De camper-hoer

De beslissing voor Burgos is gevallen omdat we nog niet zo lang geleden al een kleine week in Bilbao zijn geweest. Daar we nog steeds van oost naar west reizen willen we dus iets anders zien. In dit boek lees ik over Burgos waar de rivier Arlazón door heen stroomt, de kathedraal (op die van Sevilla en Toledo na) de grootste van Spanje is, het een belangrijke pelgrimsstad op de route van Santiago de Compostela is en dat allemaal op een hoogte van zo’n 860 meter…. Je begrijpt deze stad krijgt een kans. 😊 Oh ja, er is natuurlijk ook een camperplaats met plek voor 25 campers! Door de regen rijden we de 230 kilometer over de autoroute. Uiteraard is er een weg door de bergen maar met dit rotweer zitten we daar niet op te wachten. Burgos is een grote stad en mevrouw DomDom (TomTom) brengt ons netjes naar de camperplaats. We zijn hier rond 15.00 uur en zijn niet de enigen met het plan om deze stad te bezoeken. De officiële camperplaats (gratis en met voorzieningen) staat reeds vol en de camperaars hebben ook de nabij gelegen parkeerplaats ingenomen. ‘Nergens staat dat we hier niet mogen overnachten dus laten we ook gaan staan.’ stelt mijn vent. Ik rij en wat ik vaak heb bij het zien van een aantal vrije plekken, ik krijg keuze stress. 🤣 Net als bijvoorbeeld bij het zien van veel schoenen…. Welke zal ik kopen?! ‘Alsjeblieft, zet hem gewoon ergens neer!’ tettert het naast me met schorre stem. Nou vooruit dan deze maar en we staan. Of de foto het goed weergeeft weet ik niet maar strak langs de stoeprand gezet. Trots op mezelf! Altijd aan de eventuele medecamperaar denken die ook op zoek is naar een plaats om te gaan staan. Want er zijn er die hebben hun mobiele huis een soort van neergekwakt. Neem deze Duitser. Kijk hoeveel vakken hij in beslag neemt. Je kan er links niet naast en rechts niet naast.Hij heeft ook nog een aanhanger met een motor in de vakken tegenover hem geparkeerd. De regen is overgegaan in miezer, de wind waait hard om de camper en de thermometer geeft slechts 12 graden aan. De eerste indruk van Burgos is niet best. 😳 We hebben geen zin om eruit te gaan maar na het eten wagen we ons ‘s avonds toch even buiten voor een rondje en tellen zo’n 70 campers! De volgende ochtend is het half bewolkt, de zon doet een gevecht met regenbuien en de temperatuur is gelukkig iets beter dan gisteren. 🤣 Nou heeft deze Tina Truttig overal aan gedacht en ik graaf de jassen uit. Ondertussen haalt mijn lover de fietsen tevoorschijn en zo rijden we naar het oude centrum van de stad. Verkleumd staan we een klein kwartier later op het Placa de España. Daar laten we de fietsen achter en gaan eerst op zoek naar een tentje om koffie/thee te doen en warm te worden. Nou vooruit, dan ook maar iets lekkers erbij. 😊 De stad zal met mooi weer vast heel leuk zijn maar nu zien we het niet. Souvenirwinkels, lege terrassen, verregende wandelaars met rugzakken op weg naar Santiago en een trieste markthal. De kathedraal is prachtig, We zien maar een klein gedeelte want om de rest van de pracht en praal te zien vraagt men 9 euro p.p. ‘De kerk is rijk zat, ik betaal niets!’ zegt mijn vent stellig. 💪 Ik heb ook genoeg gezien, bovendien hangt er in de kerk een vreselijke zware wierooklucht dus we snellen naar buiten en halen opgelucht adem. Daar is de regen weer begonnen, tijd om terug naar de hut te gaan! Misschien ook eens een serieus momentje om over de route na te gaan denken. De weer-app geeft zeer lage temperaturen aan voor de Picos, zelfs een keer al nachtvorst….😳 Nou wil ik best helemaal daar heen rijden maar om vervolgens alleen met de snuit tegen de ramen te zitten en naar buiten te staren…. dank u, laat dan maar zitten!😞 Het is inmiddels drukker geworden met de campers. Wij hebben ook buren gekregen, hun mobiele huis strak staat strak naast ons. Dat heb je met een parkeerplaats. Het is echt komisch om te zien allemaal. Het stel geeft aan dat ze morgenochtend vroeg weg gaan en vraagt of dat problemen geeft. Maakt ons niet uit, hopelijk hebben zij geen last van ons gekuch. Voordat we we ons serieus over de kaart buigen is er buiten een klein opstootje. Een ander echtpaar in een camper met Spaans kenteken heeft al diverse rondjes gereden en kan nergens meer terecht. Ze zien de geparkeerde Duitser die negen vakken in beslag neemt. Altijd leuk, dit gaat wat worden….😉 De woordenwisseling gaat gebrekkig en hard met als resultaat dat de Duitser nijdig zijn camper start en verzet. ‘ Net goed, wat een asociaal die vent!  Het is dat die Spanjaard het voor elkaar heeft anders had ik erop af gegaan.’ Dat dat geen bluf is lieve mensen blijkt uit het feit dat mijn lover al met de schoenen aan staat. Gelukkig dat ie niets heeft gezegd want waar staan we een paar dagen later op de camperplaats in Madrid schuin tegenover? Juist, die Duitser. 🤣 Terug naar de kaart en de route! Na wat gepuzzel en gepraat zijn we het erover eens: we hebben geen zin om in de kou te zitten dus de Picos de Europa gaat op een zijspoor. Wellicht volgend jaar maar dan in de zomer. Wat nu? De lijst die ik thuis heb gemaakt wordt aangepast. De volgende morgen vertrekken we met een temperatuur van 11 graden uit Burgos. Onze volgende stop is Avila met eerst een tussenstop bij het aquaduct van Segovia. Beide steden zijn ook nog wel op hoogte (rond 110 meter) en uit de Romeinse tijd. ‘Het aquaduct moet heel bijzonder zijn. Het wordt beschouwd als het best bewaarde voorbeeld van Romeinse architectuur, staat ook symbool voor Segovia en afgebeeld op hun stadswapen.’ babbel ik tegen mijn vent terwijl we door een mooi maar eentonig stuk Spanje rijden. Dan is daar in de verte de stad en het bouwwerk. Wow, dit is niet zo maar even stoppen en een bouwwerk fotograferen. We komen in de drukte van zaterdag aanrijden, over diverse rotondes, langs het aquaduct en weer door! Want nergens een parkeerplaats te vinden en zeker niet voor ons. Mijn vent start de navigatie. ‘Hier de straat in en omhoog.’ stelt ie naast me. Echt, ik vind het niets, ‘Nou hier ga ik niet vrolijk van worden Dijks!’ mopper ik. 😡 Allemachies, ik heb alles nodig om door de smalle straten met hoge bomen te laveren. We rijden de stad weer uit. ‘Keer maar om, we gaan het nog een keer proberen want ik denk dat ik wat heb gevonden.’ zegt mijn vent. Daar ga ik weer met het zweet op mijn ruggetje. Maar dit keer hebben we geluk en vinden een parkeerplaats waar we kunnen parkeren en zelfs overnachten. 😊 We lopen langs de oude muren naar het historische centrum. Wat een gezelligheid is het hier. Op een terras komt net een tafeltje vrij dus we schuiven snel aan. Kom maar op met de lunchkaart en alvast 2 sangria! Hierna wandelen we omhoog verder naar het kasteel. De zon komt door en het wordt zowaar lekker. Op de terugweg blijkt er ook nog een folklore optreden bij het aquaduct te zijn. Wat een onverwachtse heerlijke middag. Avila kan wachten, dat doen we morgen! Terug bij de hut heeft die gezelschap gekregen want er zijn vele campers bij gekomen. Dit is trouwens zo’n overnachtingsplek waar we dubbel blij zijn met de ‘ poten’ want alle plekken zijn vreselijk schuin. De voorwielen zijn helemaal omhoog! 🤣 Na een rustige nacht rijden we door naar Avila. Het landschap is nog steeds mooi maar eentonig, veel bossen en veeteelt. Koeien en schapen grazen op de omliggende velden. Avila heeft geen vrije camperplekken maar wel een camperplaats tegen betaling van 12 euro. Helemaal prima, net buiten de stadsmuren en happy me, er is een wasmachine en droger. 😊 Na de was, lunch en weer omkleden, want de temperatuur is omhoog geschoten dus de benen kunnen weer bloot, trekken we erop uit. Dat valt niet mee want alles gaat omhoog over die kleine keitjes. Is Avila leuk? Zekers, er is uiteraard zoals in vele Spaanse steden en dorpen een groot plein met hoge bomen en terrasjes. In de straatjes vele restaurants en tapasbarretjes en dit alles omringd door stevige stadsmuren. Tegen betaling kan je bovenop de muren helemaal rond wandelen. Wij houden het op de helft voor gezien, het is warm en beneden ligt een terrasje. Na de sangria en een paar croquetas de jamon gaan we terug naar de hut en genieten ‘s avonds nog van de verlichte stad en zijn muren. Ondanks dat het reisschema voor ons doen best rustig is zijn we door al dat snotteren en snuiten wel toe aan een dag helemaal niets. De verkoudheid wil maar slecht over gaan. Helaas is de camperplaats in Avilla voor mij geen optie. Het is prima hoor maar om nou met mijn stoel tussen de campers te zitten, dank u, laat maar zitten. 😞 Zo rijden we maandagmorgen dan maar richting Madrid. De wegen en het landschap zijn nog steeds mooi op deze hoogte. Wel blijft het goed opletten. Op weg naar de hoofdstad en tevens grootste stad van Spanje komen we langs Valle de los Caidos (Vallei der gesneuvelden). Het ligt ongeveer 12 kilometer ten noorden van San Lorenzo de El Escorial. Misschien denk je nu, ja dus? Nou de plaatsnaam schept de verwarring tussen mijn lover en mij. Hij tikt dus de plaatsnaam in en zo rijden we ons op deze zonnige morgen bijna klem binnen de stadsmuren. Ach, de week begint goed zullen we maar zeggen. 🤣 Nadat we de juiste bestemming, het adres van de vallei, hebben ingetikt komen we voor een gesloten poort en een bord met de tekst: maandag gesloten. 😞 Het is sowieso een dingetje want het monument verdeelt de Spanjaarden omdat hier ook de laatste rustplaats van burgeroorlog-dictator Franco is. Dwangarbeiders hebben een vreselijke klus gehad om zijn laatste rustplaats te bouwen. Franco liet namelijk een reusachtige basilica in de rotsen bouwen. Het mausoleum is een van de grootste ter wereld. Hij werd hier na zijn dood in 1975 begraven. Met een gigantisch groot kruis op de top van de rots. Maar vandaag voor ons niet te zien.Dus rijden we verder naar een betaalde camperplaats net buiten de stad Madrid. In de review staat dat je met het openbaar vervoer prima naar het centrum kan. Als we begin van de middag aankomen staat het ding voor de helft vol. De vriendelijke oude baas begint een praatje en wat blijkt: hij heeft vroeger bij circus Renz gewerkt, met de tijgers en is ook in Nederland geweest. Zijn phone komt erbij en na zo’n 30 foto’s verder van zijn kant en ooh’s en aaah’s van onze kant kunnen we met goed fatsoen terug naar de hut. Een hele vriendelijke eigenaar maar af en toe even onder de shower zou hem geen kwaad doen. 😉 Verderop zit een Aldi (Ja, ja, we worden echte overwinteraars en op naar de Aldi 🤣). Om het helemaal compleet te maken graven we de boodschappenkar uit. Die reist met ons mee voor moeders en Jan in Benidorm, even testen of ie goed is! Gelukkig hebben we hem mee want natuurlijk kopen we weer te veel. Terug bij de hut zetten we de stoelen tussen de campers want het is binnen echt te warm. ‘Nu zit je toch ook tussen de campers.’ zegt mijn vent en kijkt bedenkelijk. ‘Zo kunnen we toch best een rustdag hebben?’ Echt die man is toch niet wijs want dit is leuk voor nu maar verder op een dag niets doen wil ik iets meer comfort. Misschien is het de warmte of mijn verkoudheid maar kattig zeg ik; ‘Jeetje Dijks, alsjeblieft, ik ga echt niet als een soort camperhoer hier zitten tussen die campers, zo triest.’ 😡 En dat is mijn vent, hij ziet er weer de humor van in, ‘Yes baby, talk dirty to me!’ grinnikt ie. 🤣 De volgende morgen gaan we op pad naar het centrum van Madrid. Net iets buiten de camperplaats stopt bus 130, die moeten we hebben tot station Guadeloupe. Daar overstappen op de metro. Allemaal heel easy: pinpas voor de automaat in de bus en een 10 rittenkaart voor de metro voor het schokkende bedrag van 8,00 euro. Kom in daar in Rotterdam eens voor. Vervolgens even puzzelen welke lijn en halte. Het metrostelsel ligt onder de grond, in de loop van de dag nemen we de metro nog eens om ons naar de verschillende bezienswaardigheden te verplaatsen en echt, sommige stations liggen zo diep dat je vier roltrappen nodig hebt om beneden of boven te komen. 😳 Bij metrostation Sol gaan we eruit en staan midden in het centrum op het Plaza de San Miguel. Het is net rond 11.00 uur en bewolkt maar de weersverwachting geeft verder zon en goed weer op. ‘Eerst naar de Mercado de San Miguel nu je buiten door het ontbreken van de zon niet optimaal kan fotograferen?’ vraag ik. Mijn vent stemt in en onze eerste stop is een feit. De markthal is echt super leuk! In het midden hoge tafels en krukken om te zitten of staan en verder allerlei kraampjes met zoveel etenswaar, het is ongelofelijk! 😊 We lopen langs de lekkerste gerechten, bocadillo de calamares (broodje met inktvis) , kabeljauw of garnalen. Kleine pinchos met een diversiteit aan lekkers erop, allerlei stokjes met daaraan variaties van olijven, broodjes met de lekkerste soorten ham, worstjes en vele onbekende kazen. We kunnen bijna niet beslissen en dan laat ik de zoetige lekkernijen maar even achterwege. 🤭 Omdat het nog vroeg is nemen we eerst maar een paar pinchos en olijven. Tsja, je gaat daar geen watertje bij drinken dus kom maar door met de sangria. Met onze buit schuiven we naar het midden waar we aan een sta-tafel een plek vinden. Naast ons schuift een Engels echtpaar aan. ‘What do you have?’ vraagt mijn vent en wijst op een schaaltje met lekkers. Het blijken kleine kippenpoten in saus te zijn, je begrijpt….even later staan ze ook bij ons op tafel. Samen met nog een pinchos met zo’n heerlijke pimiento de Padron erop want die zag ik ineens liggen. 😊 We laten ons niet verleiden voor nog een sangria en gaan de stad verkennen. Madrid is een geweldig leuke stad waar veel te zien is. We slenteren over pleinen en door smalle straatjes, bewonderen allerlei moois zoals het Palacio Real, onbekende oude gebouwen,de kathedraal, Julie Andrews hangt hier aan de muur als zuster Maria, en de verschillende beelden die op toegangspoorten en gebouwen staan.  Je hebt ze over de hele wereld: bedelaars. In principe geef ik niets. Vaak zie ik er zitten waarvan ik denk je zoekt maar een baan. Maar natuurlijk zijn er ook hier in Madrid uitzonderingen zoals deze muzikanten die een prachtig stuk van Bach spelen en de jongeman zonder armen die met zijn tenen op een orgel speelt.  Na nog meer pleinen, een andere kleinere markthal en vele straten is het tijd om even pauze te nemen in Parque de El Retiro. Hé,  daar is Julie Andrews weer als Mary Poppins. 🤣Een oase van rust middenin de stad. Volgens de informatie mogen we de tapaswijk La Latina niet overslaan. We lopen daar langs de vele barretjes en terrasjes maar zien eigenlijk niet iets wat we heel leuk vinden. ‘Zal ik het eens zeggen, ik wil gewoon terug naar de markthal van vanmorgen.’ zegt mijn vent. Ik vind het helemaal best en zo struinen we daar even later weer langs de vele kraampjes met al het lekkers. De keuze van de drank is niet moeilijk: sangria. Maar dan het eten! Dit keer valt de keuze oa. op een broodje met chorizoworst en ook nog maar eens een keer de kippenpootjes. Buiten de markthal op het grote Plaza Mayor (129 meter lang en 94 meter breed) doen we daarna nog een koffie/thee voordat we ons richting de metro op weg naar de camperplaats slepen. Wat een dag, wat een stad! Ondanks dat we dus af en toe de metro namen om ons binnen het grote centrum te verplaatsen geeft de stappenteller 15 kilometer wandelen aan. 😫 Rond 21.00 uur zijn we terug bij de hut en zitten nog tot laat buiten in een heerlijke temperatuur. Wel weer tussen de campers, dat dan wel. 🤣 Hebben we Madrid gezien? Voor nu wel, beiden hebben het gevoel niet iets overgeslagen te hebben en dan, ‘Er is geen reden nodig om nog eens terug te gaan.’ glimlacht mijn vent. Het is inmiddels woensdag en we zijn ruim vier weken onderweg. Al een paar dagen erger ik me aan het grijze paadje op mijn hoofd dus tijd om een kapsalon te zoeken. 😉 Waar we daarna heen gaan? De volgers op facebook weten het al een beetje: we gaan de richting op van Don Quichot! 😊