Na twee ‘vermoeiende’ dagen ? aan het zwembad lopen we zondagmiddag naar de receptie. We hebben een besluit genomen, de hele aankomende week blijven we hier op de camping staan. Tevens maken we er een reservering voor de camper-opslag en zeggen de andere, die in optie stond bij Metro Storage, af. De receptioniste vertelt dat het park volgend jaar april gesloten gaat worden. Een grote projectontwikkelaar heeft de grond opgekocht om bungalows te bouwen op dit gedeelte bij Lake Whippoorwill. ‘It’s all about the money.’ ?
Net als mijn husband bezig is met een glaasje inschenken spot ik deze rakker die pogingen doet om een veel te grote vis op te puzzelen. Z’n ogen zijn groter dan z’n bek. ? Maandag rijden we naar Disney Springs. Dit is een grote shoppingmall met veel restaurantjes en cafeetjes. Niet onbelangrijk: in deze tijd van het jaar is er een groot kerstparadijs bij! Mijn lover ondergaat zijn lot, ‘Ik zie de bui al hangen!’ roept hij als ie op de plattegrond ziet wat er allemaal zit. ?
Bijzonder grappig is het om te zien hoe de mensen die geen sneeuw gewend zijn verrukt reageren op de witte namaak vlokken. 
Er zijn kerstbomen met verschillende sprookjesthema’s. ?
De naam Disney Springs doet het al vermoeden: veel staat hier in het teken van Disney en ik verbaas me over de hoge prijzen. Natuurlijk kan ik het niet laten en koop toch een veel te dure Mickey Mouse-kerstbal. Bij het ticketinformatiecentrum laten we ons voorlichten over de verschillende parken en kaarten die hiervoor te krijgen zijn en besluiten om Disney Magic Kingdom te doen. Ook deze bedragen zijn erg hoog. ? Omdat ik niet zo’n Disney fan ben, nooit geweest maar iemand kan vooroordelen hebben toch?, krab ik nog eens achter mijn oor want ik heb geen idee of ik het leuk ga vinden. Net als de Efteling en Disney Parijs, absoluut dingen waar ik niet warm voor loop. Mijn lover daarentegen wel, die vind het geweldig. ‘Geloof me, dit moet je gezien hebben, je gaat het zo leuk vinden!’ roept ie blij uit. ?
Nadat we in een van de vele restaurantjes garnalen met een heerlijke sauce gegeten hebben rijden we naar Celebration. Dit iets verderop gelegen plaatsje is ontwikkeld door de Walt Disney Company. Die hadden het doel om hier de perfecte stad te creëren. Jezelf “de buurman van Mickey Mouse” noemen, wie wil dat nou niet? ? Het was oorspronkelijk bedoeld om huisvesting te geven aan medewerkers en bedrijven van het Disney concern maar na de oprichting begon zij de controle over de stad af te stoten. De verbintenis met de Walt Disney World resorts bleef onder andere via één van haar belangrijkste straten, World Drive.
Misschien is het hierdoor dat het stadje er uitziet als in een sprookjesboek. Statige en schilderachtige huizen, een sfeervol plein met een vijver en fontein in het centrum. Dit werkt ook aanstekelijk voor de inwoners want vele huizen zijn versierd met kerstverlichting. In Jeater Bend street hebben buren de hele straat met elkaar omgetoverd in een licht – en geluidsshow die wonderlijk mooi is. Iedere avond is deze van 19.00 uur tot 21.30 uur te bewonderen en er komt heel veel publiek op af. Het is ‘Free of charge’ echter er staat een collectebus van de St. Vincent de Paul thrift store (een soort Leger des Heils) om donaties in te doen voor de homeless people.
Echt, het is zo mooi dat zelfs ík vergeet om te babbelen…. ?
De dagen gaan best snel in deze laatste week. Het is inmiddels dinsdag en na een berichtje van goede vriend Piet over een bepaalde whiskey voor zijn verzameling, gaan we op zoek naar een drankenwinkel die dit verkoopt. Het lukt om te fles te scoren en als we dan toch bezig zijn koop ik ook nog maar een paar kleine kerstversieringen. ?
De volgende dag is het zover: Disney-day! Rond 10.00 uur rijden we de mega grote parkeerplaats op. Een gestroomlijnd team medewerkers zorgt dat we vlot een lege plek inschuiven. Vervolgens brengt een monorail ons naar de ingang van het park. Met de dagpas van 120 ( ! ) dollar per persoon heb je de mogelijkheid om vooraf gratis voor drie attracties een tijd te reserveren zodat je niet in de (eventuele) wachtrij hoeft te staan. Het was even puzzelen maar we hebben uiteindelijk een keuze gemaakt. ?
Disney is zeker niet goedkoop: onderstaand een aantal prijzen. Kaartjes dus rond de 120,00 dollar, een ballon voor 25,00 dollar, een Mickey Mouse diadeem met oren 25,00 dollar, bellenblaas met Disney thema 30,00 dollar en natuurlijk het eten en drinken. Tel daarbij op de souvenirs zoals een t-shirt voor 30,00 dollar en een sweater voor 50,00 dollar en je bent failliet. Ik ben niet gierig en heb het gelukkig niet arm maar weiger om deze bedragen uit te geven aan spullen waarop niet alleen een Disney logo staat maar ook ‘Made in China’. ?
Terug naar Mainstreet waar we terecht komen nadat onze kaartjes zijn gescand. Dat gaat niet helemaal zonder hindernissen want Roel z’n kaart blijkt onleesbaar. ?
Mickey is overigens al 91 jaar oud. Dit is een van Disney’s eerste schetsen.
De winkelstraat is helemaal omgetoverd in kerstsfeer en vol met mensen. Onderstaande beelden spreken voor zich….
De bebouwing in dit gedeelte is erg Amerikaans.
Tja, en achter het paard loopt de poepschepper. Trouwens, Disney is de grootste werkgever in Florida. Wat ze betaald krijgen komen we niet achter.
Futureland laat zien hoe men in de jaren tachtig over de huidige tijd dacht.
Er wordt nog steeds uitgebreid.
In de Caroussel of Progress volg je in 10 minuten een familie gedurende 60 jaar technologische ontwikkeling.
Racen kan er in verschillende vormen….?
Haarkleur ? Maakt niet uit. Niks is te gek. ?
Het centrale plein is voor het kasteel van Cinderella.
Om de paar uur wordt door de hoofdpersonen van Disney’s strips een optreden gegeven op het bordes, het is super leuk om te zien. ❤️ Goede dans en leuke herkenbare muziek. Vele Disneyfiguren komen voorbij maar bij sommige moet ik echt denken wie het zijn. Gisteren had ik mijn moeder aan de telefoon en vertelde haar dat ik niet wist wat ik moest verwachten van Disney. ‘Je vond er als kind al niet veel aan en was een rare daar in. Als andere kinderen het geweldig vonden om naar te kijken zat jij te vragen waarom je daar naar moest kijken….’ ?
Ook de hoofdrolspelers uit Frozen ontbreken niet op het feest van Mickey en Minnie Mouse. Maar ook echte dieren komen onverwacht opduiken. The Magic Kingdom is uiteindelijk in de moerassen van Orlando gebouwd maar het wild laat zich niet verdrijven. Er staan ook hier waarschuwingsbordjes voor krokodillen en slangen. We gaan er maar van uit dat ze door het geluid gevlucht zijn.
Op de terrasjes is altijd wel iets van eten te pikken! ?
Een enorme rij bootjes vaart langs allerlei landen, ondertussen klinkt ‘It’s a small world after all’ over het water. Zo’n liedje waarvan je het refrein de hele verdere dag niet meer kwijt raakt.
Enkele vinden de parade best lang en zijn er lekker bij gaan zitten.
Op het eiland van Tom Sawyer wandelen we over touwbruggen en door donkere tunnels. We zijn het er over eens dat alle attracties geweldig, zelfs met oog voor het kleinste detail, in elkaar zijn gezet. ?
Net als de jungle cruise die je op een boot meeneemt door de wateren van onder andere de Amazone. Een paar jaar geleden waren we in Costa Rica en heel even waan ik me weer terug.
De dieren, ze bewegen ongelofelijk mooi, maar het is allemaal nep.
Natuurlijk moet iedereen het zelf weten maar allemachtig om toch met zo’n diadeem met die oren te gaan lopen! Al kreeg ik geld toe….?
Wat opvalt: er zit een (was?)label aan maar niemand knipt die eraf. ?
En nog een parade in Main street….maar natuurlijk bedoel ik de foto hieronder. ?
Om 21.00 uur barst het vuurwerk lost. Wow, wat een ongelofelijke spectaculaire show met licht en geluid! ?We spreken later een medewerker die vertelt dat er iedere dag zo’n 50.000 bezoekers zijn! En iedereen wacht tot het vuurwerk. De meesten duidelijk bekaf.
Al die mensen moeten naar huis als het park sluit en pas laat zijn we terug op de camping. Het was echt een super dag, het geld meer dan waard en ik heb er absoluut geen spijt van! ?We doen een koffie/thee en nemen de checklist door. 
Koffers inpakken, camper schoon een wasmachine bezoeken en niet onbelangrijk….ook nog even van het zonnetje genieten de laatste dagen. Helaas dendert er binnen een half uur een bizar onweer met heftige windvlagen over ons heen. 
Zaterdagochtend start ook nog met onweer maar rond het middaguur klaart het op. 
Inmiddels hebben we de camper schoon, gestofzuigd en alles gepakt. 
Tijd voor nog een paar uur bij het zwembad. 
‘Ping’ doen onze telefoons. Het is een bericht over de vlucht die een uur later zal vertrekken. ?
We brengen de hut naar de storage en duiken maar een restaurant in. Het is inmiddels rond 18.00 uur en wie weet hoe laat we vanavond nu iets gaan krijgen.
Op het vliegveld van Orlando prijzen we ons gelukkig dat we dit gedaan hebben want de vlucht krijgt nog een uur vertraging.
Dus gaat Roel voor me op jacht naar een white moccha bij de Starbucks. Al mopperend komt ie terug, ‘Wat een ballentent is dat, totaal geen structuur in waar ze mee bezig zijn!’ ?Ik kan hem geen ongelijk geven want inderdaad, iedere keer als we zo’n zaak binnen komen verbazen we ons over de inefficiënte werkwijze.
De kleinste maat heet ‘Groot’ , de middelmaat is ‘Grande’ en de grootste maat is ‘Venti’. ? Nou, wie weet wat het betekent mag het zeggen. 
Uiteindelijk stappen we na ruim drie uur vertraging het vliegtuig in. Op Orlando airport is inmiddels alles gesloten. We krijgen tijdens het wachten wel een watertje, een snack (zakje chips) en een toespraak van de captain waarin hij zich verontschuldigde voor het ongemak. Het vliegtuig had namelijk een technisch mankement met de cabinedruk…. Beter dat ze er hier achter komen dan op 10 kilometer hoogte. ?
Zondagmiddag landen we op een regenachtig Schiphol waar we door mijn ouders begroet worden. Thuis wacht mijn bestelde slagroomtaart en een zelfgemaakte kippensoep van mijn vadertje. Home sweet home! Met mijn moeder bewonder ik alles wat we meegesleept hebben. Háár buit gaat in twee grote tassen mee naar huis….?
Leuk is onderstaand bericht dat later via facebook bij ons binnenkomt! Het is maar weer bewezen: hoe klein is de wereld! Ze hebben ons drie dagen geleden gespot toen we van Disney terug reden naar de camping.
Inmiddels is het alweer woensdagavond en ben ik al dagen druk in de weer met kerstversieringen en opruimen, heeft mijn lover er al weer twee lange vergadersessies opzitten en zucht tegen wie het maar wil horen; ‘Ik had gewoon in Florida moeten blijven!’ ? Het was dit keer een kortere periode maar we hebben weer erg genoten van jullie interesse en reacties op ons blog. Er waren verslagen bij die gewoon door 500 volgers gelezen werden! ❤️ Met plezier maken we dit blog om het later als herinnering in een boekwerk te hebben maar we blijven het bijzonder vinden dat zoveel mensen met ons ‘meereizen’. Thanks! ? Rest ons alleen nog iedereen fijne feestdagen en een geweldig 2020 te wensen! En…. in februari gaan we weer verder.
Goeie actie want het is zaterdagmiddag 14.00 uur en de stad is afgeladen met mensen en verkeer! ? Daar stuurt mijn lover de hut door de smalle straatjes van het French Quartier en natuurlijk geen parkeerplaats te vinden waar wij kunnen staan. Ineens zie ik een groot bord met P, ‘Kijk daar, dat ziet er groot uit!’ roep ik. We draaien en inderdaad een mega parkeerplaats (vlakbij Basin Station en het visitorcenter) waar meer campers staan. Prijs: tien dollar voor tien uur. Overnachten met een camper kan ook: vijftig dollar per nacht. ? New Orleans is de grootste stad van Louisiana. De stad is in 1718 door Jean-Baptiste Le Moyne de Bienville gesticht en genoemd naar de Fransman Filips II van Orléans. De Franse invloeden zijn dan ook zeer aanwezig en de stad is bekend door haar rijke culturele erfgoed. Vooral qua keuken (cajunkruiden, veel vis en schaaldieren) en muziek (bakermat van de slaven en gospelmuziek). Mijn lover was heel lang geleden eerder hier maar voor mij is het de eerste keer. Ik loop Bourbonstreet in en het gevoel overkomt me: Wow, wat een geweldige leuke stad! ? 
Voor zover ik kan kijken zie ik een grote mensenmenigte, livemuziek klinkt overal uit de cafés naar buiten en mensen dansen en zingen mee. I love it! 
Aangeklampt door wildvreemden….
Boven op een terras, van één van de vele shotgun huizen (smalle rechthoekige bouw die je hier heel veel ziet), genieten we van een bijzondere pittige specialiteitensoep en lekkere salade. 
De serveerster vertelt dat het zo druk is omdat er vanavond een belangrijke football match gespeeld wordt. 
Dat trekt ook vreemde types aan.
Daarover later meer.
Als je weed wil hebben kan je dat in vele variaties bij dit speciale afhaalpunt scoren. ?
Ondanks de bewolking is het erg warm en misschien maakt dat dat de mensen zich wat luchtiger kleden. ? 
‘De armoede is groot hier gezien de gaten in de kleding.’ grapt mijn lover. ? 
De dame in het gele pak doet niet mee aan een act, dit is haar eigen kleding. ? De rest van de middag wandelen we door de wereldberoemde Franse straatjes waar portiers je naar binnen ronselen door je vast te pakken en naar binnen te loodsen. We laten het toe maar ontsnappen ook steeds weer want die gekkigheid om op deze manier shotjes aan ons te verkopen gaat niet lukken. Zelfs mijn handsome zet zich niet in deze draaiende stoel waar een rondborstige dame je eerst volgiet met drank om vervolgens je gezicht te pletten met haar borsten.? 
Aan het begin van de avond zakken we neer in een tent waar we elkaar nog enigszins kunnen verstaan, even rust aan de oortjes. Buiten op straat is het nog drukker geworden en omdat de sfeer niet meer zo gezellig is als vanmiddag besluiten we het niet te laat te maken. ‘Wanneer de drank is in de man is de wijsheid in de kan.’ stelt mijn lover. ? Daarbij komt er buiten ook heel veel politie. Twee hangen door het raam naar binnen waar wij zitten, ‘Can we take a picture with your wife?’ vragen ze. Hoe grappig is dit en zoals ik op Facebook al schreef: ik had echt niets gedaan! ?
We maken een praatje en het blijkt dat zij State Troopers (Rijkspolitie) zijn. Alle agenten uit de wijde omgeving zijn opgeroepen om te assisteren tijdens de match.? Ik geef aan dat het voelt alsof de sfeer al aan het omslaan is en ze beamen dit. ‘Het zijn niet de drank en drugs hier die het doen maar de wapens.’ 
Omdat we er een perfecte lunch hadden gaan we terug naar hetzelfde restaurant voor het diner. Ook nu nemen we iets van de specialiteitenkaart…..wat het precies is, I don’t know maar het is erg lekker. 
Rond 21.00 uur lopen we naar de camper en rijden terug naar het State Park waar we de hut gewoon weer op de overflow parkeren. Wel of geen plaats in het park: nu zijn wij eigenwijs. ? Zondagmorgen worden we wakker en lezen dit vreselijke bericht. ?
De politie had het dus niet verkeerd ingeschat. Blij dat wij al weg waren toen het gebeurde. ?
een markt,
Gevalletje street-act: dood spelen. Die hond lag gewoon 5 minuten doodstil. ?
Nog wat vakliteratuur gevonden….
Winkelcentra,
Tja, hier moet je toch even naar binnen maar het Santa pakje was way to small. ? Dat snap ik dus niet want eerlijk ik ben niet de dunste maar wat hier allemaal rondloopt wint het vaak van mij….? 
(Je fiets in de bus mee, geen enkel probleem!)
en belanden uiteindelijk in een bar waar een band super leuk speelt 
en heel gek: ineens is het laat! ? Of komt het misschien door de vreemde formule voor Happy Hour die ze gebruiken: ze doen geen twee voor de prijs van één maar gewoon meer alcohol in de glazen. ? Zo hebben ze hier nog wel meer vreemde gewoonten. Bijvoorbeeld dames die hun borsten laten zien krijgen een kralenketting. 
Op straat en boven vanaf de terrassen worden door, voornamelijk mannen, kettingen naar beneden gegooid. ? 
Mijn resultaat van gistermiddag….Sorry hoor ma! ? ?
Lacherig dat we weer te lang in de stad zijn blijven hangen zoeken we de camper op, ‘Overflow here we come again!’ Op een fietspad zien we ineens een rugzak liggen. Nou wil het dat aan de overkant een politiebureau is dus mijn lover steekt met tas en al over nog voordat ik met mijn ogen kan knipperen. That’s my baby: gelijk doen en dan denken….❤️ Terwijl ik sta te wachten duikt er uit het niets een donker type naast me op. Niet discriminerend bedoeld maar het is trouwens heel veel zwart in deze streken. ‘Hello, good looking, I want your pussy!’ zegt ie met een duistere blik. Zo dan, die laat er geen gras over groeien! Ik heb best mijn fantasieën maar helaas niet met dit type! ? Terwijl ik de stille donkere straat scan zie ik verderop een bus aankomen en mensen uitstappen. Mooie plek om op mijn lover te wachten. Als ie de weg oversteekt zwaai ik naar hem, ‘WTF Dijks, roep eerst wat je gaat doen!’ mopper ik en vertel van de griezel. Hij heeft zijn hoofd nog bij het politiebureau want moest daar een heel formulier invullen, ‘Ze kunnen me wat, ik heb dat ding op de balie gezet en ze een fijne wacht gewenst.’ Dan volgt het leukste want op mijn verhaal antwoord mijn verstrooide husband; ‘Lekker doen dan!’ ? Bedoelde ie nou bij de bushalte staan of die vent….? De volgende dag vertrekken we dan eindelijk uit New Orleans. Net bij de camping weg en zien we nog een mini parade. Alles straalt hier de hele dag door muziek uit.
Uiteindelijk zijn we weg en komen over de US 90 via Longbeach in Missisippi. De weg gaat langs de kust en echt zilverwitte stranden. 
Plaatsjes als Bay St Louis, Gulfport en Biloxie met werkelijk schitterende huizen! Bijzonder is dat de meeste op hoge palen tegen het overstromingsgevaar staan.
Sowieso zie je hier goed dat je in een moerassig gebied bent. Heel veel bruggen en wegen zijn gebouwd op palen.
Vervolgens komen we in Alabama. Helaas kunnen we het bord met de tekst ‘Welcome to Sweet Home Alabama’ niet fotograferen want er is geen plek om te stoppen op deze smalle weg. ? In Mobile slaan we af naar de haven waar het Battleship USS Alabama ligt, een slagschip uit WO II. 
Het is 207 meter lang en heeft in de oorlogsjaren 22 vijandelijke vliegtuigen uit de lucht geschoten. Bijzonder is dat het in die tijd bij heel veel acties betrokken is geweest maar eigenlijk nooit zwaar beschadigd is. Het bezorgde haar de bijnaam Mighty A. ? Het is echt koud als we uitstappen, een gure wind waait om ons heen. Het weer heeft een dipje deze dagen. ? Het schip bekijken we alleen aan de buitenkant omdat we wat aan de late kant zijn en daardoor nog maar net een uurtje hebben. Entree is trouwens 15 dollar per persoon. In Daphne vinden we Meaher State Park en genieten hier van een mooie zonsondergang
om daarna weer heel snel binnen bij de kachel te gaan zitten. Daphne zelf is best een grote plaats. Natuurlijk kan ik het de volgende ochtend weer niet laten en maak snel een rondje door de Target (warenhuis met uiteraard kerstartikelen ?) terwijl ik bij de inpandige Starbucks een koffietje bestel. Even later rijden we Florida in.
Bij Pensacola nemen we een brug ( 1 dollar) die naar het schiereiland gaat. Hier wandelen we over het strand. Ook dit is weer zilverwit en zonder zonnebril is het lastig kijken. De stranden hier langs de kust zijn echt wonderschoon !
Helaas is het door de temperatuur nu niet lekker om te gaan zitten. Veel huizen en appartementen zien er verlaten uit. Gezien de hoogbouw raden we dat het hier in het seizoen afgeladen zal zijn. 
Helaas heeft het Greaton Beach State park geen plaatsen meer vrij. De vriendelijke ranger geeft de tip dat er iets verderop in Panama City nog een State Park zit. Een nadeel van deze periode is dat de dagen korter zijn. Ook nu is het inmiddels donker aan het worden. ? 
Wel een voordeel dat de kerstverlichting overal beter uitkomt. Met name de plaatsjes Rosemary Beach en Seagrove Beach, waar we op weg naar Panama City doorheen komen, zijn bijzonder mooi verlicht. Panama City is een flinke stad met ook weer veel hoogbouw. We zien een groot winkelcentra met een Walmart waar op de parkeerplaats een paar campers staan. ‘Lijkt me een prima plek om aan te sluiten en te overnachten.’ stelt mijn lover voor. Als ik zo de winkels om me heen zie ben ik om want daar schitteren de reclames van Ross en Marshalls me al toe, ‘Come Inside Sia du Buf from the Netherlands and buy anything you like!’ ? Het mooie is dat veel winkels hier heel laat open zijn of gewoon niet dicht gaan. ? Na het eten wandel ik dus weer door alle kerstprullaria die ik inmiddels al duizend keer zag maar scoor toch wat nieuws. Een tas voor mijn moeder en een paar kerstartikelen. Mazzel want op dinsdag, dat is het vandaag, hebben ze bij Ross altijd 10% korting als je 55 jaar of ouder bent. ? ‘Ik zweer het je, dat gaat een koffer extra worden!’ roept mijn handsome als ik de camper binnen stap. ? 
De volgende ochtend rijden we met daglicht door Panama City en zien veel huizen met schade. Bij een paar wegwerkers vragen we wat er aan de hand is. Het blijkt dat vorig jaar oktober orkaan Michael hier voor veel overlast en schade heeft gezorgd. Op 10 oktober kwam de orkaan bij het verderop gelegen Mexico Beach aan land. Het was toen een categorie vier (de op een na zwaarste) en er werden windsnelheden tot 250 kilometer per uur gemeten. ?
Roel was eerder voor zijn werk in gebieden die door orkanen werden geteisterd maar voor mij is het compleet nieuw. Verbaasd kijk ik dus om heen, wat een verschrikking moet dit zijn geweest.
Ik ken de beelden van het nieuws en de foto’s van mijn vent maar dit zo met eigen ogen zien is erg indrukwekkend en ongelofelijk. Bomen als lucifershoutjes afgebroken en huizen compleet verwoest, het is een trieste aanblik. Op veel stukken grond staan campers en caravans waar mensen nu in leven terwijl ze hun huizen opnieuw aan het opbouwen zijn. 
Een winkel verder zien we een potentiele schoenenwinkel maar de tanden zijn me toch iets te scherp. ? Zit vast niet lekker voor je voeten, deze instappers en ik vrees dat ze ook Nederland niet in mogen….
Net boven de waterkant komt een snuit naar boven en dan nog een en nog een. Wat is dit mooi! We tellen er zeker een stuk of vijf/zes. Daar staan we dan mijn lover en ik en hebben gewoon zo’n mazzel! ❤️
Vanuit heel Florida trekken veel manatees naar Crystal River om te overwinteren. Het zijn grote grasetende zoogdieren (lengte tussen 3-4 meter en gewicht verschillend tot wel 600 kg). Met hun staart als een peddel bewegen ze door het water. Ze schijnen heel mensvriendelijk te zijn waardoor het zwemmen met de dieren dus populair is. We vergeten de tijd bij dit wonderlijke schouwspel en zakken vervolgens op het terras neer voor een late lunch. ‘Het is nog ongeveer twee uur tot Orlando.’ stelt mijn vent en we besluiten dan maar door te rijden. Geen best plan want twee uur worden al snel langer als we in de drukte rond Orlando terecht komen. Rond 19.00 uur besluiten we dat de Walmart vanavond nog maar eens onze gastheer moet gaan worden en het is grappig als we op de parkeerplaats een camper ontdekken met een Engels kenteken. Er zijn Walmarts in verschillende groten, dit is echt een mega superstore. Altijd leuk om even doorheen te struinen. Ik scoor nog wat kerstartikelen maar het wordt mijn arme lover langzamerhand iets teveel, ‘Schei er nu mee uit, ik begin het nu vervelend te vinden.’ moppert ie. 
Nou wil het dat er bij de camping ook een storage zit, misschien wel makkelijk alles in één. Het is minder bewaakt dan die andere maar wel iets om de komende dagen over te denken. Net als wat we nog willen gaan doen: Disney, shoppen, Cape Canaveral of een van de mooi stranden bezoeken? ?