft ie nou toch aan getrokken ?! Over zijn sokken heeft ie die sandalen aan! 😡 ‘Serieus Roel, had even die andere schoenen aangetrokken!’ zeg ik kribbig als ik terugkom. Hij is een en al verbazing, ‘Jezus mens, ik hoef toch geen nette schoenen aan voor die plee!’ 🤣 Het is wat het is zullen we maar zeggen! Want wie sleept er nou een juwelenkistje en een tas met sieraden mee om iedere dag te wisselen?! 🤭 Nog 1 gek ding dat er gebeurde in deze bron van vermaak, namelijk: er was een dief! 😳 Terwijl we met de fietsen klaar staan om te vertrekken zegt onze buurvrouw: ‘Die tijdschriften kan je beter binnen leggen want van Trees is een boek gestolen!’ Om te vervolgen ‘Trees, weet je wel, die hier op de hoek staat in die witte caravan.’ Goeie omschrijving want zeker 95% van de campers en caravans zijn wit! 🤣 Het deed me gelijk denken aan wat ik eens via de meldkamer hoorde: ‘201 voor HB, rijdt u even naar het Beatrixpark want daar is een naakte man gesignaleerd.’ 😳 ‘HB hier 201, wij zijn onderweg, heeft u nog een nader signalement?’ 🤣 Alsof er op dat moment meerdere naakte heren aan het rennen waren. Maar goed, het boek van Trees was gestolen uit het sanitairgebouw! Terwijl ze de ‘grote boodschap’ deed had ze het even bij de wastafels gelegd. ‘Ze is naar de receptie gegaan om het te melden.’ Ik hoor het aan en doe een schietgebedje: ‘Alstublieft God, laat mijn vent nu niets zeggen!!’ 🙏🏻 Want dat boek ligt in onze camper! Hoe dat komt? Met fris gewassen haren stapte ik uit het douchehok en zie bij het verlaten van het gebouw dit boek bij de wastafels liggen. ‘Kijk wat ik vind bij de douche een mooi boek, er zit nog wel een bladwijzer in, waarschijnlijk vond iemand het niet goed.’ zei ik nog tegen mijn lover. 🤣 We leven mee met Trees, ‘Nou serieus, het is toch wat!’ en fietsen dan de camping af. Op het terras kijkt mijn lover naar zijn sandalen, ‘Voor mijn zwijgen over dat boek wil ik als tegenprestatie niets meer horen over mijn sandalen! 😍