De buikpijn om het weerzien!

Daar staan we dan in alle vroegte te wachten op de shuttle van het Ramada hotel waar we hebben overnacht. Ik wat bibberend want een paar dagen terug werd ik toch ineens verkouden, brrrrr. ? Gisteravond zijn we nog gezellig uit eten geweest met Roel zijn zus en zwager die hier vlakbij in Hoofddorp wonen. Het is zover:  ‘the day’ , 22 oktober en we gaan retour naar Amerika! De drie maanden thuis zijn voorbij gevlogen en stonden in het teken van familie en vrienden en een bomvolle agenda. Ons hoogtepunt was toch wel onze eigen traditie BBQ! De weergoden waren die dag met ons en rond de honderd gasten waanden zich in de tuin in een klein Amerika, wat dit keer het thema was.

Dozen vol vlaggetjes en prullaria waren door ons gekocht, op transport over de oceaan gestuurd maar veel van de dingen bleken achteraf ook gewoon in Nederland bij een postorderbedrijf besteld te kunnen worden….ach ja. ? Het is weer even wennen dit schrijven want ik sla al gelijk iets heel moois over: we kochten een nieuwe camper! Eind augustus brachten we drie dagen sloffend en slenterend door op ‘s-werelds grootste caravan- en camperbeurs in Düsseldorf. Gelijk op dag 1 zagen we hem staan, de camper die voor 200% aan onze eisen voldoet!

Na een half leven in een camper bouw je inderdaad wel een wensenlijstje op. Wat we de anderen twee dagen deden vraag je je dan af. Toch weer kijken, vergelijken en uiteindelijk onderhandelen. ? Er is 1 klein probleem: we hebben er wel een C1 rijbewijs voor nodig. Maar daarover volgende keer meer. ? Na de traditie BBQ half september werd mijn lover steeds ongeduldiger en riep iedere dag wel een paar keer uit, ‘We zijn al zo lang thuis, ik wil weg!’ Helaas voor hem konden we nog niet want mijn vadertje kreeg een nieuwe knie en onze fotograaf Dennis ging trouwen met zijn Kaj. Het vertrek werd definitief na de bruiloft gepland en nu konden we het reisbureau naar tickets laten zoeken. Intussen waren er nog wat huishoudelijke werkzaamheden, 100 kg appels tot moes koken,

een paar bomen verzagen tot brandhout,

en er liep ook nog een moederpoes bij ons aan. ? Die inmiddels met haar kleintjes via het dierenopvangcentrum bij een pleeggezin is geplaatst.

En er was nog een klein ontploffinkje net om de hoek. De flappentapper bij de AH werd opgeblazen. Nee, we hebben net een nieuwe camper besteld maar wij waren het niet .?

De nieuwe camper komt waarschijnlijk in april 2020 en de ‘oude’ moet verscheept gaan worden. Met dit, en mijn plan om de kerst in Nederland te vieren ?, in ons achterhoofd boeken we de heenreis naar Seattle (waar de oude nu in de storage staat) en de terugreis vanuit Orlando. Daar laten we de camper nog één keer een periode staan en kan ie ergens in het voorjaar vanaf, waarschijnlijk, Baltimore retour naar Nederland.

Rond 07.30 uur worden we op Schiphol gedropt. We hebben gisteravond nog de stoelen kunnen wijzigen naar een plek met meer beenruimte

en met slechts twee koffers checken we in. De vlucht verloopt rustig en Seattle verwelkomt ons dit maal met regen. ? De douane geeft weer geen probleem en we gaan op zoek naar een taxi. En dan begint het: ‘de pijn’  in mijn buik hoe het met de camper zal zijn. Zitten er weer muizen in, zal ie starten en wat kunnen we nog meer verwachten. We zitten dus zwijgend in een Uber, wel een prachtige uitvinding, maar het mistroostige weer helpt er niet bij. De kerel bij de opslag is blij ons te zien en Roel begint een gesprekje met hem maar ik ben er klaar mee, eerst naar de camper! Op een drafje lopen we slepend met de tassen naar het ding, openen de deur en….alles ziet er top uit. Mijn lover gaat achter het stuur zitten en draait de sleutel om. Er klinkt een fijn ronkend geluid vanonder de motorkap. Dit zijn dan weer van die mooie momenten, ik zeg; ‘Hier kan ik nou zo een traantje om laten want ik ben zo blij!’ waarop mijn handsome zegt; ‘Nou, doe dat maar later want we hebben nu nog genoeg te doen!’ ? Bij de Walmart stoppen we en bij het zien van alle kerstspullen word ik nog meer heel blij! Voor nu doen we eerst boodschappen en rijden vervolgens naar Trailer Inns RV park net buiten Seattle. Hier stonden we al eens eerder. Een prima plek full hook-up voor een schappelijk bedrag. We werken social media bij en ik bel met het thuisfront. Rond 21.00 uur kruipen we ons bed in want de luikjes vallen dicht. Morgenochtend gaan we bedenken wat we kunnen gaan doen. Er is hier in de omgeving al sneeuw gevallen dus een aantal Parken zal gedeeltelijk gesloten zijn. Onze route moet in ieder geval richting het zuiden en laat dat nu langs Sin City Las Vegas komen. Met de gedachten aan mijn to-do lijst: ‘Halloween vieren in Las Vegas’ val ik in slaap. ?