De Italiaan!

Er is best veel te vertellen en mede omdat het internet ronduit pet is springen de blogs soms van hot naar her! We zijn inmiddels in Egypte. Het land dat voor mijn lover zijn honderdste land is dat hij bezoekt. Leuk om te doen: landenverzamelaar.nl. De Sinfonia is dus gestart in Venetië en vandaar naar Split in Kroatië gevaren. Wat een super leuke stad is dit! We zien het paleis van Diocletianus, de markt met vis, vlees en groenten, de tempel van Jupiter en wandelen door de smalle straatjes. Eén ervan zo smal dat je elkaar echt niet kan passeren. Daarom is er ooit een voorrangsregel afgesproken: de persoon die het eerst ‘Let me pass’ roept heeft voorrang. Na een koffietje op een van de vele sfeervolle terrassen op de Ria boulevard gaan we terug richting het schip. 😊 De volgende dag is een rustige zeedag. We zijn op weg naar Griekenland. Katakolon om precies te zijn. We waren hier al eens eerder op een vorige reis met de HAL. Het is een kleine plaats en de uitvalbasis voor Olympia. Wij blijven in het plaatsje,  lopen over de kade met vissersbootjes, bekijken de winkels vol met Griekse prullaria en zakken neer op een terras. De rest van de dag brengen we bij het zwembad door. Het leven is easy op deze cruise want de volgende dag is wederom een dag op zee. Okay, ik doe mee met aerobics, volg een dansles en doe niets anders dan liggen in het zonnetje met een glaasje. Later op de dag, rond 18.00 uur naderen we het 193 kilometer lange Suez kanaal ontworpen en uitgevoerd door Ing. Ferdinand de Lesseps. De verbinding tussen Port Saïd aan de Middellandse Zee en Suez aan de Rode Zee, de scheiding tussen Afrika en Azië. Helaas is het al donker. Wel zien we de vele lichtjes van schepen om ons heen. Er zijn geen sluizen omdat er geen hoogteverschil overwonnen hoeft te worden. Er is een noordelijk en zuidelijk deel die door een groot meer met elkaar verbonden zijn. Het belang van het kanaal is heel groot, 17.000 schepen varen per jaar de elf tot zestien uur durende tocht. Het is eenrichtingsverkeer en we moeten wachten tot de tegemoetkomende schepen er allemaal uit zijn. Inmiddels ontstaat aan onze kant een rij met wachtende schepen. In mijn baan bij de Douane hadden we ook te maken met schepen die door het Suez gingen. Zij hadden hiervoor extra sigaretten aan boord. Een soort omkopen voor de eerste plek vooraan in de rij zeg maar. Terwijl we hier liggen begin ik dit te begrijpen. De geschiedenis van het kanaal is bijzonder. Neem bijvoorbeeld het geplande beeld van de indrukwekkende vuurtoren bij de ingang. Het werd wegens financiële redenen afgekeurd door de toenmalige Pasja van Egypte. Het beeld werd toch gemaakt en uiteindelijk door Frankrijk aan Amerika geschonken ter herinnering aan het eeuwfeest van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring en de vriendschap tussen de beide landen: het staat nu bekend als het Vrijheidsbeeld van New York.

We zullen achter elkaar aan varen met sleepboten ertussen. Althans dat valt nog te bezien want het containerschip Ever Given vaart met ons mee in dezelfde richting. Je weet wel , het containerschip dat begin 2021 overdwars kwam te liggen in het kanaal. Na 6 dagen werd ie door, uiteraard Nederlandse bedrijven, weer losgetrokken. En nu zit uitgerekend dit schip áchter ons. Dat is trouwens ook wel weer een voordeel. Beter dan vóór ons.😊 Voor nu zijn we voor anker gegaan om vannacht rond 04.00 uur verder te varen. In de morgen rond zessen schrikt mijn vent wakker, ‘We varen!’ roept ie terwijl hij naar buiten kijkt. Schiet vervolgens zijn kleren aan en sprint dan naar boven om vanaf het hoogste dek alles te fotografen. Ik doe het iets rustiger aan, vanuit bed is het prima te zien. Als moeders en ik rond achten boven komen varen we net onder de Peacebrug over het kanaal. De brug die nooit gebruikt werd omdat Israël en Egypte elkaar niet vertrouwen. De VN heeft er nu toezicht op. Deze brug is voor velen een fotomoment. Ook de bemanning neemt snel even de tijd hiervoor. Langs het kanaal, het eerste stuk zou trouwens gezien het landschap ook zo maar het kanaal door Voorne kunnen zijn, zien we veel restanten van na de zesdaagse oorlog in 1967. Israël werd door Egypte en Jordanië aangevallen maar die sloeg hard terug en dreef Egypte helemaal uit de Sinaïwoestijn terug naar de oever van het kanaal. Israël is intussen weer terug naar de oude grenzen maar er liggen om de paar kilometer wel Baileybruggen te wachten om aan elkaar gemonteerd te worden en snel met militairen het kanaal over te steken. Er zijn ook gewoon veerponten trouwens want nu worden beide oevers weer door Egypte gecontroleerd. Zijn ze die Baileybruggen gewoon vergeten of vrezen ze toch weer oorlog ? We passeren een nooit gebruikte spoorbrug want de rails werd nooit aangelegd.De Ever Given komt steeds meer uit de smog.Er wordt door o.a. van Oordt en nog wat bedrijven keihard gewerkt om het kanaal op diepte te houden én te verdubbelen. Nadat de loodsen van boord zijn gegaan verlaten we het kanaal en komen in de Rode Zee. ’s Avonds maken we ons weer op voor het diner. We hebben inmiddels een andere tafel met 2 Nederlandse echtparen. Daarna is het kijken waar we zin in hebben. Een show in het theater of een spelletje rummikub bij de gitarist om uiteindelijk rond 21.30 uur in de Manhattan te belanden. Hier speelt een band en er is iedere avond een ander thema. Als moeders naar bed is doen we dan nog een rondje casino. En daar aan de Black Jack table ontmoet ik hem: de Italiaan! 😉 Mijn vent speelt op de éénarmige bandieten maar heeft er genoeg van, ‘Ik loop nog een rondje over dek 11 om te kijken of het groepje er zit.’ zegt ie in het voorbij gaan. Hij heeft wat mensen leren kennen die iedere avond een drankje en babbeltje doen bij het zwembad op dek 11. Ik heb geluk vanavond, inmiddels mijn speelgeld verdubbeld, dus blijf zitten. De Italiaan naast me ook en volgens hem komt dat omdat we elkaar geluk brengen. 🤣 Hij woont in de Dolemieten en spreekt Engels zoals de Italianen dat doen. ‘I like you!’ zegt ie met een zangerige accent als ik uiteindelijk de tafel verlaat. ‘Bye, bye, beautiful!’ De volgende dag staan we toevallig naast elkaar in de rij voor de excursie naar Caïro. Ik stel hem mijn lover en moeder voor. ‘It’s nice to meet the family. You make nice product mama!’ 😳 Soms klinkt het in een andere taal toch echt anders. Wij zouden gekscherend zeggen, ‘Je hebt goed je best gedaan!’ Voor nu ben ik een product. 🤣 Roel vraagt waar ie vandaan komt. ‘Dolomieten, Süd Tirol, Ich spreche auch Deutsch.’ zegt de kerel om vervolgens in het Duits met mijn lover verder te babbelen. Hij zit niet bij onze excursie maar daarover later meer. Want Egypte is een ding hoor! Strenge beveiliging, vele wegcontroles en roadblocks. We slaan de excursie (in het volgende blog verslag van 3 dagen Egypte) nu even over en belanden na een tweede dag Egypte weer aan boord voor een avond met het thema: Tropical Night! Omdat ik ongeveer wist wat voor thema’s we konden verwachten heb ik voor mijn vent zijn ‘lievelingsoverhemd’ met de ananassen ingepakt. Toen hij het kocht wisten we nog niet wat de betekenis achter deze vrucht is. Ook niet op de hoogte? Google maar eens. 😉 Ik heb ook een tropische outfit, een felgekleurde lange tuniek. Moeders maakt de look af met een jurk vol bloemen. Rond 22.00 uur kijken we eens bij de Manhattan. Daar zit Sylvia al een tafeltje bezet te houden. Op de heenreis zat zij bij ons in het vliegtuig. Een vrolijke charmante vrijgezelle dame van achter in de zestig. We slaan lekker aan het roddelen over iedereen en mijn vent vlucht naar het casino. Ik probeer de beide dames steeds te koppelen aan de alleenstaande mannen die we tegenkomen. Als ze het niets vinden dan roepen ze in koor; ‘Mij niet appen!’ 🤣 Daar komt de Italiaan aangelopen, ‘Bueno Sera!’ roept ie, gaat dan naast me op de bank zitten en legt zijn arm achter mij op de rugleuning. Voor jullie beeld, ik heb z’n foto even gepikt bij de fotogalerij.Het lijkt een scène uit de Godfather, daar zit ik met mijn chaperonnes. Ik frunnik wat aan mijn schoenen om aan de arm te ontsnappen en blijf dan heel ongemakkelijk voorover gebogen zitten. ‘You said also Bueno Sera, parli Italiano?’ vraagt ie. Melig door het eerdere gesprek met de dames knik ik bevestigend, ‘Si, si, si, macaroni, spaghetti, una giornata particolare, Pavarotti en broekie broekie pantalone.’ 🤣 Helaas ben ik de enige die het leuk vind. De chaperonnes tegenover ons verstaan niets door de muziek en de Italiaan  begrijpt het niet zo. ’It’s a little joke.’, leg ik uit als ik uitgelachen ben. Maar om hem aan te kijken moet ik draaien en zit weer in de houdgreep. Ik besluit dus om te gaan dansen maar de Italiaan gaat mee. Echt, hij is wel leuk hoor en zeker charmant! 🤫 Na de dans brengt ie me terug en hup daar komt de arm weer. ‘Waar blijft Roel verdorie!’ sis ik tegen de dames. Die gieren het uit en roepen in koor, ‘Het is gelukkig een leukerd om te zien!’ Hij heet trouwens Péter. Welke Italiaan heet nou zo?! 🤣 Hij vraagt wat voor type hut ik heb en vertelt dan dat hij een suite heeft. Ondertussen wenkt hij de kelner. Voordat ie kan vragen wat ik wil drinken zegt de kelner tegen mij ‘For you another Tequila Sunrise!’ 😳Ach, het kan maar duidelijk zijn voor de Italiaan, hij heeft de Nederlandse Bonnie ontmoet! 🤣 Zelf neemt hij een gin tonic en staat erop voor mij te betalen, ‘For you only the best is good enough.’ zegt de charmeur en zijn arm gaat nog steviger om me heen. In de verte zie ik een wandelende ananas aankomen, daar is mijn redding! Maar wat zal hij denken dat ik zo met die vent zit? 🤨 Hopelijk niets want je vind zo een paardenhoofd in je bed! 🤣 Roel ploft aan de andere kant van mij neer. ‘Ik heb geen succes met mijn shirt, niemand zegt er iets van!’ 🤨 Om vervolgens de Italiaan hartelijk te begroeten. ‘Kijk hoe die vent zit!’ sis ik tegen mijn lover. Heb ik al eens eerder gezegd dat hij soms wat doof is? Zeker ook nu met die tropische discomuziek. ‘Lekker doen!’ is namelijk zijn antwoord. 😳 Voorheen ging ik het dan nog eens uitleggen maar tegenwoordig laat ik het maar zo. ‘Ik ben nog even gokken!’ roept ie als hij zijn glas leeg heeft en loopt richting casino. 😡 De dames komen terug van het dansen. ‘Zit je nou alleen met hem?’ vraagt mijn moeder, ‘Jullie zitten wel dicht op elkaar!’ 🤣 Vervolgens gaan ze weer de dansvloer op terwijl ze gieren, ‘Ons niet appen, we helpen je niet!’ De Italiaan vraagt wat er zo leuk is, ‘They like you, and they are single.’ vertel ik hem. Hij kijkt me aan en serieus dan komt het; ‘I like you, most beautiful woman on the ship!’ Hij kijkt me doordringend aan, staat dan op en zegt; ‘My room is 1061! I hope to see you!’ 🤭 Ach, het kan maar duidelijk zijn, een soort van: ‘I make you an offer you can’t refuse!’ Hoe het verder is afgelopen? Er zijn drie delen van the Godfather, dus to be continued. 😜