De wandeling van de Koning (van Spanje)

Vanuit Roquetas gaan we op pad. Het is jammer dat we moeders en Jan hier volgende week niet treffen maar ons schema sluit net niet aan. Misschien nog op de terugweg. 😊 Bij El Eljido gaan we na nog even supervoordelig getankt te hebben de bergen in, de wegen zijn goed en de uitzichten mooi. De wegnummers wisselen elkaar af, A358 komt tot Berja daar wordt het de A347. Soms is de bergweg smal en toeteren we uit veiligheid voor de bocht. Na de lunch gaat het verder en uiteindelijk komen we weer op snelweg A92 die ons naar Guadix voert.  Bij La Calahorra zien we van verre al een enorme burcht, eigenlijk in de middle of nowhere. Ook vanaf hier is het zicht op de Sierra Nevada prachtig. De besneeuwde toppen in de verte en een heldere blauwe lucht. 😊 Guadix ooit gesticht door Julius Caesar staat door mij genoteerd om de grotwoningen. We zien op de laatste honderden meters hier en daar al gaten in de rotswanden. Het schijnt het grootste nog bewoonde grottengebied (2000 grotten en 3000 mensen) in Europa te zijn. Tijdens de reconquista vluchtten de Moren naar de grottenstelsels om zich te verstoppen aan de voet van de Sierra Nevada. Nadat de meeste gerestaureerd werden begonnen de bijzondere huizen opnieuw bewoners te trekken. Net naast het centrum is een grote parkeerplaats waarvan een gedeelte bestemd is voor campers. Er staan er een aantal en wij parkeren ook. Vinden we het wat? Ik zie mijn vent twijfelen. 🤔 Op zich is het ook wel verbazend want het is een plek waarbij vermeld staat dat campergedrag niet is toegestaan maar de aanwezige Nederlanders zitten onder een uitgedraaide luifel en liggen in zwemkleding te zonnen in een ligstoel naast een vol wasrek. Tsja, ik zeg er niets over maar denk er heel veel van. 🤣 Verder oogt de parkeerplaats ook rommelig en vies, iets verderop vinden we een kapotte handtas met wat muntgeld erin en een paar damesschoenen. Mijn grapje, ‘Nou die is uit haar pumps gereden!’ is niet leuk want mijn lover geeft geen glimlach. ‘Ik kijk het straks aan maar vind het niet veel.’ zegt ie. 😳  Onze afspraak is dat als een van ons het niets vindt dan zoeken we iets anders. Maar dat voor straks. Eerst de grotwoningen! Het is vandaag warm en we lopen puffend omhoog door het centrum op weg naar de Barrio de las Cuevas. Het is bijzonder! Een oud baasje heeft een woning opengesteld voor publiek.  Om mensen te ‘lokken’ heeft ie een lekker deuntje Spaanse muziek opgezet. In de ruimte is het heerlijk koel. De entree is gratis maar hij vindt het leuk om een glas wijn met ons te drinken en of we dan een fles kopen. Of zelfgemaakte honing. Ook heeft hij wat souvenirs in een als winkel ingericht hoekje van de woning. Na afloop bedanken we hem en klimmen verder omhoog voor het uitzicht. Het lijkt een beetje op Lord of the Rings. Over de ongelijke keitjes en trappen met hele grote treden lopen we vervolgens door de smalle straatjes terug naar beneden. Bij het pottenbakkersmuseum zie ik een mooie Spaanse kruik. Voorzichtig informeer ik naar de prijs. Dan ontstaat er verwarring want ik vraag het in mijn beste Spaans dus krijg mijn antwoord ook in een mompelend Spaans ‘Cinco.’ 🤔 ‘Zegt hij nou vijf of vijftig?’ overleg ik met mijn vent. De kerel mompelt nog eens en steekt vervolgens vijf vingers op. En echt, het is dus slechts 5 euro voor dat mooie ding! Serieus, ik kan me dan zo lucky voelen! 😍  Dan door naar het centrum waar we op een terras op het centrale plein, Plaza de la Constitución, bezweet neerploffen voor een drankje. Terug bij de camper is mijn lover er al uit, ‘Ik heb net op het terras even op de camper-app gekeken en slechts 8 km verderop in Marchal is een nieuw aangelegde camperplek.’  Zo rijden we weg en even later komen we op de plaats waar al vier campers staan en een busje met een daktent.Het ziet er prima uit, er zijn zelfs voorzieningen zoals water. Het uitzicht is mooi, in de verte zien we een aantal grotwoningen. 😊 ‘Beter dan die maffe parkeerplaats daar.’ zegt mijn vent om te vervolgen, ‘Hier kan ik tenminste ook een steak op de BBQ gooien.’ Ik vind het prima, dan hoef ik alleen maar aan te schuiven. 😊 Donderdagmorgen rijden we door naar Granada en komen op Area Camper El Cortijo terecht. In de reviews vinden sommigen deze te duur omdat er geen sanitair is. Dat boeit ons niet want 9 van de 10 keer maken we daar toch geen gebruik van. Voor ons is deze doorslaggevend omdat de ligging perfect is. Met de fiets zijn we in nog geen kwartier in het centrum. Eerst gaan we naar Sacromonte. Deze wijk heeft een lange traditie van flamenco door de Spaanse zigeuners. Ook heeft het heel veel steile straatjes! 🤣 Allemachies, zelfs met de trapondersteuning is het aanpoten om boven te komen. En echt, naar beneden stap ik soms af omdat ik bang ben dat mijn remmen het begeven. 😳 Laat ik voorop stellen dat je deze wijk niet over mag slaan. We lunchen op een klein terras en fietsen/wandelen door de wijk. Maar zoals in de gidsen staat dat je uren door de smalle straatjes kan dwalen….Wij hebben het vrij snel gezien maar dat ligt wellicht aan ons. 🤔 Via weer een hele steile afdaling komen we in het centrum waar we de fietsen bij de kathedraal parkeren. De Alcaicería markt doet ons aan Istanbul denken. Smalle steegjes en Oosterse prullaria. Hoe je ook door het centrum loopt ergens kom je wel weer op een groot plein vol met restaurants en terrasjes  terecht. Eind van de middag zijn we terug bij de hut, even pauze en vanavond doen we niets meer! Natuurlijk willen we graag het Alhambra bezoeken maar de kaarten zijn lang van te voren al uitverkocht. We hebben geprobeerd om dit in ons reisschema aan te passen maar helaas.  Nou, we hebben geen reden nodig om terug te komen. 😉 Zelfs de dure kaarten met privé gids zijn allemaal vergeven. Mijn vent blijft het proberen en doet nog verschillende pogingen via de website maar het mag niet baten. Komt bij dat de kaarten allemaal op naam en paspoort/id-kaart staan dus een ‘No show’ komt helaas niet opnieuw in de verkoop.  Uiteraard zien we het indrukwekkende gebouw aan de buitenkant. Zelfs een aantal keren want we raken elkaar daar kwijt op de fiets. En dat is dan weer een man-vrouw ding want uitleggen aan elkaar waar we staan is lastig hoor! 🤨 ‘Ben je langs een poortje gefietst?’ tettert mijn lover door de phone. ‘Man, ik heb geen idee, ik trap me te blaren in die hitte!’ 😳  Uiteindelijk sjees ik weer naar beneden waar hij staat en beklimmen we daarna dezelfde klim, wederom langs de buitenkant van het Alhambra, omdat dat toch de juiste richting is! 😡 De volgende dag bezoeken we de rest van het grote centrum, lunchen veel te veel in een smal straatje en op de terugweg naar de hut stoppen we nog bij Nevada Shopping Mall, een mega groot winkelcentrum. Hier doe je niet zomaar een rondje want Wow, het is echt groot! Laten we hier nou ook een kappertje voor mijn vent vinden dus die kan gelijk even onder het mes. 😉 Echt, we zijn versleten van deze 2 dagen Granada, wat een city! Het blijft heel jammer van het Alhambra maar volgende keer beter. Voor nu hebben we de route omgegooid. Alleen de route hoor, niet deze muurtjes van de dump op de camperplaats die een half uur voor ons door 1 (!) camper omver gereden waren. 😳 Neeee, ik was het niet….😊De bedoeling was eerst een paar dagen terug naar de kust en dan vanuit Malaga opnieuw omhoog naar Ardales. Daar willen we de Caminito del Rey gaan lopen. Ook hier is het heel druk met boekingen en nu wil het dat we voor aanstaande zondag nog 2 plaatsen hebben kunnen bemachtigen. Dit pad heet zo omdat in 1921 de koning van Spanje het bezocht en bewandelde. De aanleg begon rond 1901. Het pad werd voornamelijk gebruikt door medewerkers van de elektriciteitscentrales van Gaitanejo en El Chorro. Het kwam in verval toen het Koningspad haar functie verloor en werd in 1992 gesloten. Waaghalzen betraden het pad toch, sommigen werden bestraft en er zijn er zelfs die ongelukkig de dood vonden. In 2014 begon de restauratie en in maart 2015 werd het vernieuwde pad geopend. We gaan nu dus rechtstreeks naar Ardales. Het zijn ongeveer 145 kilometers en aan het begin van de middag staan we bij de camping aan de noordkant. Het ding is helemaal vol dit weekend! Een stukje terug hebben we op een bergkam verschillende campers zien staan. Je begrijpt, wij gaan daar ook staan. Wat een wereldplek voor 0 euro! 😍 Na het installeren verkennen we de bustijden en bekijken de route/uitleg van het ticket nogmaals. Er is een noord- en een zuidkant. De wandeling door de kloof van Gaitanejo gaat alleen van noord naar zuid en de start is ongeveer 4 km vanaf de noord parkeerplaats. Pendelbussen rijden af en aan. Voor slechts 2.50 euro mag je de hele dag mee. Mijn lover kan dit gerust net voor de wandeling ontdekken maar ik vind het dus prettig om de voorbereiding te doen. 😊 Zo wandelen we ons zondagmiddag al een beetje warm op weg naar de bus waar we tien minuten later bij restaurant El Kiosko weer uitstappen. Hier is het verzamelpunt waar we wachten op de gids. 15.00 Uur is onze verzamel- en vertrektijd en gaan we in een groep van zo’n 20 mensen met onze Engelstalige gids op weg naar de route. De totale lengte van de wandeling is 8 kilometer maar het wandelpad zelf is ongeveer 3 kilometer lang, voornamelijk paadjes van 1 meter breed, soms een soort houten vlonders en trappen en dat 100 meter boven de rivier/kloof. Ik vind het best een beetje spannend want heb een ietsiepietsie last van dieptevrees. Zo lang er een hek staat boven een afgrond dan heb ik geen probleem maar is dit er niet…😞 De wandeling is ronduit schitterend! Is het eng? Nee, want het is veilig en goed georganiseerd. Zo krijgen we ook een helm en een radio zodat we de gids kunnen horen. Per dag trekken 2000 mensen over dit pad! Daar merk je niet heel veel van omdat er een strak tijdschema is om te starten. Zie het een beetje als een skilift: het lijkt heel druk maar eenmaal boven dan valt het mee. Ik heb in mijn mountainbike tijd engere paden gehad dan deze vandaag en gelukkig niet zo erg als het oude pad waarvan we soms nog stukken zonder reling onder ons zien liggen. 😳 Echt, het is vooral genieten van alle mooie uitzichten om ons heen en met een basisconditie kan je je prima redden. Er loopt overigens ook een spoorlijn door hetzelfde dal. En natuurlijk gaan mijn gedachten soms weer op de loop want in een groep heb je altijd bepaalde types: de zielige zoals deze Nigeriaan met hoogtevrees met een verveelde Poolse vriendin met een glitterblouse. Ze helpt hem niet maar plukt aan haar haar of maakt alleen selfies. 🤨 Een stelletje bang dat de ander wegloopt 🤣 en er is ook altijd een type dat voorop loopt bij de gids! Juist: mijn vent! 😉 Laat ik mezelf niet vergeten: er is ook altijd een nieuwsgierig type die met iedereen babbelt terwijl ze hen op verzoek fotografeert. 🤣 Toch wel diep hier…. , even de oogjes maar dicht. 😉 Rond 19.00 uur stappen we weer uit de bus aan de noordkant en lopen terug naar de camper! Hebben we dan 4 uur gewandeld? Nee, zeker niet. De wandeling van het verzamelpunt naar het begin van de kloof en het uitdelen van de helmen en verdere informatie duurde al een uur. Over de kloof hebben we ongeveer 2 uur gedaan. Na de kloof ben je er nog niet en moet je nog een flink stuk wandelen om bij de uitgang aan de zuidkant te komen waar je verschillende marktkraampjes vind om iets te drinken of eten te kopen. Zoals dit heerlijke koude ijsje. Vandaar is het dan nog een stuk naar de pendelbussen. Het was een geweldige middag, we hadden dit absoluut niet willen missen! Na de douche schuiven we een pizza in de oven en kijken tv waar het op deze dag na het songfestival alsmaar  blijft gaan over die blauwe springende dwaas. Echt, die gast kan je toch niet serieus nemen met zijn stuntkabouter en vogel Appie! 🤣 Ik was er toch al geen fan van en na dit songfestival-incident al helemaal niet meer. 🤭 En door! 🤣 De wegenkaart en mijn  aantekeningen leggen we op tafel en plannen de route voor de dag van morgen, maandag, dag 60 van onze trip. We blijven in Andalusië waar we een aantal Pueblos  Blancos gaan bezoeken. 😊