Een nagesynchroniseerde Duitse pornofilm.

Van Miami naar het zuiden beneden liggen ongeveer 1700 kleine eilandjes: de Florida Keys. Key West, het laatste bewoonde eiland van deze archipel, is slechts 150 km van Cuba verwijderd. De Keys bestaan voornamelijk uit koraalrots en eilanden met mangroven en er heerst een tropisch klimaat. De 205 kilometer lange Overseas Highway (het begin van US Highway 1)verbindt  alle bewoonde Keys en het vasteland met elkaar. Een groot deel van de weg is gebouwd op restanten van de Overseas Railroad die in 1935 door een orkaan werd vernield.  Er zijn nieuwe 2 baans bruggen naast gebouwd maar de spoorbruggen liggen er nog, voor zover ze niet zijn ingestort of weggerot. Sommige bruggen zijn opgeknapt en toegankelijk voor fietsers, wandelaars en vissers.Oorspronkelijk waren de Calusa Indianen de bewoners op de eilanden. Tot de Spaanse veroveraar Ponce de León ze als eerste ‘blanke’ ontdekt. Maar door de strategische ligging kwamen er ook volop piraten. In 1820 eist Amerika de eilanden op waardoor gelukzoekers uit het noorden afdaalden. Ze beproefden hun geluk met plantages voor citroenen en ananas. Starten een haaienfabriek waar onder andere het leer van de dieren werd verwerkt tot schuurpapier, doken naar sponzen en bewerkten hardhout. Cubaanse immigranten waren druk met het opzetten van sigarenfabrieken. De mix van culturen is nog steeds sterk aanwezig. De bekendste Keys zijn: Key Biscayne doordat het jaarlijks ATP-toernooi er wordt gehouden. Key Largo van de gelijknamige film met Humphrey Bogart en Key West omdat dit de meest zuidelijke punt is en schrijver Ernest Hemingway er heeft gewoond. Key West kent echter nog een bijzondere gebeurtenis: In het jaar 1982 werd door de Amerikaanse douane een grenspost ingesteld op Highway 1 om het onderscheppen van drugs en illegale immigranten te vergemakkelijken. Omdat hierdoor ook de belangrijke bron van inkomsten, het toerisme, werd getroffen verlangde de gemeente Key West dat de grens zou worden opgeheven. Toen dit, ondanks, hun bezwaren niet gebeurde verklaarde zij zich onafhankelijk van de Verenigde Staten en werd de burgemeester van Key West benoemd tot premier van de nieuwe Conch Republiek. Het spel ging nog even door want tevens verklaarde zij de oorlog aan Amerika, om vervolgens te capituleren en om hulp bij de wederopbouw van het land te vragen. Dit gebeuren gaf de republiek een zekere populariteit en de grenspost werd toch opgeheven. Op 23 april wordt nog altijd onafhankelijkheidsdag gevierd ondanks dat de republiek maar 1 dag heeft bestaan. De populaire eilanden zijn zeer geliefd bij de Amerikanen en buitenlandse toeristen. Snorkelen, duiken, zeevissen, zonnen, met dolfijnen zwemmen, het schildpadden hospitaal bezoeken: er zijn heel veel dingen te doen en het meeste heeft met water te maken. 🤔 En dat is nou net een dingetje voor ons want zoals velen van jullie inmiddels weten zijn mijn husband en ik geen ‘waterratten’. Eerst terug naar het zoeken van een camping. Er zijn er best veel op de Keys maar het is nu hoogseizoen en alles is vol. Op het eiland Big Pine hebben we uiteindelijk, na een aantal mailtjes, toch een plek kunnen reserveren op Big Pine Fishing Lodge. Maandag nadat de remmen zijn gedaan verlaten we de garage en denderen aan het eind van de middag de Keys op. Het is warm en het eerste wat me opvalt is de snoeiharde wind. De palmbomen zwiepen alle kanten op. Op sommige plekken is het eiland zo smal en meet nog geen 100 meter breed. Key Largo is de eerste plaats die opdoemt en mijn droombeeld van de Keys ebt iets weg….😬 Niets geen zandstranden, leuke restaurants met rieten daken en kleine gezellige barretjes. Maar pal naast de weg staan hotel resorts met eigen privé stranden, bootverhuur, duikscholen en gift shops waar naast de gebruikelijke t-shirt rommel ook geschilderde stenen schildpadjes, schelpen en bordjes met grappige teksten verkocht worden. De restaurants zijn van de keten Wendy’s en MacDonalds. Ieuuwww, wat is dit? 🤮 Mijn vent is hier eerder geweest, hij kijkt om zich heen en zegt dan, ‘Ja, het is wel zoals ik me herinner.’ 😞 Dat zijn van die momenten dat ik denk; ‘Had dat dan gezegd….’ 😬 Soms zitten we niet op één lijn….hij en ik. 😉 Even voor het beeld, er is dus echt maar 1 weg door de Keys, die is druk en schiet echt niet op! Het is oppassen geblazen met de snelheid want je mag hele stukken niet harder dan 70 km. Inhalen is niet echt aan te raden. Voor ons rijdt een oudere heer die waarschijnlijk voor zijn pensionering begrafenisauto’s heeft gereden. Hierdoor hebben we wel alle tijd om ons heen te kijken. 😂 En als je denkt dat het wel kan staat er de zoveelste politieauto. Waar overigens niemand in zit. Kennelijk hebben ze meer auto’s als agenten. Het schrikt wel af. De plaatsjes volgen elkaar op. Iedere keer is het hetzelfde beeld en totaal niet zoals ik in gedachten had. Ook is nog duidelijk dat orkaan Irma (2017) op sommige stukken flink tekeer is gegaan. Als we op de zoveelste brug rijden doemt links onderin onze camping op. We worden er vrolijk van want het ziet er top uit. Een jachthaven, de campingplaats met een klein hotel en bovenop 1 van de lage gebouwen glinstert een zwembad! Vergeten is de te dure prijs en het vervelende reserveren. 😊’Sorry, jullie zullen in deze week vier keer moeten verkassen.’ zegt de vriendelijke receptioniste. Nou het kan ons niet bommen als we maar een plek hebben! We rijden naar nummer 80 voor de eerste twee nachten. ‘Haaaaaaiiiii neighbours, welcome in your new neighbourhood!!!’ roept een heel nest snowbirds van onder de luifel van een mega camper. We zijn warm en bezweet, het plan om gelijk te gaan zwemmen laten we maar even want het hele laantje komt ons begroeten. Ze hebben er met elkaar al een uurtje Happy Hour opzitten en dat is te merken! 🤣 Het geluk is met ons want ineens stuiven ze uit elkaar, ‘OMG, I’m so sorry, but it’s Bingo tonight!’ Een weldadige rust daalt neer, we zetten de camper goed en trekken zwemspullen aan. Het zwembad is boven het clubgebouw waar de bingo is….het is hilarisch om te horen hoe hard de snowbirds kakelen en daarom ook verbazend dat het om 22.00 uur muisstil is op de camping. Een enorme sterrenhemel verschijnt boven ons. Het koelt niet echt af ‘s-nachts en als ik de volgende ochtend vroeg (08.00 uur) een theetje buiten drink staat de buurvrouw voor mijn neus. ‘Mooi, je bent wakker, opschieten want we gaan naar de aqua aerobics, daarna een koffie doen en wandelen! Het enige dat ík kan bedenken is, ‘Weird woman, are you talking to me?’ 🤫 en bedank haar hartelijk. Dat is eigenlijk niet waar want ik piep meer, ‘Ik kom later wel kijken….’ Dat doen mijn lover en ik dus ook, liggend op een strandbed wel te verstaan luisteren we naar de aerobic lerares. Door de waterdichte microfoon klinkt haar zwoele stem over het water terwijl ze de snowbirds met hun ‘wokkels’ aanmoedigt hun uiterste best te doen. Het schouwspel is leuk maar het niet zien en alleen maar luisteren met je ogen dicht is meer dan bijzonder. ‘Spread you legssss and put the wokkel betweennnn,’ lispelt ze op een bepaald moment in de microfoon. ‘Zo die hebben er in ieder geval al wat tussen gehad!’ grapt mijn husband. 😂 Door zijn lach kom ik weer terug in de werkelijkheid want mijn verknipte brein was op hol geslagen en ik hoorde haar zomaar een slechte Duitse porno nasynchroniseren, ‘Ach Günther leg dich hin, ich leck dir die Eier.’ 🤫Ja, de snowbirds, ik kan er melig van worden want ik heb ze nu een paar weken in hun omgeving bestudeerd: zet mensen bij elkaar in een groep en er ontstaan wonderlijke dingen. Zo zijn er de dames met hun knokige lijven in een wedstrijd badpak al knagend op een wortel, de modieuze dames die met glitter badpak en bijpassende hoed het water in gaan en de te dikke dames die het liefst uit de buurt van de wortelknager blijven want anders wordt hen de les gelezen. Ja echt hoor! Vorige week nog was er een dik echtpaar die aan de rand van het zwembad chips zat te eten (nee, wij waren het niet! 🤣). Ik zag de wortelknager als door een wesp gestoken kijken om vervolgens als een Ada Kok door het water te gaan en bij de twee terecht te komen, ‘Het is heel slecht voor je hart en bloedvaten!’ begon ze en hief haar vinger op. Het ergste vond ik nog dat de zak chips schuldig werd opgeborgen….😬 De snowbirds zijn vaak zoals de zogenaamde ANWB stellen die op elkaar lijken en alles samen doen. Sommigen gaan zover in hun rol dat ze samen de camping bewaken….althans doen alsof de camping van hen is en spreken andere echtparen aan. Mijn lover en ik waren ook de pineut want om de puntige kiezels op de camping te ontwijken waren we een klein stuk over de boardwalk gefietst. Het identiek geklede echtpaar riep ons vanaf hun stoeltjes voor de camper toe, ‘Niet fietsen op de boardwalk, dat is verboden, it’s the law!’ 🤨 Nog even een laatste grappig weetje: let eens op hoe echtparen het zwembad betreden! 🤔 Is de vrouw overtuigd van haar vent dan loopt zij voorop op zoek naar een plek. Is ze echter niet al te zeker van haar casanova dan moet híj voorop zodat ze precies kan zien naar wie zijn blik afdwaalt….😉Dit nog niet zo ervaren en voor de snowbirds vrij jonge echtpaar heeft ook op de Keys een easy leven: we liggen aan het zwembad, slenteren door de straten van Key West, we scoren echte Mexicaanse kroketten en nachos, bezoeken daar Sloppy Joe, de bar waar Hemingway altijd kwam, lopen langs het haventje waar een cruiseboot ligt en genieten, ondanks de frisse wind, van de ondergaande zon. Die naar men zegt de mooiste van heel Florida is. Op het moment dat de zon weg is moet die grapjas van me weer roepen: ‘Show ’s over folkes. Tips in here!’ Met in zijn hand een lege Tequila Sunrise beker maakt ie een rondje. 😂 Helaas is de opbrengst nihil. 😞 We spelen midget golf. De ballen komen uit een oude kauwgomballenautomaat. We liggen lui niks te doen op een van de weinige openbare strandjes, gaan een stukje fietsen, en bezoeken de plaatselijke rommelmarkt in Big Pine.  Het Corona heeft hier nog niet toegeslagen hoewel tandenborstels met die naam niet echt meer verkoopbaar ziin. Flesjes met ontsmettingsmiddel hebben hier nog een heel normale prijs….Wel aten we gisteravond bij een Chinees restaurant in Key West. 😳 Maar zonder gekheid, het virus gaat min of meer aan ons voorbij. Inmiddels is er in Florida waarschijnlijk een Corona slachtoffer en heeft de KLM een mail gestuurd dat we kosteloos onze tickets kunnen veranderen als we nu niet willen vliegen…. Of het waar is maar….we hoorden dat het Corona light overigens allemaal minder erg is….😜Ik heb overigens genoeg mondkapjes bij me, we twijfelen of de gaten klein genoeg zijn. Op Key West lopen trouwens een grote hoeveelheid wilde kippen en hanen rond. Wees er voorzichtig mee want mocht er door jouw schuld een komen te overlijden: het kost je 500 dollar boete. 🤔 Dat het weer op de Keys heel veranderlijk is ondervinden we ook: de eerste nachten drijven we uit bed met temperaturen die zelfs ‘s-nachts niet onder de 26 graden komen! Heuse tropische stortbuien gevolgd door later in de week een koude super harde wind die over de eilanden waait en de ramen van de camper er bijna uitblaast. Maandagmorgen rijden we weg van de campground en zetten koers terug naar Miami. Laat ik voorop stellen dat het een belevenis is om op de Keys te zijn. Het water met zijn vele kleuren blauw en groen. De wuivende palmbomen en de statige huizen. Het heldere gezang van de vele vogels en de brutale pelikanen die de vissers lastig vallen terwijl ze vis schoonmaken. Ik zag helaas geen verborgen strandjes maar mega resorts en campings die alles in the pocket hebben en alleen toegankelijk zijn voor hun bezoekers. Een beetje groot restaurant annex café langs de kust heeft live muziek en een privé stukje strand. Er zijn een aantal openbare stranden op de Keys, wij bezochten er twee, Sombrero Beach in Marathon en Higgs Beach in Key West. Ze waren leuk en qua drukte goed te doen. Key West is heel toeristisch maar wij houden daar van. Ook hier zorgt de live muziek bij de vele gezellige barretjes en restaurantjes voor een prima sfeer. De prijzen zijn wat je er zelf van maakt. De Key lime pie moet je geproefd hebben. 😊 Net voordat we de Keys verlaten ontdekken we in Key Largo een klein restaurant met de klinkende naam Hiddenout. Zittend op het terrasje aan het water lunchen we en overdenken de afgelopen dagen. De Keys waren een beetje een desillusie maar misschien moet ik het anders bekijken en waren mijn verwachtingen gewoon te hoog….🤔