Een update!

Eindelijk het visum voor Saoedi Arabië is binnen! 😊Oeps, een nieuw avontuur maar voor dat het zover is eerst snel nog een korte terugblik naar de afgelopen periode.
Aansluitend op het laatste blog ben ik terug in Nijkerk waar we een aantal zeer warme dagen eind augustus hebben. We doen dus ook niets, hebben zelfs geen foto genomen! De voorspelde regen op vrijdag is niet meer dan een beetje miezer maar genoeg om ons op weg naar de volgende camping in Lettele bij tuincentrum Fonteyn in Uddel te doen stoppen. Serieus, dit is een tuincentrum met een grote T! Wat een ruimte en keuze, bovenal is heel veel gewoon op voorraad. De jacuzzi en BBQ die we thuis hebben zijn kinderspel vergeleken met wat we hier zien!Natuurlijk kunnen we het niet laten en kopen twee leuke stoelen voor bij de buiten haard. 😊
Na dit avontuur shoppen we gelijk maar verder in een supermarkt en zien dit bijzondere gerecht: vegetarische kippensoep?! 🤨 Tsja, zeg het maar! 🤣 De kíp was vegetarisch zullen we maar denken….Vanaf camperplaats de Brandkoele

in Lettele verkennen we op de fiets Deventeren omgeving, onder andere Kasteel de Haere en de IJssellinie (uiterst geheime waterlinie uit de Koude Oorlog) met ingegraven tanks. Dat ‘onder water zetten’ geen oplossing was wisten we na de Tweede Wereldoorlog al, de Duitsers vlogen er zo overheen, maar dat wilden we in de jaren 60 toch nog een keer proberen tegen de Russen. Dat het een zonnige droge zomer is is ook hier aan de natuur goed te merken.We  bezoeken net buiten Lettele nog een uiterst gecamoufleerde plek waar de Duitsers in WW2 V1’s afvuurden richting Engeland. Dan komt de vergelijking met Rusland-Oekraine toch ook wel weer dichtbij.We verkassen onze hut naar Holten.vanaf waar we op de fiets de Holterbergbeklimmen nadat we ‘s morgens eerst stil staan bij de oorlogsslachtoffers op de Canadese begraafplaats.Net als wij er zijn is er een kleine delegatie die een herdenking heeft. De vredige rust wordt echter wreed verstoord door een schoolklas kinderen met een juffrouw die óf geen orde kan houden óf zelf geen opvoeding heeft gehad want de kinderen gaan koprollend en rennend langs de graven. ‘Ik had er verdomme wat van moeten zeggen!’ foetert mijn vent als we terug zijn bij de fietsen. Ik geef hem groot gelijk maar ben ook blij dat ie zijn mond heeft weten te houden….🤫 Woensdag hebben we afgesproken met Bob. Hij is de oudste neef van mijn moeder en woont in Velp. De vorige keer hebben mijn moeder en ik met hem in Maison du Steeg geluncht en ook dit keer zien we elkaar daar. Het blijft ongelofelijk hoe ze hier voor een acceptabel bedrag zo’n heerlijke lunch serveren.De dag daarop gaan we naar Claudia en Roy, de zus en zwager van Roel. Zij wonen sinds kort in Eerbeek.We bewonderen hun vorderingen in huis en stappen vervolgens op de fiets naar Apeldoorn. Wat is dit een leuke stad! Wellicht spelen het zonnige weer en de vele terrassen ook mee. We drinken een biertje en bekijken een aantal verschillende street-art tekeningen. Claudia gaat met de dolfijn spelen. Op de terugweg stoppen we voor diner in Loenen. Na het eten zoek ik overal naar mijn fietssleutel maar kan deze nergens vinden. ‘Het zal toch niet!’ denk ik bij mezelf en snel naar buiten. Daar vind ik het sleuteltje gewoon in het slot. Snel stop ik het in mijn tas en loop naar de anderen terug. ‘Gevonden!! Zat gewoon in mijn tas!!’ 🤫 Helaas trappen ze er niet in. 🤣
Voor de boeken ‘Vanuit de wolken’ staan intussen Zeeland en Twente op de rol. Roel moet hiervoor de lucht in om foto’s te maken van de húidige situatie. Nu we toch in buurt zijn en het weer er ook goed uit ziet is vliegveld Teuge een prima optie om de foto’s van Twente en omgeving te maken. Hij belt met de schrijver en op vrijdagmorgen rijden we naar het vliegveld waar we de camper parkeren. De piloot komt vanuit Hilversum gevlogen, landt op Teuge en  Marco, de schrijver van dit boek, en mijn husband stappen in.Zelf fiets ik naar Twello waar ik geluk heb want toevallig dit weekend is er een leuke braderie en ik slenter langs de kraampjes. Met een nieuw truitje, een paar oorbellen en een leuk tasje fiets ik retour naar het vliegveld. Teuge is best een bedrijvig vliegveld. Er worden veel parachute sprongen gemaakt, ik schat dat er ieder half uur wel een vliegtuig met waaghalzen de lucht in gaat. Ook de reclamevliegtuigjes vliegen af en aan. Vanaf het bijbehorende terras sla ik het allemaal gade. ‘Ping’ doet mijn telefoon en ik krijg een berichtje van Roel dat ze zojuist geland zijn. Als ik de mannen het terras zie naderen kijk ik verschrikt naar de schrijver, ‘Zag die kerel er eerder op de ochtend nou ook al zo slecht uit. Hij ziet namelijk helemaal grauw! 😳 ‘Hij is niet helemaal lekker geworden.’ zegt Roel met een grijns. Ja, die heeft makkelijk praten met zijn ‘sterke’ maag. Het blijkt inderdaad een ruige tocht van bijna drie uur te zijn geweest waarbij het vliegtuigje niet alleen maar rechtuit is gegaan maar veelvuldig rondjes draaide voor de juiste positie van de foto.Na een kop thee en wat koekjes is de ongelukkige weer opgeknapt en vertrekt huiswaarts. Wij rijden terug naar Claudia en Roy waar we in de tuin een lekkere BBQ hebben en daarna wat darten in Roy zijn mancave.Maandag roept de plicht op kantoor weer dus op zaterdag gaan we retour naar Vlaardingen. We hebben net een week en zullen dan naar Noorwegen vertrekken. Van mijn moeder hebben Roel en ik deze cruise cadeau gekregen voor de hulp bij het overlijden van mijn vader. Zelf gaat ze ook mee met haar goeie vriendin Coby. Door de lage waterstanden hebben we geluk en vertrekt het MS Rotterdam niet vanuit Amsterdam maar Rotterdam. Dank Jan Booister voor de mooie foto vanuit jouw fantastische appartement !De zoon van Coby werkt op de watertaxi en heeft als verrassing zijn zus en verdere familie aan boord, luid toeterend varen ze ons vele malen voorbij!Wat is het leuk om weer aan boord te zijn. Het MS Rotterdam is splinternieuw en we genieten van alle prachtige dingen. Mijn moeder, die een paar weken geleden ook al aan boord was met een andere vriendin, maakt ons wegwijs.Op een zeedag: beetje zwemmen, niets doen enrond 16.00 uur naar de high tea.We verkennen Noorwegen: EidfjordÅlesundBergenen het wonderschone Geirangerfjord.15 centimeter sneeuw🤣‘s Avonds na het diner zingen we mee met de liedjes in de pianobar, gaan vervolgens de voeten van de vloer en zetten we de BB King, 1 van de twee dancings van de Rotterdam, op de kop. Door het stormachtige weer is dit af en toe heel letterlijk als het schip op de hoge golven haar eigen dans uitvoert! 🤣 Natuurlijk gebeuren er ook weer allerlei gekke dingen met ons vieren, eigenlijk met de twee dames kan ik beter zeggen….😉 Onze hutten zijn op dezelfde gang vlakbij elkaar maar de hut van de dames ligt precies onder de Rolling Stones Rock Room en de herrie is vreselijk! Na een gebroken nacht melden ze zich bij de receptie en krijgen het advies om die avond te bellen als de overlast weer zo erg is. Dan komt er iemand luisteren of het echt niet te harden is. De volgende ochtend zijn we de dames kwijt, geen gehoor in de hut en de telefoon wordt niet beantwoord. 😳 ‘Die zijn vast al gaan ontbijten.’ stelt mijn vent en in het restaurant gaan we op zoek. ‘Waar zaten jullie nou, je zou toch kloppen bij ons!’ vraag ik verbaasd. En echt dan komen de genen want mijn moeder zegt; ‘Hèhhhhhh?’ En het is alsof ik mezelf hoor. 🤣 Ik vraag het nogmaals iets dwingender en de dames gieren het uit. ‘We hebben zo’n leuke nacht gehad want we hebben gebeld voor de herrie en toen kwam er zo’n aardige vent die ons een andere hut gaf. Gewoon in onze ochtendjas met behulp van de ‘Tippies’ (zonder bijbedoelingen maar ik noem de hutbedienden altijd met een grapje Tippi Wan zoals in de serie Gooische vrouwen) gingen we door de gangen om 02.00 uur vannacht.’ zegt mijn moeder. En nee, ze hebben er geen erg in gehad om ons dit eerder vanmorgen te melden, ‘Kind, ik kan toch nergens heen, doe niet zo raar!’ 🤣 Trouwens een prima service van de Holland America Line want de dames krijgen een grotere hut en daarbij ook nog eens 90 dollar retour voor de slapeloze nacht. 👍 Het bleef oppassen hoor met die twee: ze zitten heerlijk in de bar of hebben sjans met de Italiaanse zanger.En wij? Natuurlijk heel braaf en maar heel soms 😉 in het casino. We varen heel dicht tussen booreilanden door.En genieten van alles aan boord.Grappig moment is als we ineens Lambert en Sylvia (kennissen) tegen komen die ook aan boord zitten.De laatste avond is ‘Orange night’en zo sluiten we deze super leuke week af en varen 18 september, de verjaardag van mijn vent, de haven van Rotterdam weer binnen. 😍Maar nu het visum voor Saoedi Arabië, wat gaan we doen?! Mijn moeder ziet best wel op tegen de Kerstdagen zonder mijn vader, ‘Ik wil het liefst niet thuis zijn.’ 😪 Voor mezelf hoeft het dit jaar ook niet echt want Kerst zonder kalkoen van mijn vader is een dingetje. Dus we besluiten op reis te gaan. Maar waar heen? Naar de zon of naar de sneeuw maar het laatste is helaas niets voor mijn moeder want ze denkt dat het heel erg koud is. 🤨 Samen met mijn ouders zouden wij 15 oktober aanstaande met de Holland America Line de oversteek van Rotterdam naar New York maken met het MS Rotterdam. Deze oversteek is bijzonder omdat het dan precies 150 jaar geleden is dat de HAL deze voor het eerst maakte. Mijn vader zou tijdens de trip  ook zijn tachtigste verjaardag vieren. Helaas is dit nu allemaal anders en hebben we de reis geannuleerd. ‘Ik heb nu een aanbieding gezien!’ roept mijn moeder enkele weken geleden opgetogen en mailt ons de gegevens. Wow, dat ziet er absoluut goed uit. 😊 Met de MSC Sinfonia, vanuit Venetië naar Kaapstad! Welke landen we allemaal doen? Ik durf het bijna niet te vermelden….oa. Egypte, Saoedi Arabië, Seychellen, Reunion en Mauritius. En echt, voor een mooie prijs, zeker nu met de huidige energieprijzen is thuisblijven zelfs duurder! 😉 Wordt half november vervolgd….